O Άγιος Νεκτάριος που την μνήμη του εορτάζουμε στις 9 Νοεμβρίου μας δίδασκει το δρόμο προς το φως, στην υγεία την ευτυχία

Τα πάντα για την πραγματική μας φύση και πως θα κερδίζουμε τον αιώνιο, αλλά και τον γήινο παράδεισο μας τα λέει ο Άγιος Νεκτάριος. Ο Άγιος Νεκτάριος που όπως όλοι οι Άγιοι μας  φανερώνει την αλήθεια για τα πάντα, για την πραγματική μας φύση, τα λόγια του Αγίου:

    «Άνθρωπε μάθε ότι είσαι η εικόνα και ομοίωση του Θεού και ότι έχεις ψυχή αθάνατη  η οποία έχει προορισθεί  κατά χάρη να ζήσει αιώνια. Ο θάνατος επικρατεί μόνο στα σώματα του υλικού κόσμου, η ψυχή όμως επειδή δεν είναι από ύλη  αυτού του κόσμου, δεν πεθαίνει. Η συνείδηση σας μας κρίνει τις πράξεις μας σύμφωνα με τον ηθικό νόμο που υπάρχει στις καρδιές μας.  Την συνείδηση ο Θεός την έγραψε  στις καρδιές των ανθρώπων, για να τελειοποιήσουν την αθάνατη ψυχή τους.

Ο άνθρωπος ως λογικό ον έχει προορισμό να φθάσει να γίνει όμοιο με το Θεό σύμφωνα με την εικόνα του οποίου  έχει πλαστεί. Ο άνθρωπος πήρε εξουσία από το Θεό να είναι μικρός θεός στη γη και αντίγραφο της εικόνας του Θεού. Την γνώση αυτή την αφαίρεσε  η αμαρτία και η απομάκρυνση από το Θεό. Ο άνθρωπος για να γνωρίσει το Θεό πρέπει πρώτα να γνωρίσει τον εαυτόν του.

     Αυτός που αγνοεί τον εαυτό του αγνοεί το Θεό, κι αυτός που αγνοεί τον Θεό, αγνοεί την αλήθεια και την ολοκληρωτική φύση των πραγμάτων.  Αυτός που αγνοεί τον εαυτό του  υπερηφανεύεται, προβαίνει σε άσχημες πράξεις  και ασεβεί προς τον Θεό.

Ηθική ελευθερία  είναι  η ασάλευτη παραμονή του ανθρώπου  στην τήρηση των εντολών του Θεού. Είναι αδύνατη η επικοινωνία με το Θεό αν κάποιος που αμάρτησε παραμένει στην αμαρτία.

     Η εξομολόγηση από ηθικής απόψεως είναι το  μεγαλύτερο ευεργέτημα της εκκλησίας από την κοινωνία. Αυτός που δεν εξομολογείται για την αμαρτία του, ποτέ δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί ποτέ δεν θα φέρει κοντά του το Θεό.

    Ο άνθρωπος όπως ακριβώς παρακούοντας τις εντολές του Θεού έλκυσε το θάνατο, έτσι ακριβώς υπακούοντας στο θέλημα του Θεού, μπορεί να κερδίσει την αιώνια ζωή.

Η άγνοια της πραγματικής  φύσης των Θείων και ανθρωπίνων πραγμάτων, έχεις ως αποτέλεσμα μύρια κακά. Προσηλώνεται κάποιος στην ύλη, όταν αποσύρει τα μάτια του από το Θεό. Αρετή είναι η τήρηση του ηθικού νόμου από ελεύθερο ηθικά άτομο και η ταύτιση του ελευθέρου θελήματος με το θείο θέλημα.

Η αρετή είναι απαίτηση της ψυχής, ο άνθρωπος από τη φύση του είναι φίλος της αρετής, επιθυμεί το αγαθό επειδή ως γέννημα του Θεού, έχουμε στη φύση μας να ομοιωνόμαστε με το Θεό.

