Η Θέωση είναι ο μοναδικός και τελικός σκοπός της ζωής μας.

   Η Θέωση είναι ο μοναδικός και τελικός σκοπός της ζωής μας.

   Θέωση είναι η Βασιλεία του Θεού, είναι να λαμβάνουμε τη Χάρη του Άγιου Πνεύματος, είναι να γινόμαστε άγιοι, κατά Χάριν θεοί. Θέωση, σημαίνει συμμετοχή στη δόξα του Θεού, θέα του Θεού, της Χάρης Του, του ακτίστου φωτός Του.

    Θέωση δεν είναι απλά ένωση αλλά μυστική ένωση Θεού και ανθρώπου εν Αγίω Πνεύματι. Εμείς οι ορθόδοξοι δίνουμε την ευκαιρία και στην ψυχή και στο σώμα να ενωθεί με τον Θεό με τις αγιαστικές ενέργειες του Τριαδικού Θεού. Η Εκκλησία μας μεταδίδει στους πιστούς αγιότητα.

   Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού που μας περιμένει όλους, όπως ο Πατέρας τον άσωτο υιό, για να ενωνόμαστε μαζί Του. Ο Θεός μάς δημιουργεί, μας αγαπά ό,τι και να κάνουμε, ακόμη και όταν Τον πικραίνουμε με την εγωιστική συμπεριφορά μας.

   Στέλνει τον Θεό Λόγο, ο Οποίος δημιουργεί τα «πάντα», συντηρεί τα «πάντα» και συνδέει τα «πάντα». Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας, η «Πηγή των Πάντων». Η αγάπη του Θεού συντηρεί και ζωοποιεί τα «πάντα» διά των ακτίστων ενεργειών Του.

    Ο Κύριος μάς ελκύει για να Του μοιάζουμε, να πετυχαίνουμε το καθ’ ομοίωση. Μάς οδηγεί στην υιοθεσία να γινόμαστε παντοδύναμα τέκνα Θεού, όπως ο Πατέρας μας. Ο Κύριος λέγει προς τον Πατέρα: «θέλω Πατέρα όπου είμαι Εγώ να είναι και αυτοί».

    Αυτό σημαίνει Θέωση, να ενωνόμαστε με τον Τριαδικό Θεό. Προορισμός μας είναι η Θέωση, και επιτυγχάνεται με τη Χάρη του Θεού, με την υπακοή προς Εκείνον και όχι εγωκεντρικά.

  Η ψυχή του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού, πλασθέντος ανθρώπου, λαχταρά τον Θεό και ποθεί την ένωση μαζί Του. Όσο ηθικός και καλός κι αν είναι ο άνθρωπος, όσες καλές πράξεις κι αν κάνει, αν δεν βρίσκει τον Θεό, του Οποίου είναι κατ’ εικόνα της εικόνας Του (εικόνα του Θεού είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός), αν δεν ενώνεται μαζί Του, δεν αναπαύεται. Διότι ο ίδιος ο Θεός βάζει μέσα του τον θείο έρωτα και τον πόθο για την ένωση μαζί Του, τη Θέωση.

   Ο Θεός αποκαλύπτεται ως Υπόσταση και ως πολυυπόστατο «Είναι». Ο Χριστός, ο Δημιουργός, ο Θεός μας έρχεται σε μας με τη σάρκα μας με την ίδια μορφή ύπαρξης που ο Ίδιος μας δημιουργεί. Πλασμένοι από το μηδέν, προερχόμενοι από τη γη είμαστε ανίκανοι να γνωρίζουμε τον Θεό χωρίς ο Ίδιος να μας αποκαλύπτεται.

 «Άγιοι γίνεσθε, ότι Εγώ άγιος ειμί». «Τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμός ὑμῶν». «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν». «Ζητεῖτε την Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, και  ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».

   Η Βασιλεία του Θεού είναι η Θέωση, είναι να λαμβάνουμε τη Χάρη του Άγιου Πνεύματος, είναι να γινόμαστε άγιοι, κατά Χάριν θεοί. Αυτό άλλωστε είναι το θέλημα του Θεού, είναι ο μόνος σκοπός μας στη βραχυχρόνια ζωή μας στη γη: να γινόμαστε τέλειοι, όπως τέλειος είναι κι ο Δημιουργός μας. Θέωση, σημαίνει συμμετοχή στη δόξα του Θεού, θέα του Θεού, της Χάρης Του, του ακτίστου φωτός Του, Θέωση δεν είναι απλά ένωση. Σημαίνει μυστική ένωση Θεού και ανθρώπου εν Πνεύματι Αγίω.

