Η Θεία Λειτουργία μας προετοιμάζει για τη Θέωση.

    Η Θεία Λειτουργία είναι η τελετουργία που μας μετατρέπει από κτιστούς, φθαρτούς σε άκτιστους, αθάνατους. Η τελετουργία, όπου ο Κύριος προσφέρει τον Εαυτό Του θυσία στον Θεό Πατέρα για τη σωτηρία μας. Εμείς λαμβάνοντας από τη θυσία αυτή το Αναστημένο Σώμα και Αίμα Του, ενδυόμαστε τον Χριστό και γινόμαστε κι εμείς όπως Εκείνος. Αυτά όλα έχουν προϋπόθεση να έχουμε καθαρθεί με τη μετάνοια και την Εξομολόγηση και να επικεντρώνουμε τον νου μας στην καρδιά μας και στη Θεία Λειτουργία.

    Θεία Λειτουργία είναι όλη η οικονομία του Θεού για τον άνθρωπο, που έχει ως κέντρο τη θυσία του Χριστού. Όλοι είμαστε δημιουργημένοι από τον Θεό και είμαστε προορισμένοι εις Υιοθεσία Χριστού. Είμαστε κληρονόμοι του Πατέρα μας, λέγει στην προς Εφεσίους επιστολή του ο Απόστολος Παύλος. Η Σωτηρία επιτυγχάνεται μέσω της ψυχικής ένωσης με τον Ιησού Χριστό και επιτυγχάνεται στην Εκκλησία του Χριστού και κυρίως στη Θεία Λειτουργία.

    Στη Θεία Λειτουργία εκδηλώνεται η οικονομία του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Είναι ο τόπος όπου μπορούμε να σωζόμαστε, να αφθαρτοποιούμαστε, να φθάνουμε εις τη Θέωση. Στη Θεία Λειτουργία αισθανόμαστε την αναγέννηση σώματος και πνεύματος. Η Θεία Κοινωνία που λαμβάνουμε είναι μια πρόγευση της Δευτέρας Παρουσίας. Στη Θεία Λειτουργία επιτελείται το μυστήριο της σωτηρίας μας, εκεί είναι ο Χριστός, η Θεοτόκος, οι άγιοι, οι άγγελοι.

    Σκοπός της Θείας Λειτουργίας είναι να γινόμαστε ναός του Θεού.

Ο άνθρωπος στη Θεία Λειτουργία υπερβαίνει τον εαυτό του και ανταλλάσσει την κτιστή και φθαρτή ζωή του, με την άφθαρτη και άκτιστη ζωή του Αναστάντος Υιού του Θεού. Η Θεία Λειτουργία είναι η θεία πράξη που αγκαλιάζει την κτιστή και την άκτιστη πραγματικότητα, τον χωροχρόνο αλλά και την αιωνιότητα, μας λέγει ο άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ.

Με τη Θεία Κοινωνία που λαμβάνουμε κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας αγιάζεται η ψυχή μας και στη συνέχεια όλο το σώμα μας, (όσο πιο συχνά κοινωνούμε, τόσο πιο πολύ αγιάζουμε, τόσο πιο πολύ πλησιάζουμε εις τη Θέωση. Χωρίς την αγάπη με τους συνανθρώπους μας και τον αγιασμό της ψυχής μας, δεν μπορούμε να βλέπουμε τον Κύριο, μας λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων, καὶ τὸν ἁγιασμόν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον».

Σκοπός της Θείας Λειτουργίας και της χριστιανικής ζωής είναι η επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος, που είναι το «ύδωρ το ζων», το οποίο όταν το πίνουμε, δεν διψούμε ποτέ. Η μετάνοια μόνη της δεν αρκεί, χρειαζόμαστε πάντα το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που είναι η τροφή της ψυχής μας και την λαμβάνουμε μόνο κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

    Η Θεία Λειτουργία χωρίζεται σε δύο μέρη: την ιερουργία του λόγου του Θεού και την ιερουργία της θυσίας του Λόγου και Υιού του Θεού:

• Ιερουργία του λόγου του Θεού. H ακοή και κατανόηση του λόγου του Θεού. Γίνεται με την ανάγνωση της Αγίας Γραφής που είναι ανάγνωση του Απόστολου και του Ευαγγελίου. Αν κατανοούμε τον Λόγο του Θεού, μας δίνεται μεγάλη Χάρη. Για να λαμβάνουμε όμως τη Χάρη του Θεού, χρειάζεται να φωτιζόμαστε από το Άγιο Πνεύμα.

Γι’ αυτό κι ο ιερέας λέγει: «Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, φιλάνθρωπε Δέσποτα, τὸ τῆς σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς καὶ τοὺς τῆς διανοίας ἡμῶν διάνοιξον ὀφθαλμοὺς εἰς τὴν τῶν εὐαγγελικῶν σου κηρυγμάτων κατανόησιν». Δηλαδή το Άγιο Πνεύμα να έρχεται και να φωτίζει τις καρδιές μας. Τότε κατανοούμε τον Λόγο του Θεού. Για να γίνεται αυτό πηγαίνουμε στη Θεία Λειτουργία με άκρα πίστη και ταπείνωση.

• Ιερουργία της θυσίας του Λόγου του Θεού. Σε αυτό το μέρος της Θείας Λειτουργίας προσφέρουμε τον Υιού του Θεού και Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό ως θυσία στον Θεό Πατέρα. Στο μέρος αυτό «βλέπουμε» τον Λόγο του Θεού, να θυσιάζεται, να δίνεται προσφορά στον Ουράνιο Πατέρα, να γίνεται η προσφορά της θυσίας του Γολγοθά στον Θεό Πατέρα.

«Η Θεία Λειτουργία είναι η προκαταρκτική φανέρωση των εσχάτων. Λειτουργούμενοι δεχόμαστε μια μικρή πρόγευση εκείνου που ο Θεός μέλλει να μας δίνει στην αιωνιότητα με όλη την πληρότητα. Αυτό είναι και ο αρραβώνας της μέλλουσας Βασιλείας. Κανονικά δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ Κοινωνίας του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και του Παραδείσου. Αν υπάρχει διαφορά, αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι εμείς δεν προσεγγίζουμε τη Θεία Κοινωνία με την πίστη που χρειάζεται.

»Η Λειτουργία μας διδάσκει πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο. Στη Λειτουργία είμαστε «οι τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες», δηλαδή είμαστε εικόνες του Θεού, είμαστε εικόνες αγγέλων. Όλοι συμπεριφέρονται με ευλάβεια, γιατί ανάμεσά τους είναι ο Χριστός, κινούμαστε γύρω από το θυσιαστήριο το θρόνο του Χριστού.

»Η Θεία Λειτουργία είναι ανάσταση ψυχής, είναι συνεχής δημιουργία. Κατά τη διάρκειά της ερχόμαστε σε κοινωνία με το Πνεύμα του Θεού που συνέχει τα πάντα. Όταν τελούμε τη Θεία Λειτουργία εκπληρώνουμε την εντολή του Κυρίου: μετέχουμε στο μυστήριο του Σταυρού και της Ανάστασης που μυσταγωγείται από τον άλλο Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα δεν είχε φανερωθεί πριν από τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου.

»Η Λειτουργία είναι πρωτίστως θεϊκή πράξη, είναι η αναπαράσταση της θυσίας του Ίδιου του Χριστού. Κατά τη διάρκειά της καταργείται ο χρόνος. Λειτουργία είναι όλη η οικονομία του Θεού για τον άνθρωπο, που έχει ως κέντρο τη θυσία του Χριστού.