    Ν’ αγωνίζεστε πρωτίστως να ταπεινώνετε τον εγωισμό σας,  αυτή είναι η αρχή της επικράτησης του θείου θελήματος

Εκεί που βρίσκεται η ταπείνωση εκεί βρίσκονται όλες οι αρετές. Η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγίστη αρετής  μέσο ηθικής ανύψωσης και τελείωσης και τρόπος επικοινωνίας με το Θεό.

Ο θείος έρωτας γεννιέται στην καρδία που έχει καθαρθεί γιατί σ’ αυτή κατέρχεται η θεία χάρη.

Η αγάπη προς τον Θεό οδηγεί στην τήρηση των εντολών Του  που μας καθοδηγούν στη γνώση Του.

Η αγάπη είναι ο σύνδεσμός όλης της ανθρωπότητας είναι η βάση της ευτυχίας και ευδαιμονίας των ανθρώπων είναι η βάση όλων των αρετών”.

  ” Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα. Αγωνιστείτε ν’ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες Του δωρεές.

Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες.

    Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή.

Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Μετά από τις δοκιμασίες ακολουθεί η πνευματική χαρά, η θλίψη μαρτυρεί την ύπαρξη εγωισμού.

Προσέχετε τον εγωισμό που κρύβεται κάτω από τη μορφή του δικαιώματος. Προσέχετε και την άκαιρη λύπη που δημιουργείται μετά από ένα δίκαιο έλεγχο. Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού. Μία είναι η αληθινή θλίψη. Αυτή που δημιουργείται, όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας. Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χάρη του Θεού.

    Το κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό, για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Του αγαθότητα και μακαριότητα.

Ο άνθρωπος ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Αυτόν. Με την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται το πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά.

Να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας, ο Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε.

Να ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείσθε το Θεό.

   Τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο απ’ την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους;  Αυτοί  που έχουν τα χαρίσματα  του Αγίου Πνεύματος. Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτε γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!

Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτό τους.

Η ευτυχία βρίσκεται μέσα στον ίδιο σας τον εαυτό, και μακάριος είναι ο άνθρωπος που το κατάλαβε αυτό.

Οι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούργιο άνθρωπο, ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους.

   Με την πίστη μας στο Χριστό και με τη βάπτισή μας ντυνόμαστε τον ίδιο το Χριστό και γινόμαστε παιδιά του Θεού, κατοικητήρια του Παναγίου Πνεύματος, ναοί του Θεού, άγιοι και τέλειοι, Θεοί κατά χάριν. Ρίξαμε από πάνω μας τη φθορά και ντυθήκαμε την αφθαρσία. Ξεντυθήκαμε τον άνθρωπο της αμαρτίας και ντυθήκαμε τον άνθρωπο της δικαιοσύνης και της χάριτος. Διώξαμε το θάνατο και ντυθήκαμε την αθανασία.”.

Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από το τρίτο βιβλίο που αναφέρω τα διδάγματα των αγίων που μας οδηγούν στο φως, στην αγάπη στην υγεία την ευτυχία.

O Άγιος Νεκτάριος μας εξηγεί ξεκάθαρα την πραγματική μας φύση:

    «Μόνο το ηθικό αγαθό γεμίζει την καρδιά μας, διότι το αγαθό πηγάζει από το άκτιστο, είναι εκτός φθοράς και χωροχρόνου. Η ψυχή μας είναι άκτιστη, αθάνατη και μόνο με το άκτιστο, το πνευματικό μπορεί να τραφεί. Ο ηθικός νόμος, είναι η ζωή στον πραγματικό, τον άφθαρτο κόσμο, όπου βασιλεύει μόνο το φως, η αγάπη και απέχει το σκοτάδι, οι θλίψεις και ο στεναγμός».

    «Ο άνθρωπος έχει άπειρους πόθους και μόνο το ηθικό αγαθό μπορεί να γεμίσει το κενό της καρδιάς του. Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι ο κόσμος που βλέπει δεν μπορεί να καλύψει το κενό της καρδιάς τους, χρειάζεται ο πνευματικός κόσμος. Η ψυχή ζητά να ανυψωθεί στην τέλεια γνώση, την απόλυτη αλήθεια, το απόλυτο Αγαθό. Το αγαθό που βρίσκεται στον αισθητό κόσμο είναι ατελές».