   Η Θέωση, που είναι ο σκοπός της ζωής μας, είναι η φανέρωση του Θεού στην καθαρή καρδιά του ανθρώπου. Τότε έχουμε θέα του Θεού, Τον γνωρίζουμε, βυθιζόμαστε στην αγάπη Του. Η φύση μας μεταμορφώνεται πλήρως και γινόμαστε όπως Εκείνος, γινόμαστε κατά Χάριν θεοί.

    Ο άνθρωπος έχει πλαστεί κατ’ εικόνα του Θεού. Εικόνα του Θεού είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, και εφ’ όσον είμαστε κατ’ εικόνα, αν δεν βρίσκουμε την Πρωτότυπη εικόνα μας και δεν ενωνόμαστε μαζί Της, δεν μπορούμε να είμαστε «σεσωσμένοι». Δηλαδή ολοκληρωμένοι, άκτιστοι, αθάνατοι, διότι ο Κύριος είναι η Πηγή της ζωής και μάλιστα της Αιωνίου ζωής κι Εκείνος είναι η Πρωτότυπη εικόνα μας και το Πρότυπό μας.

Πώς φθάνουμε εις τη Θέωση; Ο Κύριος δίνει την απάντηση:

• «Τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν»,
• «σὺ ἀκολούθει μοι».
• «ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι Αὐτοῦ». 

Μας είπε ξεκάθαρα ότι μας βοηθά, μας σώζει, μας οδηγεί εις τη Θέωση όταν πιστεύουμε σε Εκείνον ότι είναι ο Υιός του Θεού και Τον ακολουθούμε. Όταν Τον ακολουθούμε και πιστεύουμε σε Εκείνον, τότε κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή, διότι Εκείνος είναι η Πηγή της ζωής.

Μόνο βασιζόμενοι στη Χάρη του Θεού μπορούμε να φθάνουμε εις τη Θέωση.

Θέωση σημαίνει να έχουμε θέα του Θεού και έχουμε θέα, γνωρίζουμε τον Θεό μόνο όταν μας φωτίζει με τη Χάρη Του.

    Όλο το νόημα της ζωής μας είναι το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που είναι το Πρότυπό μας. Ο Ιησούς Χριστός είναι η εικόνα του Θεού και εμείς έχουμε πλαστεί κατ’ εικόνα της εικόνας του Θεού που είναι ο Κύριος. Όλο το νόημα λοιπόν της ζωής είναι να ακολουθούμε ό,τι μας είπε ο Ιησούς Χριστός, οι Απόστολοί Του και όλοι οι άγιοι που φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα. Αυτό είναι ο οδηγός της ζωής μας.

    Σκοπός μας είναι να ενωνόμαστε με τον Χριστό, να κατοικεί στην καρδιά μας, να γινόμαστε «ένα» μαζί Του, να γινόμαστε κι εμείς χριστοί, χριστοειδείς, να γινόμαστε κατ’ εικόνα Του (ο Χριστός είναι η εικόνα του Θεού) και να μοιάζουμε στον Χριστό, που είναι το Πρωτότυπό μας, αντίγραφο, κατ’ εικόνα του Οποίου έχουμε πλαστεί, τότε φθάνουμε εις τη Θέωση.

  Η χαρά, η ευτυχία στη ζωή μας έρχεται μόνο όταν έχουμε τον Χριστό μέσα μας, ποτέ άλλοτε, διότι έχουμε πλαστεί αντίγραφό Του. Η ψυχή μας αναζητεί το Πρωτότυπό της, διότι η Πηγή της ζωής, της αγάπης, των πάντων είναι ο Κύριος.

Η Θέωση, η αγιότητα είναι να μιμούμαστε τον Χριστό, να ζούμε όπως Εκείνος. Η Θέωση συμβαίνει όταν βλέπουμε τον Θεό και ζούμε μέσα στον Θεό. Όταν μοιάζουμε στον Θεό, συμπεριφερόμαστε όπως Εκείνος. Φθάνουμε στον Θεό, μοιάζουμε στον Θεό, καθαριζόμενοι από την αμαρτία από τα πάθη και στη συνέχεια μέσω της φώτισης φθάνουμε εις τη Θέωση:

Η πρώτη κίνηση λοιπόν προς τη Θέωση είναι η ταπείνωση. Ταπεινωνόμαστε όταν συνειδητοποιούμε την μηδαμινότητά μας, την ανυπαρξία μας χωρίς τον Θεό που είναι η Πηγή της ζωής. Όταν γνωρίζουμε ότι είμαστε ένα τίποτα χωρίς τον Ιησού Χριστό, όταν επικεντρώνουμε τον νου μας συνεχώς στον Κύριο, ο οποίος είναι το κέντρο της ζωής μας, είναι ο Δημιουργός μας, είναι το Πρότυπό μας, είναι τα πάντα.