»Στη Λειτουργία λέμε: «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον», «σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον», «σήμερον κρεμάται επί ξύλου». Για τον Θεό δεν υπάρχει ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον, ούτε χθες, ούτε αύριο, υπάρχει μόνο το αιώνιο παρόν το αιώνιο «σήμερον».

»Όλοι συμπεριφέρονται με ευλάβεια, γιατί ανάμεσά τους είναι ο Χριστός, όλοι κινούνται γύρω από το θυσιαστήριο, τον θρόνο του Χριστού. Όλοι είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού και το κάθε μέλος αναφέρεται στα υπόλοιπα με αγάπη, ταπείνωση και αλληλεγγύη. Γνωρίζουμε ότι ο αδελφός μας είναι η ζωή μας και όλα λειτουργούν αρμονικά, ώστε να δοξάζεται στη Σύναξη η Κεφαλή του Σώματός της, ο Αρχηγός της πίστης και της σωτηρίας μας, ο Χριστός. Στη Λειτουργία μυσταγωγείται η γνώση της Οδού του Κυρίου, στην οποία, αν παραμένουμε, οδηγούμαστε στο πλήρωμα της Αλήθειας και Αιωνίου Ζωής.

»Στη Θεία Λειτουργία μνημονεύουμε τη μέλλουσα ζωή ως παρούσα. Η Δευτέρα Παρουσία είναι παρούσα στην αιωνιότητα, όπου εισαγόμαστε κι εμείς με τη Θεία Λειτουργία. Στην ιστορία η Δευτέρα Παρουσία έρχεται εφάπαξ και γι’ αυτούς που ζουν και θα απαλλαγούν και για κεκοιμημένους που θα αναστηθούν. Μέσα όμως στην αιωνιότητα του Θεού υπάρχει και βιώνεται ήδη ως γεγονός (Αρχιμανδρίτης Essex Ζαχαρίας Ζαχάρου)

«Στη Θεία Λειτουργία κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα της ανθρώπινης σάρκας που βρίσκεται δεξιά του Πατέρα. Ο Χριστός γίνεται ο προσφέρων και προσφερόμενος. Προσφέρει αυτή την Αναστημένη Σάρκα.

Η Χάρη, η ενέργεια του Θεού έρχεται από το Άγιο Πνεύμα, από τους αγίους, από τους ιερείς μέσω της Θείας Λειτουργίας όπου ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μας δίνει Τρισάγια τη Χάρη την ενέργειά Του. Ο άγιος Γαβριήλ ο διά «Χριστόν Σαλός» από τη Γεωργία μας λέγει: «αν έβλεπαν τι γίνεται στη Θεία Λειτουργία, πως ο Θεός κατεβαίνει στη Θεία Λειτουργία, πώς ενώνεται μαζί μας, πως είναι Παρούσα η Παναγία μας, οι άγιοι άγγελοι, ο Τίμιος Πρόδρομος, οι άγιοι, θα έμεναν έκθαμβοι»!

»Η παρουσία του Τριαδικού Θεού, οι άγιοι είναι ενέργεια που μένει μέσα στον ναό όπου τελείται η Θεία Λειτουργία. Ακόμη κι η σκόνη που είναι στο πάτωμα είναι αγιασμένη. Αν το έβλεπαν αυτό οι άνθρωποι, θα εξομολογούνταν αλλά κυρίως θα κοινωνούσαν συνεχώς. Η Θεία Κοινωνία είναι η μεγαλύτερη μετάδοση θείας ενέργειας αλλά κι ο αγιασμός. Να πίνουμε αγιασμό συνεχώς». (Επίσκοπος Μόρφου Νεόφυτος)

Στη Θεία Λειτουργία γίνεται μια κοσμογονία, μια αρπαγή μας από τα γήινα. Εκεί ενημερωνόμαστε, για όλη τη διαδικασία της δημιουργίας μας. Ενημερωνόμαστε πλήρως και ευχαριστούμε τον Κύριο για την ύπαρξή μας, τη σωτηρία μας, τη μέλλουσα ζωή που απλόχερα μας παρέχει.

   Ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος μας εξηγεί ότι συμμετέχοντας στη Θεία Λειτουργία καθαριζόμαστε και αγιαζόμαστε:

«Ο αγιασμός μας από τη Θεία Λειτουργία γίνεται με δύο τρόπους: στον πρώτο τρόπο, τον βλέπουμε να μπαίνει μέσα μας ως ωφέλεια από τις ίδιες τις ευχές, τους ψαλμούς και τα αγιογραφικά αναγνώσματα. Οι ευχές, που ως προσευχή αναπέμπουμε, επιστρέφουν στον Θεό και προξενούν την άφεση των αμαρτιών μας, όπως ακριβώς και οι ψαλμωδίες μας, που εξιλεώνουν τον Κύριο και τον κάνουν να στρέψει γλυκά το βλέμμα Του προς εμάς.

»Με τα ιερά αναγνώσματα από την Αγία Γραφή μας φανερώνουν καθαρότατα την επιείκεια και τη φιλανθρωπία του Θεού. Καθώς επίσης τη δικαιοσύνη και αποφασιστική κρίση του. Ακόμα σταλάζουν επάνω στις ψυχές μας τον φόβο του Θεού ή ανάβουν μέσα μας την αγάπη για Εκείνον. Έτσι σιγά σιγά μας βάζουν μεγάλη προθυμία να εφαρμόζουμε τις εντολές Του».

    Ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης αντλούσε από τη Θεία Λειτουργία μεγάλο θάρρος και δύναμη.

Είναι ο ιερέας, που πραγματικά έβλεπε τον Κύριο κάθε φορά που ιερουργούσε. Βίωνε πραγματικά κάθε λέξη της Θείας Λειτουργίας. Διαβάζοντας τα λόγια του, συνειδητοποίησα ότι το πρώτο μέλημα στη ζωή μου πρέπει να είναι η ενεργή συμμετοχή σε όλες τις Θείες Λειτουργίες που μου δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχω μέσα στα ανθρώπινά μου όρια:

«Η Θεία Λειτουργία είναι η προσφορά του Ουρανού προς τη γη. Είναι ένα μεγάλο θαύμα της αγάπης του Θεού, η ιερουργία της Αιωνίου σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, ο θρίαμβος της θείας ευσπλαχνίας. Κατά τη διάρκειά της, ο Ίδιος ο Θεός πλησιάζει και βρίσκεται σε στενότερη επικοινωνία με τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άγιο, πιο υψηλό, πιο μεγαλειώδες, πιο θριαμβευτικό, πιο ζωογόνο από τη Θεία Λειτουργία.

»Η Θεία Λειτουργία είναι μια θριαμβευτική γιορτή, είναι μια παντοδύναμη προσευχή για τη σωτηρία του κόσμου. Η Θεία Ευχαριστία είναι πραγματικά μια ουράνια λειτουργία πάνω στη γη. Στη διάρκειά της ο Ίδιος ο Θεός είναι παρών. Με ένα ιδιαίτερο και άμεσο τρόπο κατοικεί μέσα στους ανθρώπους. Είναι ο Ίδιος που τελετουργεί αοράτως το Μυστήριο «προσφέρων και προσφερόμενος». Δεν υπάρχει στη γη τίποτα αγιότερο και υψηλότερο, μεγαλειοδέστερο, ιεροπρεπέστατο και πιο ζωοποιό από τη Θεία Λειτουργία.

»Την ώρα της Θείας Λειτουργίας ο ναός γίνεται επίγειος ουρανός, οι λειτουργοί εκπροσωπούν τον Ίδιο τον Χριστό, τους αγγέλους, τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, τους Αποστόλους. Η Θεία Λειτουργία είναι η αενάως επαναλαμβανόμενη τελετουργία της αγάπης του Θεού προς το ανθρώπινο γένος, η παντοδύναμη παρέμβασή Του για τη σωτηρία όλου του κόσμου και κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.