    «Ο ηθικός νόμος  είναι έμφυτος και δόθηκε στον άνθρωπο  και εκδηλώνεται ως έμφυτη διάθεση, κλίση προς το αγαθό, το αληθινό, το δίκαιο. Με την τήρηση του ηθικού νόμου, η ψυχή τέρπεται, ενώ, με την αθέτησή  του, θλίβεται. Ο ηθικός νόμος είναι το πιο μεγάλο αγαθό που δόθηκε στον άνθρωπο από το Θεό, για να ζήσει στη γη ελεύθερος και ευτυχισμένος, να αναδειχτεί ισχυρός, να ανυψωθεί σε υψηλή θέση δόξας και να βαδίζει πάντοτε προς την τελειότητα. Ο ηθικός νόμος είναι η μυστική δύναμη που ωθεί προς τα εμπρός και τελειοποιεί τον άνθρωπο. Είναι η θαυματουργός δύναμη που εξυψώνει και ανεβάζει τον άνθρωπο μέχρι τον ουρανό. Είναι ο λαμπρός και ακτινοβόλος φάρος που φωτίζει τον άνθρωπο στο πέλαγος της ζωής του».

    Ο Άγιος Νεκτάριος μάς γράφει πώς να πετύχουμε τα πάντα στη ζωή ζώντας με οδηγό τις αρετές:  

    «Ο αγαθός  τελειοποιείται  στην αρετή και γίνεται η εικόνα του Θεού, επιτυγχάνει το καθ’ ομοίωση με το Θεό. Στον αγαθό άνθρωπο ο Θεός έδωσε  σοφία, γνώση και σύνεση. Ο άνθρωπος, μένοντας  με τη θέληση του στο αγαθό, βαδίζει προς την τελειοποίησή του. Η δοκιμασία  αυτή του ανθρώπου  επιτρέπεται με σκοπό να εκδηλωθεί η δύναμη του μεγάλου και ιδιαίτερου αυτού προσόντος, της δύναμης που μας κάνει τέλειους. Η δοκιμασία μας κάνει να εκδηλώνουμε τη θεϊκή μας φύση,  τη δύναμη του Θεού. Χωρίς την αρετή είναι αδύνατο να τελειοποιηθεί ο  άνθρωπος, πράγμα που αποτελεί και τον απώτερο σκοπό του».              .

    «Ο λόγος που ο άνθρωπος ενέδωσε και υπέταξε το θέλημα του ήταν η επιθυμία  για παράνομη και δίχως κόπο απόκτηση του αγαθού».

Το ίδιο δεν κάνουν και οι αλκοολικοί και οι ναρκομανείς; Θέλουν χωρίς κόπο, χωρίς αρετή να βιώνουν το συναίσθημα της αγάπης χωρίς όρους που βιώνουν αυτοί που ακολουθούν το θέλημα του Θεού.

    «Ο κακός είναι άφρων, στερείται φωτός, είναι ανόητος, γιατί εγκατέλειψε το Θεό».

    «Είναι ανόητος, γιατί παραδόθηκε ολοκληρωτικά στην κακία, η οποία τύφλωσε τους οφθαλμούς του να μη βλέπει, βούλωσε τα αυτιά του να μην ακούει, έτσι ώστε να μην αντικρίσει την εικόνα του αγαθού και την αγαπήσει και να ακούσει τη θεία φωνή που τον καλεί να επιστρέψει  και να σωθεί.

Το «Κύριε, Ιησού Χριστέ,  Υιέ Θεού Ελέησον με» το  νιώθω σαν μια κεραία που εκπέμπει κύματα αγάπης σε όλη τη γη».

    Η ταπεινοφροσύνη είναι μέσον φιλίας και  κοινωνίας με τον Θεό, αρχή επίγνωσης του εαυτού μας.