Η δεύτερη κίνηση είναι η μετάνοια. Είναι να αλλάζουμε τον νου μας, να τον παίρνουμε από τα κτιστά και γήινα, και να τον στρέφουμε στον Θεό. Να σταματάμε να επικεντρωνόμαστε στον εαυτό μας και να επικεντρωνόμαστε στον πλησίον μας και να τον αγαπάμε όπως τον εαυτόν μας.

Η τρίτη κίνηση είναι να εφαρμόζουμε πλήρως τις εντολές του Κυρίου. Όταν ξεφεύγουμε από τα γήινα, από τα πάθη μας και επικεντρωνόμαστε στον Χριστό τότε εφαρμόζουμε τις εντολές Του. Ο Χριστός κρύβεται στις εντολές Του, ακολουθώντας τις εντολές Του γεμίζουμε από τη Χάρη του Θεού, συναντάμε τον Χριστό, αγιάζουμε. Για να έρχεται η Χάρη θέλει ταπείνωση, χρειάζεται να γνωρίζουμε την Αλήθεια (εντολές και διδαχές του Κυρίου) και να την ακολουθούμε.

   Η τέταρτη κίνηση είναι να έχουμε συνεχώς τον Κύριο μέσα μας κι αυτό επιτυγχάνεται με τη Θεία Κοινωνία, με την οποία, με μυστηριακό τρόπο, ο Κύριος εισέρχεται μέσα στην καρδιά μας κι εμείς εισερχόμαστε μέσα Του, γινόμαστε «ένα».

«Σε τί έγκειται η ομοίωση; Η ομοίωση βρίσκεται στον τρόπο της ύπαρξης. Όπως ο Θεός ζει, έτσι και εμείς οφείλουμε να ζούμε. Τότε πραγματοποιείται η σωτηρία μας. Η σωτηρία μας αρχίζει από πολύ μικρές πράξεις υπακοής, μετάνοιας, ταπείνωσης, εγκράτειας.

»Πώς είναι δυνατό να ομοιώνομαι με τον Θεό και να διατηρώ τον νου μου όπως Εκείνος, τη μνήμη μου μέσα σε όλη την κτίση; «Θα προσεύχομαι για όλο τον κόσμο», μας λέγει ο άγιος Σιλουανός. Με τη Θέωση η ζωή του ίδιου του Χριστού μεταδίδεται με φυσικό τρόπο στον νου και στην καρδιά μας.

»Είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε ότι εμείς, πλασμένοι κατ’ εικόνα Θεού και καθ’ ομοίωσή Του, αποτελούμε σπουδαίο γεγονός ακόμη και για Εκείνον τον ίδιο. Αλλά ο Θεός – Δημιουργός αποφασίζει να σαρκωθεί και να συναναστραφεί με τους ανθρώπους για να δείχνει σε όλους ότι είμαστε δημιουργημένοι έτσι, ώστε να μπορούμε να λαμβάνουμε τη ζωή του ίδιου του Θεού και να την φέρνουμε αιωνίως μέσα μας.

»Ο Χριστός είναι ο σαρκωθείς Θεός. Ο Θεός αποκαλύπτεται ως Υπόσταση και ως πολυυπόστατο «Είναι». Ο Χριστός, ο Δημιουργός, ο Θεός μας έρχεται σε μας με τη σάρκα μας με την ίδια μορφή ύπαρξης που ο Ίδιος μας δημιουργεί. Πλασμένοι από το μηδέν, προερχόμενοι από τη γη είμαστε ανίκανοι να γνωρίζουμε τον Θεό, χωρίς ο Ίδιος να μας αποκαλύπτεται. Όπως λέγει ο άγιος Σιλουανός: «Εσύ μου έδωσες να γευθώ τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος και η ψυχή μου Σε αγάπησε». Όταν ο Θεός μάς επισκεφθεί η ψυχή μας διαπερνιέται, γεμίζει πλήρως από την αγάπη του Θεού». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει ότι ο στόχος της ζωής μας είναι ο αγιασμός, η Θέωσή μας. Ας τον ακολουθούμε: «Τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν». «Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε».

Στόχος όλων μας είναι να κερδίζουμε τη θέση κοντά στον Θεό, που είχαμε πριν την πτώση και μπορούμε να το πετύχουμε αυτό. Οι άγιοί μας το πέτυχαν, μπορούμε κι εμείς. Ο Δημιουργός μάς θέλει κοντά Του. Για αυτό στέλνει το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Θεό Λόγο, να ενσαρκώνεται με τον «δερμάτινο χιτώνα» μας.