»Είναι ο γάμος του Υιού του Βασιλιά, του Οποίου νύμφη είναι κάθε πιστή ψυχή κι Εκείνος προσάγει τη νύμφη στο Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό τη Θεία Λειτουργία πρέπει να την τελούμε και να την παρακολουθούμε με ψυχή προετοιμασμένη, αγνή και μεταρσιωμένη. Για να μη συναριθμηθούμε με τους προσκεκλημένους που δεν είχαν ένδυμα γάμου και δέθηκαν χειροπόδαρα, διώχθηκαν από τον γάμο και ρίχτηκαν στο σκοτάδι.

»Η Θεία Λειτουργία είναι η ουράνια λατρεία του Θεού πάνω στη γη. Είναι μακαριότητα, ειρήνη, χαρά της ψυχής. Αυτή τρέφει τον νου, χαροποιεί την καρδιά, προκαλεί δάκρυα κατάνυξης, ευλάβειας, ευγνωμοσύνης, παρακινεί σε αγώνες αυτοθυσίας και ευφραίνει με τις ελπίδες της ανάστασης και της αθανασίας. Την ώρα της Θείας Λειτουργίας ο ουρανός κι η γη ενώνονται μαζί. Ο Θεός με τους ανθρώπους, οι ασώματοι άγγελοι και οι χοροί των αγίων με τους επιγείους ανθρώπους. Ω τι μακάρια ενότητα!

»Στη Θεία Λειτουργία βρίσκεται η νίκη κατά των παθών, τα οποία συχνά μας προσβάλλουν. Βρίσκεται το φως των ψυχών μας, η ελπίδα και η καταφυγή μας. στη Θεία Λειτουργία είναι συγκεντρωμένες όλες οι ωφέλειες και όλοι οι καρποί.

»Στη Θεία Λειτουργία τελείται το μυστήριο της αγάπης. Και η αγάπη στην ουσία είναι μεταδοτική. Η αγάπη, ιδιαίτερα η θεία, σπεύδει να σκορπίσει το φως της, τη χαρά της σε όλους. Η ωφέλεια της Θείας Λειτουργίας είναι αμέτρητη για όλη την Οικουμένη. Διότι η αναίμακτη θυσία και οι προσευχές αναπέμπονται προς τον Κύριο για όλη την Οικουμένη.

»Και επειδή τελείται η Θεία Λειτουργία ο Κύριος μακροθυμεί για τις αμαρτίες όλου του κόσμου και ελεεί όλο τον κόσμο. Ω Λειτουργία Θεία! Λειτουργία Παγκόσμια που μας θεοποιείς! Κατά τη διάρκειά της γίνεται ο αγιασμός όλης της Οικουμένης!». (άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

    Ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας μας αναλύει πώς γίνεται ο αγιασμός της ψυχής μας κατά τη Θεία Λειτουργία:

«Κι όλα τα τελετουργικά στη Θεία Λειτουργία, βοηθούν και τον ιερέα και τον λαό να κάνουν ωραιότερη και θειότερη την ψυχή τους. Καθιστώντας τους ικανούς να δέχονται μέσα τους και να κρατούν άξια τα Τίμια Δώρα, πράγμα που είναι ο σκοπός της Θείας Λειτουργίας. Ιδιαίτερα, όμως, προπαρασκευάζουν τον ιερέα να αξιώνεται να τελεί την αναίμακτη θυσία , η οποία είναι το έργο της μυσταγωγίας, όπως είπαμε πιο πάνω.

»Αυτό ακριβώς βρίσκουμε πολλές φορές μέσα στις ευχές, όταν ο ιερέας προσεύχεται να μη φανεί ανάξιος να κρατήσει τα προκείμενα δώρα, αλλά με καθαρά χέρια και ψυχή και γλώσσα να διακονήσει τα άχραντα Μυστήρια. Έτσι με αυτόν τον τρόπο, μπαίνει μέσα μας η ωφέλεια από τη δύναμη των θείων ρημάτων, που λέγονται και ψάλλονται στην τελετουργία της θείας λατρείας.

»Ο άλλος τρόπος με τον οποίο αγιαζόμαστε από αυτά κι από όλα τα άλλα, όσα τελούνται στη Θεία Λειτουργία, είναι η παρουσία Εκείνου: σε όλα αυτά βλέπουμε την παρουσία του Χριστού του Ίδιου και όσα Εκείνος έκαμε ή έπαθε για εμάς. Γιατί στις ψαλμωδίες και στα αναγνώσματα, καθώς και σε όλα εκείνα που τελεί ο ιερέας μέσα στη θεία λατρεία, φανερώνεται η θεία οικονομία του Σωτήρα μας.

»Στην αρχή της Λειτουργίας φανερώνονται οι πρώτες φάσεις του θείου έργου Του. Στο δεύτερο μέρος, σημαίνεται η συνέχεια του έργου Του, και στο τελευταίο, ό,τι πρόκειται να ακολουθεί. Και πρέπει εκείνοι που παρακολουθούν και βλέπουν όλα αυτά να φέρνουν πάντα μπροστά στα μάτια τους όλα εκείνα που σημαίνονται με αυτά.
»Έτσι ο καθαγιασμός των τιμίων δώρων, η αναίμακτη θυσία η ίδια, «τον θάνατο Αυτού καταγγείλει» και την Ανάσταση με την Ανάληψή Του. Γιατί μεταβάλλει τα Τίμια Δώρα σε πραγματικό Σώμα του Κυρίου, το οποίο δέχθηκε όλα αυτά, δηλαδή τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη.. Ενώ όσα τελούνται πριν από τη θυσία σημαίνουν το έργο του Χριστού πριν από τη σταύρωση.

»Σημαίνουν την παρουσία Του, τη δράση Του, την πλήρη φανέρωσή Του. Τελευταία, όσα τελούνται και λέγονται μετά τη θυσία, σημαίνουν «την επαγγελία του Πατρός» όπως ο Ίδιος είπε, την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους και την επιστροφή των εθνών, με το αποστολικό κήρυγμα, στον δρόμο του Χριστού και στην ένωση με Αυτόν.

»Η όλη μυσταγωγία παρουσιάζεται ακριβώς ως μια εικόνα ενιαία του μοναδικού σώματος της ζωής του Σωτήρα, βάζοντας τάξη σε όλα τα γεγονότα, από την αρχή μέχρι το τέλος και εναρμονίζοντάς τα μεταξύ τους.

Γι’ αυτό και οι ψαλμοί, που ως προοίμια ψάλλονται, κι ακόμη πιο πριν από αυτούς, τα όσα γίνονται και λέγονται στην πρόθεση των τιμίων δώρων, φανερώνουν τον πρώτο καιρό του θείου έργου της οικονομίας του Χριστού.