Σκοπός του ανθρώπου είναι να εργάζεται  σύμφωνα με τις προδιαγραφές  του Θεού, του κατασκευαστή, να έχει σταθερό  πόθο προς το αγαθό, που είναι η πραγματική του φύση.

«Ηθική ανανδρία μάς λέει ο άγιος Νεκτάριος έχει αυτός που στερείται ηθικής δύναμης, αδυνατεί να αντισταθεί στους πειρασμούς, αδυνατεί να παραμείνει στην αρετή και να αποκρούσει την αμαρτία.

Η ταπεινοφροσύνη είναι μέσον φιλίας και  κοινωνίας με τον Θεό, αρχή επίγνωσης του εαυτού μας και τελειοποίηση της αληθινής γνώσης του Θεού, η ρίζα και η προϋπόθεση των αγαθών».

Ο Άγιος Νεκτάριος που είχε ενωθεί με το Θεό μάς λέει τα πάντα για το πώς θα δημιουργήσουμε την τέλεια σχέση με το Θεό:

    «Η αγάπη είναι θείο ιδίωμα, διότι ο Θεός είναι αγάπη.  Γι’ αυτό, όποιος μένει στην αγάπη, μένει στο Θεό και ο Θεός μένει σε αυτόν. Η αγάπη είναι η αγαθή  διάθεση της ψυχής για τη γνώση του Θεού. Η αγάπη προς το Θεό οδηγεί στην τήρηση των εντολών, που μας οδηγούν και αυτές στη γνώση του Θεού.

    »Αυτός  που έχει δεχτεί το θείο έρωτα, καταφρονεί καθετί γήινο. Αυτός που γνωρίζει το Θεό θεωρεί καθήκον του να  μεγαλύνει το Θεό και να εξυμνεί τα θεία Του ιδιώματα. Υμνεί τη σοφία του Θεού, που τη συναντάει σε όλα Του τα δημιουργήματα, υμνεί  τη σύνεση και την παγγνωσία, την πρόνοια, την αγαθότητα και την αγιότητα Του, τη θεία αγάπη Του που τον έλκει και τον βοηθά να επικοινωνεί με την  ανεξάντλητη πηγή της αγάπης.

    »Μια εσωτερική φωνή τον παρακινεί σε ευλογία και δοξολογία  του Θεού. Αισθάνεται την ψυχή του να έλκεται από το Θεό και την καρδιά του να αναπτύσσει συναίσθημα αγάπης. Από ένστικτο  το πνεύμα του κατευθύνεται προς το Θεό και χαίρεται εξετάζοντας τα θαυμάσια έργα Του. Προορισμός του ανθρώπου είναι η γνώση του Θεού, η ομοίωσή του με το Θεό, η δοξολογία και η ευχαριστία προς Αυτόν».

Η σωτηρία απαιτεί αυταπάρνηση, σβήσιμο του «εγώ» μας, λέει ο Άγιος Νεκτάριος, τότε, η Χάρη του Θεού διαφωτίζει το νου και την καρδιά του ανθρώπου, η θέληση του ανθρώπου ανοίγει τους οφθαλμούς και καθαρίζει την καρδιά του.  Ο Κύριος μάς ξεκαθαρίζει «Εγώ είμαι η θύρα, από μένα, εάν κάποιος εισέλθει, θα σωθεί», αλλά και «χωρίς εμένα δεν μπορείτε  να κάνετε τίποτα».

Ο Άγιος Νεκτάριος που, όπως όλοι οι Άγιοι, μάς φανερώνει την αλήθεια για τα πάντα, για την πραγματική μας φύση. Τα λόγια του Αγίου:

   «Άνθρωπε, μάθε ότι είσαι η εικόνα και ομοίωση του Θεού και ότι έχεις ψυχή αθάνατη,  η οποία έχει προορισθεί  κατά χάρη να ζήσει αιώνια. Ο θάνατος επικρατεί μόνο στα σώματα του υλικού κόσμου, η ψυχή, όμως, επειδή δεν είναι από ύλη  αυτού του κόσμου, δεν πεθαίνει. Η συνείδησή μας κρίνει τις πράξεις μας, σύμφωνα με τον ηθικό νόμο που υπάρχει στις καρδιές μας.      Τη συνείδηση ο Θεός την έγραψε  στις καρδιές των ανθρώπων, για να τελειοποιήσουν την αθάνατη ψυχή τους.

