Η Βασιλεία του Θεού κερδίζεται μόνο με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Τελικά η ενεργοποίηση του Άγιου Πνεύματος που υπάρχει μέσα μας μετά τη Βάπτιση, είναι αυτό που λέμε «να κερδίσουμε την Βασιλεία των Ουρανών».

Το Άγιο Πνεύμα μάς καθοδηγεί πώς να προσευχόμαστε και η προσευχή μας να είναι ευάρεστη στον Θεό. Όταν δεν ενεργοποιούμε το Άγιο Πνεύμα μέσα μας, ο νους μας δεν συγκεντρώνεται για να προσευχόμαστε με κατάνυξη στον Δημιουργό.

Χωρίς τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος δεν γνωρίζουμε τί είναι ο Θεός. Τι πραγματικά είμαστε, τι έχουμε ανάγκη και χρειάζεται να ζητούμε από τον Κύριο.

Ενεργοποιώντας το Άγιο Πνεύμα μέσα μας, με την μετάνοια, Εξομολόγηση, προσευχή, Θεία Κοινωνία, γνωρίζουμε τον Θεό, ότι Εκείνος είναι ο Πατέρας μας. Γνωρίζουμε πως να Τον πλησιάζουμε, πως να Τον παρακαλούμε και να Του ζητούμε αυτά που θέλουμε.

Με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος η προσευχή μας είναι ξεκάθαρη γεμάτη πίστη που υλοποιεί ότι ζητήσουμε και είναι σύμφωνα με το θέλημά Του.

Κάθε μέρα περνάμε τεστ και δεν χρειάζεται να λέμε τίποτα, παρά μόνο συνειδητά να ζητάμε τη Χάρη Του, για να επιλέγουμε το σωστό και αληθινό. Και να αφηνόμαστε στη Χάρη και έλεός Του με πίστη και ευχαριστία.

Όλα αυτά δεν είναι λόγια, αλλά δυναμική λειτουργία όπου ο Λόγος εκδηλώνεται μέσα μας και μέσα από μας. Έτσι δημιουργείται το άνοιγμα νέου πεδίου. Πάντα μετά από μια μεγάλη δοκιμασία ανατάσσουμε τον εαυτό μας και συνδεόμαστε κάθε φορά και σε άλλο ένα σημείο, στον πνευματικό χάρτη της εξέλιξής μας.

«Ὁ δὲ Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν». (Ιησούς Χριστός)

Ο Πατέρας μας στέλνει το Άγιο Πνεύμα εν ονόματι του Κυρίου για να μας καθοδηγεί την ψυχή μας για να ενωνόμαστε μαζί Του. Η καρδιά μας για να καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται να είναι καθαρή κι ο νους μας να είναι «μαζεμένος» εκεί και να επικεντρώνεται στον Κύριο.

Όταν η καρδιά μας είναι γεμάτη συναισθήματα, που σημαίνει είναι πλημμυρισμένη από «εγώ» κι όχι από την ψυχή μας, δεν μπορεί πλέον το Άγιο Πνεύμα να εκδηλώνεται από την ψυχή μας.

Συγχωρούμε τους άλλους ό,τι και να μας κάνουν. Γεμίζουμε την ψυχή μας με αγάπη. Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα είναι κατάσταση ύπαρξης, είναι η δόνηση του Κυρίου, είναι η δόνηση της ψυχής μας. Τα συναισθήματα είναι έκφραση του «εγώ», είναι δονήσεις που μας εγκλωβίζουν στο «εδώ» πεδίο.

«Ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν». (Απόστολος Παύλος)

Μπορούμε να ανοίγουμε το πεδίο της αγάπης που μας έχει ανοίξει ήδη ο Κύριος με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα μας δίδεται την ημέρα της Βάφτισής μας. Με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος εκχέεται η αγάπη του Θεού στις καρδιές μας, ανοίγουμε και λειτουργούμε το πεδίο της αγάπης μας λέγει ξεκάθαρα ο Απόστολος Παύλος. Στόχος μας λοιπόν είναι να έλκουμε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Το Άγιο Πνεύμα μας δίνει την αληθινή ταπείνωση και πίστη. Κανένας δεν μπορεί να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του και τον Θεό χωρίς τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος.