Για να τον μπολιάζει με την αθανασία και να μας δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο, να ξεφεύγουμε από τα δεσμά της ύλης και τα πάθη που μας δημιουργεί. Μας οδηγεί να γυρίζουμε στον Πατέρα, να πηγαίνουμε στο πραγματικό μας σπίτι, να βιώνουμε την Αιώνιον Ζωή ενδεδυμένοι με τα άφθαρτα πνευματικά μας σώματα.

Ο Κύριος μάς δίνεις τρία βασικά εργαλεία για τον αγιασμό μας:

• Το Βάπτισμα: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος πνεῦμά ἐστι». Με το Βάπτισμα μάς δίνει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, μας κάνει δικούς Του, μας κάνει κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος, όπως έχουμε προοριστεί από τη δημιουργία μας. Με το Βάπτισμα μπολιαζόμαστε στο σώμα του Χριστού για να λαμβάνουμε τη ζωή του Χριστού.

Το κτιστό, που είμαστε εμείς, μπολιάζεται με το άκτιστο, το Αθάνατο, τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό ο Κύριος μας είπε ότι με το Βάπτισμα μπολιαζόμαστε με Πνεύμα αθάνατο και γινόμαστε κι εμείς αθάνατοι, κερδίζουμε τη Βασιλεία του Θεού.

Με το Βάπτισμα πεθαίνει ο παλαιός, ο θνητός άνθρωπος και στη θέση του γεννιέται ο νέος, ο μπολιασμένος με το άκτιστο, με το μπόλι του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Ο νέος άνθρωπος καλείται να καταργεί την αμαρτία, να ζει τη ζωή του Χριστού, να ζει ενάρετα, να κυριαρχεί στον θάνατο και να ζει αιώνια.

• Τη Θεία Κοινωνία, με την οποία λαμβάνουμε το Αναστημένο Σώμα και το Αίμα του Χριστού και τότε ο Χριστός κατοικεί μέσα μας και εμείς γεμίζουμε με την αγιότητά Του. Τρεφόμαστε με το Αναστημένο Σώμα και το Αίμα Του, κερδίζουμε την αθανασία, γινόμαστε όπως ο Κύριος, ζούμε τη ζωή Του, σηκώνουμε τον σταυρό Του, κι όταν αγιάζουμε, τα λείψανά μας ευωδιάζουν από τη Χάρη.
• Ακολουθούμε πλήρως τις εντολές Του, τον λόγο Του που είναι η τροφή της ψυχής μας.

Αν κάνουμε τα παραπάνω, μας λέγει ο Απόστολος Παύλος, γινόμαστε μέλη του Χριστού, είμαστε ναός του Θεού, κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος κι ο προορισμός μας είναι η Θέωση: «οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν;». 

Ο Κύριος μας ελκύει για να Του μοιάζουμε, για να πετυχαίνουμε το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Μας οδηγεί στην υιοθεσία να γινόμαστε παντοδύναμα τέκνα Θεού, όπως ο Πατέρας μας. Ο Κύριος λέγει προς τον Πατέρα: «θέλω Πατέρα όπου είμαι Εγώ να είναι και αυτοί», αυτό σημαίνει Θέωση, να ενωνόμαστε με τον Τριαδικό Θεό.

Οι άγιοι μάς δείχνουν τον δρόμο και τον τρόπο να ενωνόμαστε με τον Θεό. Οι άγιοί μας είναι ο επεκτεινόμενος Χριστός εις τους αιώνες (Ιουστίνος Πόποβιτς). Μας δείχνουν πώς μέσα από την υλική φύση να έλκουμε τη Χάρη του Θεού και να ενωνόμαστε μαζί Του.

Πρότυπο για τους αγίους μας είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Η ένωση με τον Θεό γίνεται μέσω του Θεανθρώπου, όπου στην υπόσταση του Ιησού Χριστού ενώνεται η ανθρώπινη με τη θεϊκή φύση. Έχουμε τη δυνατότητα με τη Θεία Κοινωνία να λαμβάνουμε τον Ιησού Χριστό μέσα μας. Άλλωστε, αυτό μας το λέγει ο Κύριος: «ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ».

    «Η ψυχή τού κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού πλασθέντος ανθρώπου, λαχταρά τον Θεό και ποθεί την ένωση μαζί Του. Όσο ηθικός και καλός κι αν είναι ο άνθρωπος, όσες καλές πράξεις κι αν κάνει, αν δεν βρει τον Θεό, αν δεν ενωθεί μαζί Του, δεν αναπαύεται. Διότι ο ίδιος ο Θεός βάζει μέσα του τον θείο έρωτα και τον πόθο για την ένωση μαζί Του, τη Θέωση.