»Ενώ όσα ακολουθούν τους ψαλμούς, δηλαδή τα ιερά αναγνώσματα από τις Γραφές και τα άλλα, σημαίνουν την περίοδο του έργου του Χριστού που ακολούθησε μετά. Τα ιερά άσματα και αναγνώσματα οδηγούν τους πιστούς στην αρετή και τη θεία οικονομία του Χριστού. Τα θεόπνευστα λόγια και οι ύμνοι του Θεού που περιέχουν οι άγιες Γραφές συμβάλλουν στην απόκτηση της αρετής, αγιάζουν εκείνους που τις μελετούν ή τις ψάλουν.
»Όλα στη Θεία Λειτουργία έχουν μπει με τέτοιο τρόπο και σειρά ώστε να αναγγέλλεται η παρουσία του Χριστού και της Ζωής Του κι όχι μόνο αυτά που ψάλλουμε ή διαβάζουμε αλλά και όσα τελετουργούνται έχουν τον ίδιο χαρακτήρα. Ό,τι γίνεται στη Θεία Λειτουργία συμβολίζει κάτι από τα έργα, τα θαύματα ή τα πάθη του Χριστού: η πρώτη είσοδος είναι για να διαβαστεί το Ευαγγέλιο, η δεύτερη είσοδος των τιμίων δώρων στο θυσιαστήριο είναι για να τελεστεί η θυσία. Και οι δύο είσοδοι σημαίνουν την παρουσία και την πλήρη φανέρωση: η μία, την αρχή της παρουσίας Του, με αμυδρή και ατελή ακόμη μορφή Του και η άλλη την τελειότητα και την υπέρτατη εικόνα του προσώπου Του». (άγιος Νικόλαος Καβάσιλας)

    Ο άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ που έχει ιερουργήσει άπειρες φορές, μας περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τι συμβαίνει, αλλά και τι λαμβάνουμε εμείς κατά τη Θεία Λειτουργία:

«Στον κόσμο η Θεία Λειτουργία εκφράζει πλήρως αυτό που ορίζουμε ως υποστατική, δηλαδή προσευχή όμοια με εκείνη του Ίδιου του Χριστού στη Γεσθημανή. στη Θεία Λειτουργία εισάγουμε τη θεωρία του Θείου Είναι και του κοσμικού είναι, επιτελούμε την ανάμνηση των σπουδαίων γεγονότων: όταν η Αγία Τριάδα έλαβε την απόφαση: «ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν», έπειτα τη φοβερή πτώση της «εικόνας» αυτής, του Προπάτορά μας Αδάμ, τον «ελέει» ερχομό «εν τη σαρκί» ημών του Δημιουργού Θεού, που ενδύεται την εικόνα που ο Ίδιος δημιουργεί.

»Στη Θεία Λειτουργία απορροφούμε τη διδαχή Του, τιμούμε με ευλάβεια τα παθήματα που Εκείνος υπέστη για την απελευθέρωσή μας, Τον ακολουθούμε με φόβο στη Γεσθημανή και στον Γολγοθά. Μένουμε έκθαμβοί και παίρνουμε δύναμη, όταν Εκείνος λέει στον συσταυρωθέντα ληστή: «σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ».

   »Θυμόμαστε τη σταύρωση, την ταφή, την Ανάσταση, τις εμφανίσεις στους Αποστόλους, την ανάληψη, την αποστολή του Αγίου Πνεύματος, κάθε δε λεπτομέρεια των γεγονότων αυτών είναι γεμάτη από ακατάληπτο για εμάς νόημα. Η Θεία Λειτουργία έχει τέτοια δομή, ώστε να αποτυπώνει στη συνείδησή μας, κατά το δυνατόν πληρέστερα, το «έργο» του Χριστού στη Γη.

»Με τον τρόπο αυτό μαθαίνουμε να ζούμε σε δύο επίπεδα πραγματικοτήτων: της Θείας και της κτιστής, μένουμε σε αναμονή της Δευτέρας Του Παρουσίας. Σε κάθε λειτουργική στιγμή είμαστε και στον χρόνο και στην αιωνιότητα. Μέσα μας ρέει ακόμη ζωή διεφθαρμένη από την πτώση και θανατηφόρα, και ταυτόχρονα μένει μαζί μας ο λόγος Του.

»Στη Θεία Λειτουργία είμαστε μέσα σε χαρά και φόβο, κοινωνούμε τη Θεία Ζωή. Δεν μπορούμε πλέον να αποσπαζόμαστε από το ασύλληπτα μεγάλο σχέδιο του Δημιουργού Πατέρα μας που μας αποκαλύπτεται. Στη Θεία Λειτουργία ο Θεός μας υπεραγαπά και μας καλεί να είμαστε μαζί Του στους αιώνες των αιώνων.

»Η σωτηρία δίδεται στον κόσμο με τη λειτουργική ιερουργία, ιδιαιτέρως σε όσους διψούν να δεχτούν την ευλογία του Ουρανίου Πατέρα. Δεν υπάρχει τίποτε ισάξιο παρόμοιο με το Έργο του Χριστού για την απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους. Εκείνοι δε στους οποίους ο Κύριος έχει εμπιστευτεί τη διακονία της Λειτουργίας την οποία ο Ίδιος συνέστησε, βοηθούς τους αδελφούς στην πορεία τους προς την αθανασία. Η Θεία Λειτουργία είναι το ανεκτίμητο δώρο του Θεού προς την ανθρωπότητα. Η Λειτουργία στην αιώνια πνευματική της πραγματικότητα, είναι η θυσία για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Στη Θεία Λειτουργία ακούγονται συνέχεια δεήσεις υπέρ της Αγίας Τριάδας, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Αγίου Πνεύματος, της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αρχαγγέλων, των αγίων. Ακούγοντας με ταπείνωση και προσοχή τη Θεία Λειτουργία, λαμβάνουμε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, γεμίζουμε γαλήνη και πληρότητα. Καλό είναι να διαβάσετε πολλές φορές τα παρακάτω λόγια, έτσι ώστε να γνωρίζετε κάθε στιγμή τι λέγει ο ιερέας και οι ιεροψάλτες και να το ακολουθείτε:

«Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου Σῶτερ σῶσον ἡμᾶς» 

   «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι».

«Τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».

«Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὗ τὸ κράτος ἀνείκαστον καὶ ἡ δόξα ἀκατάληπτος, οὗ τὸ ἔλεος ἀμέτρητον καὶ ἡ φιλανθρωπία ἄφατος· αὐτός, Δέσποτα, κατὰ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου, ἐπίβλεψον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὸν ἅγιον οἶκον τοῦτον καὶ ποίησον μεθ᾿ ἡμῶν καὶ τῶν συνευχομένων ἡμῖν πλούσια τὰ ἐλέη σου καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου».

«Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ».

«Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει».

    «Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

«Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου· τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλαξον· ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου· σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σε».

«Αἴνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον· αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω».

«Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς».

«Ὁ τὰς κοινὰς ταύτας καὶ συμφώνους ἡμῖν χαρισάμενος προσευχάς, ὁ καὶ δυσὶ καὶ τρισὶ συμφωνοῦσιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου τὰς αἰτήσεις παρέχειν ἐπαγγειλάμενος, αὐτὸς καὶ νῦν τῶν δούλων σου τὰ αἰτήματα πρὸς τὸ συμφέρον πλήρωσον, χορηγῶν ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι τὴν ἐπίγνωσιν τῆς σῆς ἀληθείας καὶ ἐν τῷ μέλλοντι ζωὴν αἰώνιον χαριζόμενος».

«Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καταστήσας ἐν οὐρανοῖς τάγματα καὶ στρατιὰς ἀγγέλων καὶ Αρχαγγέλων εἰς λειτουργίαν τῆς σῆς δόξης, ποίησον σὺν τῇ εἰσόδῳ ἡμῶν εἴσοδον ἁγίων ἀγγέλων γενέσθαι, συλλειτουργούντων ἡμῖν καὶ συνδοξολογούντων τὴν σὴν ἀγαθότητα. Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

«Ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος, ὁ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος, ὁ τρισαγίῳ φωνῇ ὑπὸ τῶν Σεραφεὶμ ἀνυμνούμενος καὶ ὑπὸ τῶν χερουβεὶμ δοξολογούμενος καὶ ὑπὸ πάσης ἐπουρανίου δυνάμεως προσκυνούμενος· ὁ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγὼν τὰ σύμπαντα· ὁ κτίσας τὸν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα σὴν καὶ ὁμοίωσιν καὶ παντί σου χαρίσματι κατακοσμήσας· ὁ διδοὺς αἰτοῦντι σοφίαν καὶ σύνεσιν καὶ μὴ παρορῶν ἁμαρτάνοντα· ὁ καταξιώσας ἡμᾶς τοὺς ταπεινοὺς καὶ ἀναξίους δούλους σου καὶ ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ στῆναι κατενώπιον τῆς δόξης τοῦ ἁγίου σου θυσιαστηρίου καὶ τὴν ὀφειλομένην σοι προσκύνησιν καὶ δοξολογίαν προσάγειν· αὐτός, Δέσποτα, πρόσδεξαι καὶ ἐκ στόματος ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τὸν Τρισάγιον Ὕμνον καὶ ἐπίσκεψαι ἡμᾶς ἐν τῇ χρηστότητί σου· συγχώρησον ἡμῖν πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον· ἁγίασον ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα· καὶ δὸς ἡμῖν ἐν ὁσιότητι λατρεύειν σοι πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν· πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τῶν ἀπ᾿ αἰῶνός σοι εὐαρεστησάντων».
«Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, φιλάνθρωπε Δέσποτα, τὸ τῆς σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς καὶ τοὺς τῆς διανοίας ἡμῶν διάνοιξον ὀφθαλμοὺς εἰς τὴν τῶν εὐαγγελικῶν σου κηρυγμάτων κατανόησιν. Ἔνθες ἡμῖν καὶ τὸν τῶν μακαρίων σου ἐντολῶν φόβον, ἵνα τὰς σαρκικὰς ἐπιθυμίας πάσας καταπατήσαντες πνευματικὴν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τὰ πρὸς εὐαρέστησιν τὴν σὴν καὶ φρονοῦντες καὶ πράττοντες. Σὺ γὰρ εἶ ὁ φωτισμὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

«Κύριε παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον».

«Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου· δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον».

«Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων σου, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ πόλει καὶ τῇ ἐνορίᾳ ταύτῃ, τῶν ἐπιτρόπων καὶ συνδρομητῶν τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης, σὺν ταῖς γυναιξὶ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῶν».

«Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, τὴν ἐκτενῆ ταύτην ἱκεσίαν πρόσδεξαι παρὰ τῶν σῶν δούλων, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου· καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαόν σου, τὸν ἀπεκδεχόμενον τὸ παρὰ σοῦ πλούσιον ἔλεος».

«Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

   «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶν, ὁ τὴν σωτηρίαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ἐξαποστείλας, τὸν μονογενῆ σου Υἱὸν καὶ Θεόν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺς δούλους σου τοὺς κατηχουμένους, τοὺς ὑποκεκλικότας σοι τὸν ἑαυτῶν αὐχένα· καὶ καταξίωσον αὐτοὺς ἐν καιρῷ εὐθέτῳ τοῦ λουτροῦ τῆς παλιγγενεσίας, τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τοῦ ἐνδύματος τῆς ἀφθαρσίας· ἕνωσον αὐτοὺς τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ συγκαταρίθμησον αὐτοὺς τῇ ἐκλεκτῇ σου ποίμνῃ. Ἵνα καὶ αὐτοὶ σὺν ἡμῖν δοξάζωσι τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, τῷ καταξιώσαντι ἡμᾶς παραστῆναι καὶ νῦν τῷ ἁγίῳ σου θυσιαστηρίῳ καὶ προσπεσεῖν τοῖς οἰκτιρμοῖς σου ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Πρόσδεξαι ὁ Θεὸς τὴν δέησιν ἡμῶν· ποίησον ἡμᾶς ἀξίους γενέσθαι τοῦ προσφέρειν σοι δεήσεις καὶ ἱκεσίας καὶ θυσίας ἀναιμάκτους ὑπὲρ παντὸς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἱκάνωσον ἡμᾶς, οὓς ἔθου εἰς τὴν διακονίαν σου ταύτην ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματός σου τοῦ Ἁγίου, ἀκαταγνώστως καὶ ἀπροσκόπτως, ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ἐπικαλεῖσθαί σε ἐν παντὶ καιρῷ καὶ τόπῳ, ἵνα εἰσακούων ἡμῶν, ἵλεως ἡμῖν εἴης ἐν τῷ πλήθει τῆς σῆς ἀγαθότητος».

«Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Πάλιν καὶ πολλάκις σοὶ προσπίπτομεν καὶ σοῦ δεόμεθα, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, ὅπως ἐπιβλέψας ἐπὶ τὴν δέησιν ἡμῶν, καθαρίσῃς ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶ δῴης ἡμῖν ἀνένοχον καὶ ἀκατάκριτον τὴν παράστασιν τοῦ ἁγίου σου θυσιαστηρίου. Χάρισαι δέ, ὁ Θεός, καὶ τοῖς συνευχομένοις ἡμῖν προκοπὴν βίου καὶ πίστεως καὶ συνέσεως πνευματικῆς· δὸς αὐτοῖς πάντοτε μετὰ φόβου καὶ ἀγάπης λατρεύειν σοι, ἀνενόχως καὶ ἀκατακρίτως μετέχειν τῶν ἁγίων σου μυστηρίων καὶ τῆς ἐπουρανίου σου βασιλείας ἀξιωθῆναι».

«Ὅπως ὑπὸ τοῦ κράτους σου πάντοτε φυλαττόμενοι, σοὶ δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Οὐδεὶς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταῖς σαρκικαῖς ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς προσέρχεσθαι ἢ προσεγγίζειν ἢ λειτουργεῖν σοι, Βασιλεῦ τῆς δόξης· τὸ γὰρ διακονεῖν σοι μέγα καὶ φοβερὸν καὶ αὐταῖς ταῖς ἐπουρανίαις δυνάμεσιν. Ἀλλ᾿ ὅμως, διὰ τὴν ἄφατον καὶ ἀμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν, ἀτρέπτως καὶ ἀναλλοιώτως γέγονας ἄνθρωπος καὶ ἀρχιερεὺς ἡμῶν ἐχρημάτισας καὶ τῆς λειτουργικῆς ταύτης καὶ ἀναιμάκτου θυσίας τὴν ἱερουργίαν παρέδωκας ἡμῖν, ὡς Δεσπότης τῶν ἁπάντων. Σὺ γὰρ μόνος, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, δεσπόζεις τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων, ὁ ἐπὶ θρόνου χερουβικοῦ ἐποχούμενος, ὁ τῶν Σεραφεὶμ Κύριος καὶ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ μόνος ἅγιος καὶ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος. Σὲ τοίνυν δυσωπῶ τὸν μόνον ἀγαθὸν καὶ εὐήκοον· ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀχρεῖον δοῦλόν σου, καὶ καθάρισόν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς· καὶ ἱκάνωσόν με τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος, ἐνδεδυμένον τὴν τῆς ἱερατείας χάριν, παραστῆναι τῇ ἁγίᾳ σου ταύτῃ τραπέζῃ καὶ ἱερουργῆσαι τὸ ἅγιον καὶ ἄχραντον σῶμά σου καὶ τὸ τίμιον αἷμα. Σοὶ γὰρ προσέρχομαι κλίνας τὸν ἐμαυτοῦ αὐχένα καὶ δέομαί σου· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, μηδὲ ἀποδοκιμάσῃς με ἐκ παίδων σου, ἀλλ᾿ ἀξίωσον προσενεχθῆναί σοι ὑπ᾿ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀναξίου δούλου σου τὰ δῶρα ταῦτα. Σὺ γὰρ εἶ ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

«Νίψομαι ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου καὶ κυκλώσω τὸ θυσιαστήριόν σου, Κύριε, τοῦ ἀκοῦσαί με φωνῆς αἰνέσεώς σου καὶ διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου· Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου. Μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἀνδρῶν αἱμάτων τὴν ζωήν μου, ὧν ἐν χερσὶν αἱ ἀνομίαι· ἡ δεξιὰ αὐτῶν ἐπλήσθη δώρων, ἐγὼ δὲ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην· λύτρωσαί με, Κύριε, καὶ ἐλέησόν με. Ὁ πούς μου ἔστη ἐν εὐθύτητι, ἐν ἐκκλησίαις εὐλογήσω, Κύριε».