Όταν το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας αντιλαμβανόμαστε πόσο αδύναμοι και ατελείς είμαστε. Αντιλαμβανόμαστε τις αμαρτίες μας, η φιλαυτία μας καταρρέει και έρχεται η ταπείνωση. Χάνουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, μετανοούμε ειλικρινά και στρέφουμε τις ελπίδες μας στον Τριαδικό Θεό.

Το Άγιο Πνεύμα μάς καθοδηγεί πώς να προσευχόμαστε και η προσευχή μας να είναι ευάρεστη στον Θεό. Όταν δεν ενεργοποιούμε το Άγιο Πνεύμα μέσα μας, ο νους μας δεν συγκεντρώνεται για να προσευχόμαστε με κατάνυξη στον Δημιουργό.

Το Άγιο Πνεύμα είναι το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Παντοδύναμο όπως ο Πατέρας και ο Υιός. Είναι Εκείνο που ζωογονεί και ενδυναμώνει όλα τα πλάσματα. Εκείνο μας φωτίζει και μας οδηγεί στην Βασιλεία των Ουρανών. Μας δίνει τη Χάρη του Θεού όχι σύμφωνα με την αξία των καλών έργων μας, αλλά με το έλεος του Θεού για την σωτηρία μας.

Τί χαρίζει σε μας το Άγιο Πνεύμα σύμφωνα με τον Άγιο Ιννοκέντιο Βενιαμίνωφ;

«Όταν το Άγιο Πνεύμα κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο του δίνει πίστη και φωτισμό. Χωρίς Εκείνο κάνεις δεν μπορεί να έχει αληθινή και ζωντανή πίστη. Χωρίς το φωτισμό Του ο πιο σοφός και μορφωμένος άνθρωπος είναι τυφλός ως προς τα έργα του Θεού και την κτίση Του.

»Απεναντίας το Άγιο Πνεύμα μπορεί να φωτίσει εσωτερικά τον πιο αμόρφωτο και απλοϊκό άνθρωπο. Να του αποκαλύψει άμεσα τα έργα του Θεού και να του προσφέρει τη γλυκιά γεύση της βασιλείας Του. Ο άνθρωπος που έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, αισθάνεται στην ψυχή του ένα ασυνήθιστο φως.

»Το Άγιο Πνεύμα γεννάει την αληθινή αγάπη στην καρδιά του ανθρώπου. Η αληθινή αγάπη είναι σαν μια καθαρή φωτιά, μια πηγή θερμότητας, που ζεσταίνει την καρδιά. Είναι μια ρίζα που βλαστάνει μέσα στην καρδιά όλα τα καλά έργα. Για τον άνθρωπο που έχει ζωογονηθεί από την αληθινή αγάπη, τίποτα δεν είναι δύσκολο, φοβερό ή αδύνατο.

»Η πίστη και η αγάπη που το Άγιο Πνεύμα χαρίζει στον άνθρωπο είναι μεγάλα και δυνατά, όλα στα χέρια του. Αν τα έχει μπορεί άνετα και εύκολα να βαδίσει τον δρόμο που βάδισε ο Χριστός με χαρά και γαλήνη.

»Το Άγιο Πνεύμα δίνει στον άνθρωπο δύναμη για να αντιστέκεται στους πειρασμούς του κόσμου. Έτσι να μπορεί να χρησιμοποιεί τα επίγεια αγαθά, σαν περαστικός ταξιδιώτης, χωρίς η καρδιά του να κολλάει σε αυτά. Αντίθετα ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του Άγιο Πνεύμα, όσο μορφωμένος και έξυπνος κι αν είναι μένει πάντα δούλος και αιχμάλωτος του κόσμου.

»Το Άγιο Πνεύμα δίνει στον άνθρωπο σοφία. Αυτό το βλέπουμε στους Αποστόλους, πριν λάβουν το Άγιο Πνεύμα ήταν αγράμματοι και απλοϊκοί άνθρωποι. Ύστερα όμως κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στη δύναμη του λόγου Τους. Το Άγιο Πνεύμα χαρίζει όχι μόνο σοφία στα λόγια αλλά και στις πράξεις.