    »Αν δεν έχει ο άνθρωπος την εικόνα του Θεού μέσα του, δεν μπορεί να αναζητεί το Πρωτότυπό της. Ενωνόμαστε με τον Θεό διά των ακτίστων θείων ενεργειών Του κι όχι διά της ουσίας Του. Ο Κύριος θέλει και ποθεί όλοι να θεωνόμαστε, γι’ αυτό τον σκοπό άλλωστε γίνεται άνθρωπος και πεθαίνει επί του σταυρού». (Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης)

Σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι να μοιάζει στην εικόνα του Θεού που είναι ο Ιησούς Χριστός. Σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι να γίνεται όμοιος με τον Θεό. Να γίνεται θεός κατά Χάριν, δηλαδή να γίνεται με τη Χάρη του Θεού θεός. Σκοπός μας, λοιπόν είναι, να γινόμαστε θεοί κατά Χάριν. Τίποτα άλλο δεν είναι ανάγκη να μας απασχολεί.

Είναι ανάγκη να ξεφεύγουμε από τη βιολογική μας ύπαρξη, τις ανάγκες του ζωικού μας οχήματος. Μόνο όμως με τη Χάρη, με τις άκτιστες ενέργειες του Τριαδικού Θεού μπορούμε να πετυχαίνουμε οτιδήποτε. Μόνοι μας, δεν μπορούμε να πετύχουμε τίποτα.

Η μυστική ένωση του ανθρώπου με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος είναι το μυστικό της ζωής.

Η θεία Χάρη είναι η άκτιστη ενέργεια του Θεού που μας ενώνει με τα πάντα. Η εν Χριστώ ζωή είναι Θέωση του ανθρώπου, έχει την εμπειρία του Θεού, μας λέγει ο Γρηγόριος Παλαμάς. Όλο το μυστικό είναι η εμπειρία του Θεού, που είναι αγαλλίαση και πέταγμα στα ουράνια.

   Η Θέωση είναι έργο του Θεού, δεν το επιτυγχάνουμε ποτέ μόνοι μας.

   Προϋποθέσεις για να οδηγούμαστε εις τη Θέωση:

Η ταπείνωση είναι το άλφα και ωμέγα. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιούμε ότι εμείς με τις δικές μας δυνάμεις δεν είμαστε άξιοι να κάνουμε τίποτα. Μόνο με τη βοήθεια του Κυρίου μπορούμε να οδηγούμαστε εις τη Θέωση. Μόνο με την αγάπη αποκτάμε όλες τις αρετές, η αγάπη εξαφανίζει τη φιλαυτία.

Για αυτό νηστεύουμε, ταλαιπωρούμε το σώμα μας για να ξεφεύγουμε από τη φιλαυτία, την κοιλιοδουλία, τα σαρκικά πάθη. Χρειάζεται εγκράτεια, νηστεία, προσευχή για να μένουμε καθαροί από το «εγώ», για να ξεφεύγουμε από τα πάθη, τη φιλαυτία και να προσφεύγουμε με ταπείνωση στον Κύριο και να Του ζητάμε να μας ελεεί.

Τα Μυστήρια μάς βοηθούν να αποκτούμε τη θεία Χάρη του Θεού μέσα μας.

Η προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό» μας βοηθά να αρχίζουμε να γευόμαστε τη θεία Χάρη, να λαμβάνουμε την ευτυχία, να έχουμε την εμπειρία του Χριστού μέσα μας.

   Είναι ανάγκη να συνειδητοποιούμε ότι χρειάζεται να μην ασχολούμαστε με τον εαυτό μας, το τι εικόνα έχουμε για εμάς. Να σβήνουμε τελείως αυτή εικόνα και να έχουμε πρότυπο τον Χριστό και να μας ενδιαφέρει μόνο η σχέση μας μαζί Του. Στόχος μας είναι να ακολουθούμε τον λόγο του Κυρίου, η τήρηση του οποίου μας οδηγεί στην ένωση μαζί Του.

Η θλίψη που νιώθουμε, είναι γιατί δεν καταφέρνουμε να κάνουμε αυτά που θέλει το «εγώ» μας. Γιατί δεν καταφέρνουμε να υπηρετούμε καλά το «εγώ» μας, που είναι ο ψεύτικος εαυτός μας. Θλίψη νιώθει η ψυχή μας, όταν απομακρύνεται από την Πηγή της, τον Τριαδικό Θεό.