«Ἀδελφοί, συγχωρήσατέ μοι τῷ ἁμαρτωλῷ».

«Τοῖς μισοῦσι καὶ τοῖς ἀγαπῶσιν ἡμᾶς συγχώρησον, Κύριε».

«Ὁ Θεός, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὸν οὐράνιον ἄρτον, τὴν τροφὴν τοῦ παντὸς κόσμου, τὸν Κύριον ἡμῶν καὶ Θεὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐξαποστείλας σωτῆρα καὶ λυτρωτὴν καὶ εὐεργέτην, εὐλογοῦντα καὶ ἁγιάζοντα ἡμᾶς· αὐτὸς εὐλόγησον τὴν πρόθεσιν ταύτην καὶ πρόσδεξαι αὐτὴν εἰς τὸ ὑπερουράνιόν σου θυσιαστήριον· μνημόνευσον, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, τῶν προσενεγκόντων καὶ δι᾿ οὓς προσήγαγον καὶ ἡμᾶς ἀκατακρίτους διαφύλαξον ἐν τῇ ἱερουργίᾳ τῶν θείων σου μυστηρίων. Ὅτι ἡγίασται καὶ δεδόξασται τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

«Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα».

«Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογίαν, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, αἰτησώμεθα».

Εὐχὴ τῆς προσκομιδῆς: «Κύριε ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ μόνος ἅγιος, ὁ δεχόμενος θυσίαν αἰνέσεως παρὰ τῶν ἐπικαλουμένων σε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τὴν δέησιν καὶ προσάγαγε τῷ ἁγίῳ σου θυσιαστηρίῳ· καὶ ἱκάνωσον ἡμᾶς προσενεγκεῖν σοι δῶρά τε καὶ θυσίας πνευματικὰς ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς εὑρεῖν χάριν ἐνώπιόν σου, τοῦ γενέσθαι σοι εὐπρόσδεκτον τὴν θυσίαν ἡμῶν, καὶ ἐπισκηνῶσαι τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτός σου τὸ ἀγαθὸν ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαόν σου».

«Διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν: Ἄξιον καὶ δίκαιον σὲ ὑμνεῖν, σὲ εὐλογεῖν, σὲ αἰνεῖν, σοὶ εὐχαριστεῖν, σὲ προσκυνεῖν ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας σου. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἀνέκφραστος, ἀπερινόητος, ἀόρατος, ἀκατάληπτος, ἀεὶ ὢν ὡσαύτως ὤν· σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον. Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες καὶ παραπεσόντας ἀνέστησας πάλιν καὶ οὐκ ἀπέστης πάντα ποιῶν ἕως ἡμᾶς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνήγαγες καὶ τὴν βασιλείαν σου ἐχαρίσω τὴν μέλλουσαν. Ὑπὲρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ τῷ μονογενεῖ σου Υἱῷ καὶ τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ· ὑπὲρ πάντων ὧν ἴσμεν καὶ ὧν οὐκ ἴσμεν, τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν εὐεργεσιῶν, τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων. Εὐχαριστοῦμέν σοι καὶ ὑπὲρ τῆς λειτουργίας ταύτης, ἣν ἐκ τῶν χειρῶν ἡμῶν δέξασθαι κατηξίωσας, καίτοι σοι παρεστήκασι χιλιάδες Αρχαγγέλων καὶ μυριάδες ἀγγέλων, τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὰ Σεραφείμ, ἑξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά».

«Τὸν ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντα, βοῶντα, κεκραγότα, καὶ λέγοντα: «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις».

«Μετὰ τούτων καὶ ἡμεῖς τῶν μακαρίων δυνάμεων, Δέσποτα φιλάνθρωπε, βοῶμεν καὶ λέγομεν· Ἅγιος εἶ καὶ πανΆγιος, σὺ καὶ ὁ μονογενής σου Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον. Ἅγιος εἶ καὶ πανΆγιος καὶ μεγαλοπρεπὴς ἡ δόξα σου· ὃς τὸν κόσμον σου οὕτως ἠγάπησας, ὥστε τὸν Υἱόν σου τὸν μονογενῆ δοῦναι, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Ὃς ἐλθὼν καὶ πᾶσαν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν οἰκονομίαν πληρώσας, τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδοτο, μᾶλλον δὲ ἑαυτὸν παρεδίδου, ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, λαβὼν ἄρτον ἐν ταῖς ἁγίαις αὐτοῦ καὶ ἀχράντοις καὶ ἀμωμήτοις χερσίν, εὐχαριστήσας καὶ εὐλογήσας, ἁγιάσας, κλάσας, ἔδωκε τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ μαθηταῖς καὶ ἀποστόλοις, εἰπών: Λάβετε, φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ σῶμα, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου, τὸ τῆς καινῆς Διαθήκης, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν».

«Μεμνημένοι τοίνυν τῆς σωτηρίου ταύτης ἐντολῆς, καὶ πάντων τῶν ὑπὲρ ἡμῶν γεγενημένων, τοῦ σταυροῦ, τοῦ τάφου, τῆς τριημέρου ἀναστάσεως, τῆς εἰς οὐρανοὺς ἀναβάσεως, τῆς ἐκ δεξιῶν καθέδρας, τῆς δευτέρας καὶ ἐνδόξου πάλιν παρουσίας, Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέρομεν κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα».

«Σὲ ὑμνοῦμεν, σὲ εὐλογοῦμεν, σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν».

«Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην καὶ ἀναίμακτον λατρείαν, καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· κατάπεμψον τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα. Καὶ ποίησον τὸν μὲν ἄρτον τοῦτον τίμιον σῶμα τοῦ Χριστοῦ σου. Ἀμήν· τὸ δὲ ἐν τῷ ποτηρίῳ τούτῳ τίμιον αἷμα τοῦ Χριστοῦ σου. Ἀμήν· μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ. Ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν».

«Ὥστε γενέσθαι τοῖς μεταλαμβάνουσιν εἰς νῆψιν ψυχῆς, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου σου Πνεύματος, εἰς βασιλείας οὐρανῶν πλήρωμα, εἰς παρρησίαν τὴν πρὸς σέ, μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα. Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῶν ἐν πίστει ἀναπαυσαμένων προπατόρων, πατέρων, πατριαρχῶν, προφητῶν, ἀποστόλων, κηρύκων, εὐαγγελιστῶν, μαρτύρων, ὁμολογητῶν, ἐγκρατευτῶν καὶ παντὸς πνεύματος δικαίου ἐν πίστει τετελειωμένου».

«Ἐξαιρέτως τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας».

«Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων· τοῦ ἁγίου… οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων, ὧν ταῖς ἱκεσίαις ἐπίσκεψαι ἡμᾶς, ὁ Θεός. Καὶ μνήσθητι πάντων τῶν κεκοιμημένων ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου… καὶ ἀνάπαυσον αὐτούς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὅπου ἐπισκοπεῖ τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου. Μνήσθητι, Κύριε, πάσης ἐπισκοπῆς ὀρθοδόξων, τῶν ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας, παντὸς τοῦ πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας καὶ παντὸς ἱερατικοῦ τάγματος. Ἔτι προσφέρομέν σοι τὴν λογικὴν ταύτην λατρείαν ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης· ὑπὲρ τῆς ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας· ὑπὲρ τῶν ἐν ἁγνείᾳ καὶ σεμνῇ πολιτείᾳ διαγόντων· ὑπὲρ τῶν πιστοτάτων καὶ φιλοχρίστων ἡμῶν Βασιλέων, παντὸς τοῦ παλατίου καὶ τοῦ στρατοπέδου αὐτῶν. Δὸς αὐτοῖς, Κύριε, εἰρηνικὸν τὸ βασίλειον, ἵνα καὶ ἡμεῖς, ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν, ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν, ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι».

    «Καὶ δὸς ἡμῖν, ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ, δοξάζειν καὶ ἀνυμνεῖν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων Καὶ ἔσται τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν».

«Ὅπως ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν, ὁ προσδεξάμενος αὐτὰ εἰς τὸ ἅγιον καὶ ὑπερουράνιον καὶ νοερὸν αὐτοῦ θυσιαστήριον, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς, ἀντικαταπέμψῃ ἡμῖν τὴν θείαν χάριν καὶ τὴν δωρεὰν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».

«Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον, καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι».

«Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα

Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.

Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, αἰτησώμεθα».

«Τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».

    «Σοὶ παρακατατιθέμεθα τὴν ζωὴν ἡμῶν ἅπασαν καὶ τὴν ἐλπίδα, Δέσποτα φιλάνθρωπε, καὶ παρακαλοῦμέν σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· Καταξίωσον ἡμᾶς μεταλαβεῖν τῶν ἐπουρανίων σου καὶ φρικτῶν Μυστηρίων ταύτης τῆς ἱερᾶς καὶ πνευματικῆς Τραπέζης μετὰ καθαροῦ συνειδότος, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς συγχώρησιν πλημμελημάτων, εἰς Πνεύματος Ἁγίου κοινωνίαν, εἰς βασιλείας οὐρανῶν κληρονομίαν, εἰς παρρησίαν τὴν πρὸς σέ, μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα».

«Εὐχαριστοῦμέν σοι, Βασιλεῦ ἀόρατε, ὁ τῇ ἀμετρήτῳ σου δυνάμει τὰ πάντα δημιουργήσας, καὶ τῷ πλήθει τοῦ ἐλέους σου ἐξ οὐκ ὄντων εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα παραγαγών. Αὐτός, Δέσποτα, οὐρανόθεν ἔπιδε ἐπὶ τοὺς ὑποκεκλικότας σοι τὰς ἑαυτῶν κεφαλάς· οὐ γὰρ ἔκλιναν σαρκὶ καὶ αἵματι, ἀλλὰ σοὶ τῷ φοβερῷ Θεῷ. Σὺ οὖν, Δέσποτα, τὰ προκείμενα πᾶσιν ἡμῖν εἰς ἀγαθὸν ἐξομάλισον· κατὰ τὴν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν· τοῖς πλέουσιν σύμπλευσον· τοῖς ὁδοιποροῦσι συνόδευσον· τοὺς νοσοῦντας ἴασαι, ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν.

Χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Πρόσχες, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ ἁγιάσαι ἡμᾶς, ὁ ἄνω τῷ Πατρὶ συγκαθήμενος καὶ ὧδε ἡμῖν ἀοράτως συνὼν καὶ καταξίωσον τῇ κραταιᾷ σου χειρὶ μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου αἵματος, καὶ δι᾿ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ».

Θεία Κοινωνία: «Ἰδού, προσέρχομαι Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Μεταδίδοταί μοι… τῷ ἀναξίῳ ἱερεῖ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

«Ἰδοὺ προσέρχομαι Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Μετάδος μοι, Δέσποτα, τὸ τίμιον καὶ πανάγιον σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Μεταδίδοταί σοι… τὸ τίμιον καὶ πανάγιον σῶμα..».

«Ἔτι μεταδίδοταί μοι… τῷ ἀναξίῳ ἱερεῖ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον καὶ ζωηρὸν αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

«Ἔτι προσερχομένῳ μετάδος μοι, Δέσποτα, τὸ τίμιον καὶ πανάγιον καὶ ζωηρὸν αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

«Ἔτι μεταδίδοταί σοι… τῷ εὐλαβεστάτῳ διακόνῳ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον καὶ ζωηρὸν αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν σου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Ἀμήν».

«Τοῦτο ἥψατο τῶν χειλέων ἡμῶν, καὶ ἀφελεῖ τὰς ἀνομίας ἡμῶν, καὶ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν περικαθαριεῖ.

Ὀρθοί. Μεταλαβόντες τῶν θείων, ἁγίων, ἀχράντων, ἀθανάτων, ἐπουρανίων καὶ ζωοποιῶν, φρικτῶν τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, ἀξίως εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ».

«Εὐχαριστοῦμέν σοι, Δέσποτα φιλάνθρωπε, εὐεργέτα τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὅτι καὶ τῇ παρούσῃ ἡμέρᾳ κατηξίωσας ἡμᾶς τῶν ἐπουρανίων σου καὶ ἀθανάτων μυστηρίων. Ὀρθοτόμησον ἡμῶν τὴν ὁδόν, στήριξον πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ φόβῳ σου, φρούρησον ἡμῶν τὴν ζωήν, ἀσφάλισαι ἡμῶν τὰ διαβήματα· εὐχαῖς καὶ ἱκεσίαις τῆς ἐνδόξου Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ πάντων τῶν Ἁγίων σου».

«Ὁ εὐλογῶν τοὺς εὐλογοῦντάς σε, Κύριε, καὶ ἁγιάζων τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας, σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου. Τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλαξον· ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου. Σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει, καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ. Εἰρήνην τῷ κόσμῳ σου δώρησαι, ταῖς Ἐκκλησίαις σου, τοῖς ἱερεῦσι, τῷ στρατῷ καὶ παντὶ τῷ λαῷ σου· ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

«Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ Μητρός· δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων· ἱκεσίαις τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων Μαρτύρων· τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν… τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης… καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος».

«Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς».

Διαβάζοντας κάποιος με προσοχή τα παραπάνω λόγια νιώθει τη Χάρη, την ενέργεια του Θεού, να τον περιλούζει. Όταν τα ακούει στην Εκκλησία η αίσθηση αυτή είναι χιλιάδες φορές ανώτερη. Γιατί εκεί παρευρίσκεται ο Κύριος στέλνοντας το Πνεύμα το Άγιο το Οποίο μεταδίδει την ενέργεια του Τριαδικού Θεού και αγιάζει τα πάντα. Στην Εκκλησία παρευρίσκονται οι άγιοι, η Παναγία και μας παρέχουν την ενέργεια και τη Χάρη του Θεού.

Διαβάζοντας τις παραπάνω δεήσεις νιώθω το μούδιασμα στη γλώσσα μου, που είναι σήμα επίσκεψης της θείας Χάρης, σήμα σύνδεσης με τον Δημιουργό. Συνιστώ σε όλους να διαβάζετε αυτά τα λόγια κάθε ημέρα και θα βλέπετε τη ζωή σας να αλλάζει. Την καρδιά σας να ανοίγει και το Άγιο Πνεύμα να σας επισκέπτεται.

«Τα Άγια τοις Αγίοις» είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία της Θείας Λειτουργίας. Εδώ ανταλλάσσουμε τα δικά μας φτωχά Τίμια Δώρα για να πάρουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Το Οποίο μας δίνει την αθανασία, μας μεταμορφώνει το κτιστό και φθαρτό εαυτό μας σε άκτιστο, σε άφθαρτο.