»Το Άγιο Πνεύμα χαρίζει την αληθινή χαρά, την καρδιακή ευτυχία και την ασάλευτη ειρήνη. Ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν μπορεί να χαρεί αληθινά, να ευχαριστηθεί καθαρά, να νιώσει ειρήνη που γλυκαίνει την ψυχή.

»Το Άγιο Πνεύμα δίνει την αληθινή ταπείνωση. Ο άνθρωπος ακόμη κι ο πιο γνωστικός δεν μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του, όσο πρέπει, αν δεν έχει μέσα του την ταπείνωση που του χαρίζει το Άγιο Πνεύμα. Εκείνο μας αποκαλύπτει την εσωτερική μας φτώχεια και αδυναμία. Και ανάμεσα στις αρετές, προβάλει όλες τις αμαρτίες μας, την αμέλεια μας, την αδιαφορία μας για τη σωτηρία των άλλων, την φιλαυτία μας. (άγιος Ιννοκέντιος Βενιαμίνωφ)

Το Άγιο Πνεύμα μας διδάσκει πώς να προσευχόμαστε, πώς να κοινωνούμε με τον Θεό. Μας γνωρίζει πραγματικά τον Θεό.

«Με την αληθινή ταπείνωση αρχίζουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας, τον χειρότερο όλων. Και ταπεινωμένοι μπροστά στον Ιησού Χριστό, αρχίζουμε να μετανοούμε ειλικρινά και να ελπίζουμε μόνο σε Εκείνον.

»Το Άγιο πνεύμα μας διδάσκει την αληθινή προσευχή. Κανένας πριν λάβει το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να κάνει προσευχή πραγματικά ευάρεστη στον Θεό. Γιατί αν αρχίσει να προσεύχεται χωρίς να έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, θα δει τον νου του να μην μπορεί να συγκεντρωθεί. Επιπλέον δεν γνωρίζει να προσευχηθεί ούτε για τον εαυτό του, ούτε για τις ανάγκες του, ούτε τί να ζητήσει, ούτε πώς να το ζητήσει από τον Θεό.

»Όποιος έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει τον Θεό. Βλέπει ότι Εκείνος είναι ο Πατέρας του και ξέρει πως να Τον πλησιάσει. Πώς να το Τον παρακαλέσει και τί να Του ζητήσει. Οι σκέψεις του στην προσευχή είναι καθαρές και προσηλωμένες στον Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί με την προσευχή του να πετύχει τα πάντα, ακόμα και βουνά να μετακινήσει». (άγιος Ιννοκέντιος Βενιαμίνωφ)

Ο νους ανυψώνεται στον Τριαδικό Θεό με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Μόνο η αλήθεια που περιέχει το Άγιο Πνεύμα μάς απελευθερώνει από τα πάθη. Ο νους μας ελευθερώνεται τείνοντας στο υπερκόσμιο «Ένα», τον Τριαδικό Θεό. Όταν ο νους μας είναι προσηλωμένος στον Τριαδικό Θεό, είναι ελεύθερος, είναι απαθής, και έχει συναίσθηση της υιοθεσίας που τον περιμένει.

«Η αλήθεια είναι «Ένα». Άρα ο νους που ανυψώνεται με τη Χάρη του Πνεύματος στο «Ένα», το υπερκόσμιο, το ανώτερο από όλα, από το οποίο προήλθαν τα πολλά, αυτός ανυψώνεται στην ίδια την αλήθεια. Αλλά ο νους δεν μπορεί να ελευθερωθεί από τα πάθη, αν δεν τον ελευθερώσει η αλήθεια. Άρα ο νους ελευθερώνεται τείνοντας με ενιαίο τρόπο προς το υπερκόσμιο «Ένα».

»Και είναι η ελευθερία που αρμόζει πάρα πολύ στον νου για την απόκτηση απάθειας και θεόμορφης καταστάσεως και πνευματικής υιοθεσίας, και καθόλου η δουλεία. Γιατί ο δούλος, όπως λέει η Γραφή, δε γνωρίζει τί κάνει ο κύριός του. Και αν η άγνοια είναι γνώρισμα του δούλου, είναι φανερό ότι ο ελεύθερος γνωρίζει τα μυστήρια του Πατέρα και ότι επέτυχε να ανεβεί καλά και ωραία στο αξίωμα της υιοθεσίας». (άγιος Κάλλιστος Καταφυγιώτης, Φιλοκαλία)

Γιατί δεν μπορώ να προσευχηθώ καλά; Είναι εξ αιτίας των παθών που σκλαβώνουν την ψυχή μας, μας μειώνουν τον πόθο μας για τον Θεό. Μας απαντά ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος:

«Η ψυχρότητα στην προσευχή οφείλεται είτε σε ψυχική κόπωση είτε σε πνευματικό κορεσμό είτε σε σωματικές απολαύσεις και αναπαύσεις είτε σε πάθη, που κυριεύουν την ψυχή, προπαντός στην έπαρση.