    Η λύπη είναι η παντελής απουσία του Θεού μέσα μας.

Δεν χρειάζεται να θλιβόμαστε, να απογοητευόμαστε, όταν τα πράγματα δεν μας πηγαίνουν καλά. Πρέπει να μάθουμε να ελπίζουμε στον Κύριο, να λυπόμαστε μόνο όταν δεν ακολουθούμε τον λόγο Του. Τότε η ταπείνωση που μας φέρνει η λύπη αυτή, φέρνει άμεσα μέσα μας την ελπίδα και τη χαρά. Όταν κατακρίνουμε τον εαυτό μας, σημαίνει ότι έχουμε υψηλό «εγώ».

Το σβήσιμο του «εγώ» μας και η σύνδεσή μας με τον Δημιουργό είναι η λύση για όλα μας τα προβλήματα. Ανακαινίζουμε τον εαυτό μας, όταν μετανοούμε, όταν σβήνουμε, απαλλασσόμαστε από όλα τα πιστεύω που έχουμε για τον εαυτό μας και ακολουθούμε τον λόγο του Κυρίου. Αυτό κάνω, παύω να ακολουθώ τα σχέδια μου, αυτά που εξυπηρετούν το «εγώ» μου, την ιδέα που έχω για τον εαυτό μου. Τότε ελευθερώνομαι, παύω να είμαι ξεχωριστός και ενώνομαι με το Όλο. Τότε παύω να φοβάμαι, αφήνομαι στον Θεό, στον Κύριο και προχωρώ χωρίς να σταματώ με τίποτα.

Η τήρηση των εντολών του Κυρίου και η συμμετοχή στα Μυστήριά Του μας μυεί στην αγάπη, δηλαδή μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε την «ενότητα των πάντων» και να αισθανόμαστε ασφαλείς. Εδώ είναι το μεγάλο μυστικό που μας είπε ο Κύριος: «Με αγαπάτε, δηλαδή ενώνεστε μαζί Μου και αντιλαμβάνεστε την «ενότητα των πάντων» και αισθάνεστε ασφαλείς, όταν τηρείτε τις εντολές Μου».

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης μας λέγει ότι το μεγαλύτερο κατόρθωμα για τον άνθρωπο είναι να πλησιάζει τον Θεό και να ενώνεται με Εκείνον. Σύμφωνα με το άγιο Νικόδημο πλησιάζουμε τον Θεό, όταν έχουμε τέλεια απελπισία για τις δυνάμεις μας και τέλεια εμπιστοσύνη στον Θεό.

Στον εαυτό μας δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη, αλλά έχουμε απόλυτη πίστη, απόλυτη ελπίδα ότι λαμβάνουμε ό,τι βοήθεια χρειαζόμαστε από τον Θεό. Χρειάζεται να αναγνωρίζουμε την ανεπάρκειά μας και να ελπίζουμε μόνο στον Θεό. Όταν λυπούμαστε και απελπιζόμαστε, η λύπη αυτή προέρχεται από τον διάβολο. Μόνο η λύπη που μας οδηγεί στη μετάνοια και την ελπίδα είναι του Θεού.

    Ο Θεός μάς έπλασε για να κατοικεί μέσα μας, μας έπλασε για να Τον δοξάζουμε, όπως Τον δοξάζουν οι άγγελοι. Δυστυχώς εμείς δεν συμφωνήσαμε με το θέλημα του Θεού. Δεν συμφωνήσαμε να σκεπτόμαστε μόνο τον Θεό. Δεν συμφωνήσαμε με όλες τις κινήσεις και τα έργα μας να ανήκουμε και να δοξάζουμε τον Θεό, μας λέγει ο άγιος Νικόδημος.

Πλαστήκαμε για να δοξάζουμε τον Θεό, να επικεντρωνόμαστε στον Θεό αλλά εμείς κάνουμε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής μας. Εμείς, αντίθετα, στρεφόμαστε στα κτίσματα και στην ικανοποίηση του «εγώ» μας, του γήινου σαρκίου μας και τότε υποφέρουμε. Η ψυχή μας ικανοποιείται μόνο όταν είμαστε επικεντρωμένοι στον Θεό.

Κάθε τι που κάνουμε χωρίς την προσευχή και την ελπίδα στον Θεό είναι αμαρτία. Αν διακατεχόμαστε από υπερηφάνεια, είναι βέβαιο πως αποτυγχάνουμε, μας λέγει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς. Σκοπός μας, λοιπόν είναι, να εργαζόμαστε χωρίς καμία εμπιστοσύνη, χωρίς πίστη στον εαυτό μας. Αλλά με πλήρη ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό. Είναι ανάγκη να συνειδητοποιούμε ότι η θεία Χάρη του Θεού μάς δίνει τα πάντα. Όταν όμως η Χάρη του Θεού αποσύρεται, δεν είμαστε άξιοι για τίποτα.