Αποκορύφωμα της Θείας Λειτουργίας είναι η Θεία Κοινωνία, αφού κοινωνήσουμε το Αναστημένο σώμα και αίμα Χριστού αναφωνούμε: «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πί­­­­στιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες, αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν».

Ομολογούμε ότι με την πίστη μας είδαμε τον Χριστό, το αληθινό Φως, την αδιαίρετη Αγία Τριάδα. Με τα θεϊκά Του λόγια φωτίστηκαν η καρδιά μας κι ο νους μας.

Στη Θεία Κοινωνία δεχόμαστε μέσα μας το Φως το αληθινό, τον Ίδιο τον Χριστό. Η Θεία Κοινωνία μας τρέφει την ψυχή μας, μας φωτίζει τον νου μας, διαλύει το σκοτάδι της αμαρτίας. Γεμίζει ειρήνη και χαρά τη ζωή μας και μας ανοίγει τον δρόμο για τη Θέωση, αφού η θνητή και φθαρτή ύπαρξή μας ενώνεται με την αθάνατη.

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός γίνεται συνδετικός κρίκος διά του Οποίου ο απρόσιτος Τριαδικός Θεός έρχεται σε κοινωνία με τη θνητή και φθαρτή ανθρώπινη φύση και τη μεταβάλλει σε άφθαρτη, την αγιάζει και την κάνει ναό, κατοικία Του. Ο Χριστός, αλλά και ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα κάνει βέβαια κατοικία Του αυτόν που τηρεί τις εντολές Του: «πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ’ αὐτῷ ποιήσομεν».

Συμπέρασμα: Η Θεία Λειτουργία είναι το ανεκτίμητο δώρο του Θεού προς την ανθρωπότητα. Η Λειτουργία, στην αιώνια πνευματική της πραγματικότητα, είναι η θυσία για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Στη Θεία Λειτουργία κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα της ανθρώπινης σάρκα που βρίσκεται δεξιά του Πατέρα.

    Ο Χριστός γίνεται ο προσφέρων και προσφερόμενος, καθώς προσφέρει την Αναστημένη Του Σάρκα. Η Χάρη, η ενέργεια του Θεού έρχεται από το Άγιο Πνεύμα, από τους αγίους, από τους ιερείς μέσω της Θείας Λειτουργίας, όπου ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μας δίνει Τρισάγια τη Χάρη, την ενέργειά Του.

    Ο άνθρωπος στη Θεία Λειτουργία υπερβαίνει τον εαυτό του και ανταλλάσσει την κτιστή και φθαρτή ζωή του, με την άφθαρτη και άκτιστη ζωή του Αναστάντος Υιού του Θεού. Σκοπός της Θείας Λειτουργίας και της χριστιανικής ζωής είναι η επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος, που είναι το «ύδωρ το ζων» και που όταν το πιούμε δεν διψούμε ποτέ. Η Θεία Λειτουργία στην αιώνια πνευματική της πραγματικότητα, είναι η θυσία του Κυρίου για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.

    Η Θεία Λειτουργία είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, είναι η μυστική πηγή της αληθινής ζωής, διότι μέσα της βρίσκεται ο ίδιος ο Χριστός. Ο Ζωοδότης προσφέρει τον εαυτό Του «βρώσιν και πόσιν» των πιστών. Έτσι ο καθαγιασμός των τιμίων δώρων, η αναίμακτη θυσία, «τον θάνατο Αυτού καταγγείλει» και την Ανάσταση με την Ανάληψή Του. Γιατί μεταβάλλει τα Τίμια Δώρα σε πραγματικό Σώμα του Κυρίου, το οποίο δέχθηκε όλα αυτά, δηλαδή τη Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη στους ουρανούς.

Στη Θεία Λειτουργία κοινωνούμε τη Θεία Ζωή. Δεν μπορούμε πλέον να αποσπαζόμαστε από το ασύλληπτα μεγάλο σχέδιο του Δημιουργού Πατέρα μας που μας αποκαλύπτεται. Εδώ ο Θεός μας υπεραγαπά και μας καλεί να είμαστε μαζί Του στους αιώνες των αιώνων.

    Σε κάθε λειτουργική στιγμή είμαστε και στον χρόνο και στην αιωνιότητα. Μέσα μας ρέει ακόμη ζωή διεφθαρμένη από την πτώση και θανατηφόρα, και ταυτόχρονα μένει μαζί μας ο Λόγος Του.

 

 

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΜΑΤΑ από τα βιβλία μου  «Η Πηγή των Πάντων», αλλά κυρίως από το τέταρτο μου βιβλίο Ο Δρόμος προς τη Θέωση.
Είναι σημαντικό για όλους όμως να αποκτήσετε και τα τρία βιβλία για να αλλάξετε την ζωή σας και να πετάξετε από υγεία και χαρά όπως έκανα εγώ, για αυτό αν παραγγείλετε και τα τρία βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα», στο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως» και η «Πηγή των Πάντων» σας τα στέλνω με μεγάλη έκπτωση και χωρίς να σας χρεώνω έξοδα αποστολής. Αν θέλετε να παραγγείλετε δεν έχετε παρά να στείλετε μήνυμα την διεύθυνση και το κινητό σας ή να τηλεφωνήσετε στο 6977349766. http://www.afotopoulos.gr/arthra/276-ta-tr-ia-moy-vivlia-mia-zvh-gemati-fos-etsi-ginetai-to-thavma-h-phgh-ton-pantvn
Και στα τέσσερα βιβλία υπάρχουν cd, που σας βοηθούν να επαναπρογραμματίσετε το υποσυνείδητο σας, να αλλάξετε τις πεποιθήσεις σας. Επίσης στα βιβλία και στα σεμινάρια μου αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για να απενεργοποιήσετε τα αρνητικά σας συναισθήματα και να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αϋπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη.(βέβαια για οποιαδήποτε θέμα υγείας έχετε θα απευθύνεστε πρώτα στο γιατρό σας, ενώ παράλληλα σε πνευματικό, νοητικό και ενεργειακό επίπεδο θα απαλλάσσεστε από τις συνθήκες που σας οδήγησαν στην ασθένεια και θα αυτοθεραπεύστε).

Είμαι πάντα δίπλα σας για να απελευθερωθούμε από όλα τα προβλήματα μας, να πετάξουμε από υγεία και χαρά και να οδηγηθούμε στο φως.

Με άπειρη, εν Χριστώ αγάπη

Αλέξης Φωτόπουλος

Συγγραφέας – Εναλλακτικός θεραπευτής

Τηλέφωνα: 6977349766, 6909193329,

Στην Ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr., που είναι πλήρως ανακαινισμένη θα βρείτε τα πάντα για την υγεία και ευτυχία σας.

Βλέπετε όλοι το κανάλι μου στο YouTube: Αλέξιος Φωτόπουλος, θα σας αλλάξει τη ζωή.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
,

Δωρεάν σεμινάρια (αφήνει κάτι όποιος θέλει για το κόστος της αίθουσας) Ναυαρίνου 9 και Ιπποκράτους στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Τα σεμινάρια ανακοινωνόταν στην ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr να έρχεστε χωρίς να κλείνετε θέση.

Στο άρθρο μου: http://www.afotopoulos.gr/arthra/233-h-therapeia-tvn-pantvn-ta-aitia-olvn-astheneivn-kathvs-kai-tropos-pou-mporoume-na-autotherapeutoume-na-ehoume-telies-sheseis-kai-afthonia θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τα προβλήματα που σας απασχολούν.