Ο άνθρωπος ως λογικό ον έχει προορισμό να φθάσει να γίνει όμοιο με το Θεό, σύμφωνα με την εικόνα του οποίου  έχει πλαστεί. Ο άνθρωπος πήρε εξουσία από το Θεό να είναι μικρός θεός στη γη και αντίγραφο της εικόνας του Θεού. Τη γνώση αυτή την αφαίρεσε  η αμαρτία και η απομάκρυνση από το Θεό. Ο άνθρωπος, για να γνωρίσει το Θεό, πρέπει πρώτα να γνωρίσει τον εαυτό του».

   «Αυτός που αγνοεί τον εαυτό του, αγνοεί το Θεό, και αυτός που αγνοεί το Θεό, αγνοεί την αλήθεια και την ολοκληρωτική φύση των πραγμάτων.  Αυτός που αγνοεί τον εαυτό του,  υπερηφανεύεται, προβαίνει σε άσχημες πράξεις  και ασεβεί προς το Θεό. Αυτός που δε γνωρίζει τον εαυτό του δεν έχει διάκριση, με αποτέλεσμα να  καταπονείται με μηδαμινά πράγματα, αγνοώντας τα αιώνια αγαθά. Ηθική ελευθερία  είναι  η ασάλευτη παραμονή του ανθρώπου  στην τήρηση των εντολών του Θεού. Εκείνος που δεν έχει πίστη στο Θεό δε γνωρίζει τον ηθικό νόμο.  Η ελευθερία του περιορίζεται, όταν ξεφεύγουμε από τη γραμμή του θεϊκού νόμου και αντιστρατεύεται στο θείο θέλημα. Η ελευθερία του ανθρώπου ακολουθεί το θεϊκό νόμο  δεν περιορίζεται ο θεϊκός νόμος είναι άπειρος. Πλανάται όποιος μετανοεί αλλά δεν αισθάνεται  αμαρτωλός».

    «Είναι αδύνατη η επικοινωνία με το Θεό, αν κάποιος που αμάρτησε παραμένει στην αμαρτία. Η εξομολόγηση από ηθικής απόψεως είναι το  μεγαλύτερο ευεργέτημα της εκκλησίας προς την κοινωνία. Αυτός που δεν εξομολογείται για την αμαρτία του, ποτέ δε θα βρει ανάπαυση, γιατί ποτέ δε θα φέρει κοντά του το Θεό.  Ουδέποτε επιτρέπει ο Θεός να δοκιμαστεί ένας άνθρωπος πάνω από τις δυνάμεις του. Ο άνθρωπος, όπως ακριβώς παρακούοντας τις εντολές του Θεού, έλκυσε το θάνατο, έτσι ακριβώς υπακούοντας στο θέλημα του Θεού, μπορεί να κερδίσει την αιώνια ζωή».

   «Η άγνοια της πραγματικής  φύσης των θείων και ανθρώπινων πραγμάτων, έχει ως αποτέλεσμα μύρια κακά. Η ηθική ζωή είναι αυτή που ταιριάζει στον άνθρωπο, διότι η ζωή είναι λογική, και η λογική ζωή ταιριάζει στον άνθρωπο. Άρα, ο άνθρωπος, ως λογικό ον,  οφείλει  να είναι ηθικός.

Προσηλώνεται κάποιος στην ύλη, όταν αποσύρει τα μάτια του από το Θεό.