Τελικά οι περισσότεροι άνθρωποι χάνουμε τη Θέωση, γιατί δεν μετανοούμε όσο χρειάζεται. Γι’ αυτό ο γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός μάς λέγει συνεχώς: «Ερχόμαστε εδώ στη γη μόνο για ένα πράγμα: για να μετανοούμε, για τίποτα άλλο». Η μετάνοια είναι αυτή που σπάει τα εμπόδια που μας χωρίζουν από τον Θεό. Θέωση είναι η ένωση με τον Θεό.

    «Κάθε άνθρωπος, οποιασδήποτε θρησκείας, έχει μία ψυχή και η ψυχή αυτή έχει μόνο έναν σκοπό: να ενώνεται με τον Δημιουργό της, να ενώνεται το κτιστό με το άκτιστο. Η ψυχή για να ενώνεται με τον Θεό χρειάζεται ταπείνωση, μετάνοια. Με την ταπείνωση η ψυχή μας παίρνει ενέργεια από τον Θεό.

»Το δημιούργημα ενώνεται με τον Δημιουργό του διά του σώματος και της ψυχής του. Εμείς οι ορθόδοξοι δίνουμε την ευκαιρία και στην ψυχή και στο σώμα να ενώνεται με τον Θεό με τις αγιαστικές ενέργειες του Τριαδικού Θεού. Η Εκκλησία μεταδίδει στους πιστούς αγιότητα.

»Η Χάρη του Θεού δίνει ενέργεια στην ψυχή. Όταν κοινωνάμε η ψυχή γεμίζει θεραπευτική, ζωογόνο ενέργεια, που μεταδίδεται και στο σώμα. Με τη Θεία Κοινωνία κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ενωνόμαστε μαζί Του. Ο Θεός καταδέχεται να ενώνεται με το αμαρτωλό μας σώμα και την αμαρτωλή μας ψυχή. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να Του μιλάμε με την προσευχή, να μετανοούμε. Να έχουμε συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και στη συνέχεια να κοινωνάμε το Αναστημένο Σώμα και Αίμα του Χριστού.

»Οι ασκητές, οι άγιοι προσπαθούν να πιάνουν τη συχνότητα του Χριστού. Εγκαταλείπουν τα εγκόσμια, αφαιρούν το περιττό από τη ζωή τους. Ο χρόνος μας είναι περιορισμένος, είναι χρόνος μετάνοιας, είναι χρόνος που πρέπει να αφιερώνουμε στον Χριστό. Σκοπός μας είναι η ένωση με τον Χριστό, να ξεκολλά ο νους από τη λογική και να προσηλώνεται στην καρδιά μας, που είναι η φυσική μας έδρα, κι από εκεί σε όλο μας το σώμα.

»Να μαθαίνουμε να μιλάμε στον Χριστό σε πρώτο πρόσωπο, να Του ζητάμε να κατοικεί μέσα μας. Η ζωή μας σήμερα είναι ανίερη χωρίς τον Ιησού Χριστό. Σκοπός μας είναι να συντονιζόμαστε στη συχνότητα του Χριστού, προσφέροντας τον χρόνο μας στον Χριστό. Το συμφέρον μας είναι να διεκδικούμε την αγιότητά μας». (Επίσκοπος Μόρφου Νεόφυτος)

«Η δική μας οδός, είναι η οδός των αγίων και της νηστείας. Είναι βία στον εαυτό μας να πράττουμε κάθε αγαθό. Διηνεκής βία του εαυτού μας προς κάθε καλό, διότι η φύση μας δεν θέλει το καλό, αλλά κλίνει στο κακό. Εσύ όμως βίασε τον εαυτό σου να πνίγεις κάθε κακό που υπάρχει μέσα σου.

»Ο Κύριος σου δίνει τη δύναμη της ανάστασης για να κάνεις πραγματικά κάθε καλό. Για να σηκώνεις τον σταυρό σου, να χριστοποιείς τον εαυτό σου και να αντιλαμβάνεσαι ότι νηστεία δεν είναι άλλο, από το να αντικαθιστάς τον εαυτό σου με τον Χριστό, τον Θεό μας.

»Μέσω κάθε αρετής ο άνθρωπος πρέπει να αντικαθιστά τον εαυτό του με τον Θεό, τον Κύριο Ιησού Χριστό, διότι ο Θεός είναι αρετή. Η θεία δύναμη είναι η πιο δυνατή. Είναι πιο δυνατή από αυτόν εδώ τον κόσμο. Αυτή η δύναμη μάς χαρίστηκε για να υπερνικούμε κάθε κακό, να υπερνικούμε κάθε αμαρτία, κάθε διαβολική δύναμη.