»Όλα αυτά είναι ενάντια στην πνευματική ζωή, μέσα στην οποία κεντρική θέση κατέχει η προσευχή.

Έτσι, πρώτα και κύρια προκαλούν το στέρεμα της πηγής της προσευχής μέσα μας. Αυτό όμως, μπορεί να οφείλεται και σε απομάκρυνση της χάριτος, που συμβαίνει με Θεία παραχώρηση. Και να γιατί:

»Όταν η ψυχή μας φλέγεται από τον πόθο του Θεού και από την καρδιά μας ξεχύνεται ολόθερμη προσευχή, δεν έχουμε παρά ελεητική επίσκεψη της Χάρης. Εμείς όμως, όταν η ευλογημένη αυτή κατάσταση παρατείνεται για πολύ, νομίζουμε ότι κατορθώσαμε κάτι σπουδαίο με το δικό μας αγώνα και κυριευόμαστε από την κενοδοξία.

»Για λόγους παιδαγωγικούς, λοιπόν, απομακρύνεται η Χάρη και μένει η ψυχή μας μόνη της, γυμνή και αδύναμη, ανίκανη να ζήσει πνευματικά, ψυχρή και απρόθυμη να προσευχηθεί.

»Τί θα κάνουμε, λοιπόν, για να ξεφύγουμε απ’ αυτή την κατάσταση;

»Πρώτα-πρώτα θα φροντίσουμε να εξουδετερώσουμε τις αιτίες της.

Και ύστερα, παρ’ όλη την ψυχρότητα της ψυχής μας, θα κάνουμε με επιμονή και υπομονή τον καθημερινό προσευχητικό κανόνα μας, προσπαθώντας αφ’ ενός να συγκεντρώνουμε τον νου μας στα λόγια των ευχών και αφετέρου να ξεσηκώνουμε μέσα στην καρδιά μας αισθήματα φιλόθεα. Με τον καιρό ο Θεός, βλέποντας την ταπείνωση και την καρτερία μας, θα μας ξαναστείλει τη Χάρη Του, που θα διώξει το πνεύμα της ψυχρότητας, όπως ο άνεμος διώχνει την ομίχλη». (άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος)

Συμπέρασμα: Η Βασιλεία του Θεού κερδίζεται μόνο με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο πνεύμα μας διδάσκει την αληθινή προσευχή. Κανένας πριν λάβει το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να κάνει προσευχή πραγματικά ευάρεστη στον Θεό. Γιατί αν αρχίσει να προσεύχεται χωρίς να έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, θα δει τον νου του να μην μπορεί να συγκεντρωθεί.

Τελικά η ενεργοποίηση του Άγιου Πνεύματος που υπάρχει μέσα μας μετά τη Βάπτιση, είναι αυτό που λέμε «να κερδίσουμε την Βασιλεία των Ουρανών».

Ο νους ανυψώνεται στον Τριαδικό Θεό με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Μόνο η αλήθεια που περιέχει το Άγιο Πνεύμα μας απελευθερώνει από τα πάθη.

Όταν ο νους μας είναι προσηλωμένος στον Τριαδικό Θεό, είναι ελεύθερος, είναι απαθής, και έχει συναίσθηση της υιοθεσίας που τον περιμένει.

Όταν το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας αντιλαμβανόμαστε πόσο αδύναμοι και ατελείς είμαστε. Αντιλαμβανόμαστε τις αμαρτίες μας, η φιλαυτία μας καταρρέει και έρχεται η ταπείνωση. Χάνουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, μετανοούμε ειλικρινά και στρέφουμε τις ελπίδες μας στον Τριαδικό Θεό.