   Αρετή είναι η τήρηση του ηθικού νόμου από ελεύθερο ηθικά άτομο και η ταύτιση του ελεύθερου θελήματος με το θείο θέλημα. Η αρετή είναι απαίτηση της ψυχής. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι φίλος της αρετής, επιθυμεί το αγαθό, επειδή ως γέννημα του Θεού, έχει στη φύση του την εξομοίωση με Αυτόν.  Να αγωνίζεστε, πρωτίστως να ταπεινώνετε τον εγωισμό σας. Αυτή είναι η αρχή της επικράτησης του θείου θελήματος. Χωρίς δοκιμασία δεν υπάρχει αρετή, χωρίς την αρετή δεν είναι δυνατή η τελειότητα, η οποία είναι ο σκοπός του ανθρώπου. Εκεί που βρίσκεται η ταπείνωση, εκεί βρίσκονται όλες οι αρετές».

   «Η ταπεινοφροσύνη είναι η μέγιστη αρετή, το  μέσο ηθικής ανύψωσης και τελείωσης και ο τρόπος επικοινωνίας με το Θεό. Η πραότητα είναι αρετή, διότι είναι εκούσια υποταγή του θυμικού, εξαιτίας της αγάπης προς τον πλησίον, που είναι αγάπη προς το Θεό.

Η αρετή της ευσπλαχνίας  είναι δύναμη της ψυχής που θέλει το καλό του πλησίον και εργάζεται για αυτό. Είναι δε  μεγάλη αρετή, διότι εξομοιώνει τον εύσπλαχνο με το Θεό.

H  ελεημοσύνη  είναι δικαιοσύνη και εντολή του Θεού, διότι όλα τα αγαθά τα έλαβε από το Θεό και έγινε διαχειριστής τους για αυτό το σκοπό. Η υπομονή είναι η μεγαλύτερη αρετή, γιατί με αυτή δίνεται ως ανταμοιβή η σωτηρία. Η ελπίδα στο Χριστό είναι γλυκιά προσδοκία της απολαύσεως της αιωνίου ζωής. Αν αφαιρούσες την ελπίδα από τον κόσμο, ο κόσμος θα εξαφανιζόταν. Η ελπίδα είναι δημιουργική δύναμη όλων των αγαθών».

    «Ο θείος έρωτας γεννιέται στην καρδιά που έχει καθαρθεί, γιατί σε αυτή κατέρχεται η θεία χάρη.

Η αγάπη προς το Θεό οδηγεί στην τήρηση των εντολών Του,  που μας καθοδηγούν στη γνώση Του.

Εκείνος που αγαπά το Θεό αγαπάει τους εχθρούς του, εύχεται για αυτούς που τον καταριούνται,  ευεργετεί αυτούς που τον μισούν και προσεύχεται για αυτούς που τον καταδιώκουν».

    «Από την αγάπη  του Θεού και της αγάπης του πλησίον πηγάζουν οι νόμοι της αγάπης,  του καλού, του αγαθού και της αλήθειας.  Η αγάπη προς τον πλησίον είναι η απόδειξη αγάπης προς το Θεό, και το μέτρο που σταθμίζει το ποσό της αγάπης  του ανθρώπου προς Αυτόν.

Η αγάπη είναι ο σύνδεσμος όλης της ανθρωπότητας, είναι η βάση της ευτυχίας και ευδαιμονίας των ανθρώπων, είναι η βάση όλων των αρετών. Η αυθόρμητη αγάπη, ο έμφυτος  έρωτας προς τον ηθικό νόμο,  μαρτυρεί ότι ο θείος νόμος, δηλαδή το θείο θέλημα,  είναι έμφυτο μέσα μας».

    «Ο Θεός ακούει αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά,  εισακούει τις προσευχές τους, αποκαλύπτεται και τους διδάσκει μυστήρια θείας φύσεως. Αυτός που έχει καθαρή καρδιά, που κάνει το αγαθό, το ευάρεστο  και το τέλειο ενώπιον του Θεού, ο ακριβός τηρητής του Λόγου του Θεού, ό,τι ζητάει το λαμβάνει από Αυτόν. Δεν υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, διότι αυτή γίνεται θρόνος του Θεού».