»Βίαζε τον εαυτό σου σε κάθε καλό και ο αγαθός Κύριος σου δίνει τη δύναμη της Ανάστασης, ώστε να πορεύεσαι από τη μεγαλύτερη θλίψη στη μικρότερη και από τη μικρότερη χαρά στη μεγαλύτερη. Να βαδίζουμε όλοι προς τη Βασιλεία των Ουρανών.

»Έως ότου μπορέσουμε να λέμε με τη Χάρη του Θεού και εμείς: Κύριε Ιησού Χριστέ, δεν ζω πλέον εγώ, εσύ ζεις μέσα μου διά των αγίων Μυστηρίων και των αγίων αρετών. Σε Σένα ανήκει η δόξα και η ευχαριστία, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν». (άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

Συμπέρασμα: Θέωση είναι η Βασιλεία του Θεού, είναι να λαμβάνουμε τη Χάρη του Άγιου Πνεύματος, είναι να γινόμαστε άγιοι, κατά Χάριν θεοί. Θέωση, σημαίνει συμμετοχή στη δόξα του Θεού, θέα του Θεού, της Χάρης Του, του ακτίστου φωτός Του.

    Θέωση δεν είναι απλά ένωση αλλά μυστική ένωση Θεού και ανθρώπου εν Αγίω Πνεύματι. Εμείς οι ορθόδοξοι δίνουμε την ευκαιρία και στην ψυχή και στο σώμα να ενωθεί με τον Θεό με τις αγιαστικές ενέργειες του Τριαδικού Θεού. Η Εκκλησία μας μεταδίδει στους πιστούς αγιότητα.

   Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού που μας περιμένει όλους, όπως ο Πατέρας τον άσωτο υιό, για να ενωνόμαστε μαζί Του. Ο Θεός μάς δημιουργεί, μας αγαπά ό,τι και να κάνουμε, ακόμη και όταν Τον πικραίνουμε με την εγωιστική συμπεριφορά μας.

   Στέλνει τον Θεό Λόγο, ο Οποίος δημιουργεί τα «πάντα», συντηρεί τα «πάντα» και συνδέει τα «πάντα». Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας, η «Πηγή των Πάντων». Η αγάπη του Θεού συντηρεί και ζωοποιεί τα «πάντα» διά των ακτίστων ενεργειών Του.

    Ο Κύριος μάς ελκύει για να Του μοιάζουμε, να πετυχαίνουμε το καθ’ ομοίωση. Μάς οδηγεί στην υιοθεσία να γινόμαστε παντοδύναμα τέκνα Θεού, όπως ο Πατέρας μας. Ο Κύριος λέγει προς τον Πατέρα: «θέλω Πατέρα όπου είμαι Εγώ να είναι και αυτοί».

    Αυτό σημαίνει Θέωση, να ενωνόμαστε με τον Τριαδικό Θεό. Προορισμός μας είναι η Θέωση, και επιτυγχάνεται με τη Χάρη του Θεού, με την υπακοή προς Εκείνον και όχι εγωκεντρικά.

    Η ψυχή του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού, πλασθέντος ανθρώπου, λαχταρά τον Θεό και ποθεί την ένωση μαζί Του. Όσο ηθικός και καλός κι αν είναι ο άνθρωπος, όσες καλές πράξεις κι αν κάνει, αν δεν βρίσκει τον Θεό, του Οποίου είναι κατ’ εικόνα της εικόνας Του (εικόνα του Θεού είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός), αν δεν ενώνεται μαζί Του, δεν αναπαύεται. Διότι ο ίδιος ο Θεός βάζει μέσα του τον θείο έρωτα και τον πόθο για την ένωση μαζί Του, τη Θέωση.

   Ο Θεός αποκαλύπτεται ως Υπόσταση και ως πολυυπόστατο «Είναι». Ο Χριστός, ο Δημιουργός, ο Θεός μας έρχεται σε μας με τη σάρκα μας με την ίδια μορφή ύπαρξης που ο Ίδιος μας δημιουργεί. Πλασμένοι από το μηδέν, προερχόμενοι από τη γη είμαστε ανίκανοι να γνωρίζουμε τον Θεό χωρίς ο Ίδιος να μας αποκαλύπτεται.

Όλα τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από το νέο μου βιβλίο και από τα βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα», «Μια Ζωή Γεμάτη Φως», «Η Πηγή των Πάντων».