Να γίνεσθε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής σας. Σκοπός είναι να ομοιωνόμαστε με τον Ίδιο τον Χριστό. Η Θέωση γίνεται διά της παραμονής του νου στην αγάπη του Θεού. Προσευχή είναι η κατάσταση του ανθρώπου που απορρίπτει κάθε βάρος που ζει μέσα του και προσβλέπει μόνο στον Θεό.

Share on facebook
Share on google
Share on twitter
Share on linkedin

 

Να γίνεσθε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής σας. Σκοπός είναι να ομοιωνόμαστε με τον Ίδιο τον Χριστό. Η Θέωση γίνεται διά της παραμονής του νου στην αγάπη του Θεού. Προσευχή είναι η κατάσταση του ανθρώπου που απορρίπτει κάθε βάρος που ζει μέσα του και προσβλέπει μόνο στον Θεό. 1«Η Θέωση γίνεται διά της παραμονής του νου στην αγάπη του Θεού. Ο νους μας και η καρδιά μας πρέπει να διαμένουν στον Θεό. Η τήρηση του νου στον Θεό είναι δυνατή μόνο με τη δύναμη του ίδιου του Θεού».

«Ο Θεός μάς δημιουργεί κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του. Δημιουργώντας τον άνθρωπο με αυτόν τον τρόπο επαναλαμβάνει τρόπον τινά τον Εαυτό Του σε μάς και ο καθένας από εμάς επαναλαμβάνει μέσα του τον Θεό».

«Σκοπός είναι να ομοιωνόμαστε με τον Ίδιο τον Χριστό, όπως και Εκείνος προσέλαβε την ανθρώπινη μορφή φανερώνοντας τη Θεότητά Του. Ο Απόστολος Παύλος, ο μεγαλοφυής αυτός ποιητής, λέει ότι εμείς οι άνθρωποι οφείλουμε να έχουμε το ίδιο φρόνημα και τα ίδια αισθήματα που είχε και ο Χριστός».

«Να γίνεσθε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής σας. Αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό μισούν την αρετή και την αγιότητα».

«Μπορεί ο άνθρωπος που είναι πλασμένος από τη γη και τρέφεται από τη γη, μπορεί αυτός ο άνθρωπος να περάσει στη θεία και άναρχη αιωνιότητα; Ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα λένε: ναι. Ο Χριστός λέει: «όπου ειμί Εγώ, εκεί και ο διάκονος ο Εμός έσται». Απαρνούμενοι το θέλημά μας, βυθίζουμε τον νου μας στον Χριστό-Θεό. Τότε, βέβαια, ενωνόμαστε με Εκείνον».

«Προσευχή είναι η κατάσταση του ανθρώπου που απορρίπτει κάθε βάρος που ζει μέσα του και προσβλέπει μόνο στον Θεό».

«Είναι τέλειο να γινόμαστε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής μας πάνω στη γη. Μπορείς όμως, όπου και να ανήκεις, να αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σε Εκείνον. Ο νους και η καρδιά μας είναι τέλειο να διαμένουν στον Θεό».

  «Οφείλουμε και εμείς να οικοδομούμε τη σωτηρία μας σε όλη την πληρότητά της, τη σωτηρία που μας προσφέρεται από τον Χριστό και το Άγιο Πνεύμα. Η μετάβαση από το πρόσκαιρο στο αιώνιο φαίνεται αδύνατη, όπως αδύνατη είναι στα μαθηματικά η μετάβαση από τους αριθμούς στο άπειρο. Πολλοί δεν ζουν την αιωνιότητα «εν Χριστώ», αλλά μια γήινη ζωή. Όταν απουσιάζει η όραση της αιωνιότητας ο χρόνος και οι ημέρες γίνονται για αυτούς η μοναδική πραγματικότητα».

«Όσο πιο πολύ μετανοούμε, τόσο πιο καθαρά βλέπουμε την αλήθεια. Όλη η προσπάθεια της ψυχής είναι να μείνει στην κατάσταση της μετάνοιας, δηλαδή να ζει μέσα στο πνεύμα των Εντολών του Χριστού».

«Πρόκειται λοιπόν για μία προσπάθεια να επιστρέψουμε στον Ουράνιο Πατέρα μας και να προσαρμοσθούμε στο σχέδιο του Δημιουργού, που είναι να δημιουργήσει τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση».

«Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».

   «Τι σημαίνει κράτα τον νου σου στον Άδη; Αρχίζουμε να εννοούμε ότι ο νόμος του Χριστού μάς υπερβαίνει μόνο όταν προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με τις Εντολές Του. Μέσα σε αυτή τη δυσαρέσκεια κατά του εαυτού του, ο άνθρωπος κρίνει τον εαυτό του, τον καταδικάζει μόνος του σε αιώνιο χωρισμό από τον Θεό, εξαιτίας της «πεπτωκυίας» κατάστασής του. Όταν ο νους μου λησμονεί το πυρ του Άδη, τότε οι λογισμοί αποκτούν και πάλι δύναμη. Την πρώτη περίοδο του πνευματικού αγώνα ο ασκητής παλεύει με τα χοντρά σαρκικά πάθη, ύστερα με τον θυμό και τέλος με την υπερηφάνεια. Η υπερηφάνεια οδηγεί στην απώλεια της Χάρης».

«Πώς μπορούμε να γινόμαστε φορείς της Θείας και Αιωνίου Ζωής»;

«Αν αρνιόμαστε την εμπειρία τής μοναχικής ζωής, τις δικές μας ιδέες, το ίδιο θέλημα, και αναζητάμε με μία εσωτερική προσπάθεια να εννοήσουμε αυτό που ο Θεός φέρει μέσα του».

    Ο άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ μάς διδάσκει πώς να ενωνόμαστε με τον Θεό.

Ο άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ έφθασε εις τη Θέωση και μας εξηγεί πώς μπορούμε να φθάνουμε κι εμείς. Είναι ο άγιος μαζί με τον Γέροντά του, άγιο Σιλουανό, που κυριαρχούν σε αυτό το βιβλίο, διότι φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα κι έχοντας έλθει σε θέα του Κυρίου, μας αποκαλύπτουν με τον καλύτερο τρόπο τον Θεό και μας καθοδηγούν πώς να φθάνουμε εις τη Θέωση.

Όλο το μυστικό είναι η προσήλωση του νου μας στον Θεό. Μας εξηγεί πώς να απομακρύνουμε τον νου μας από τα πάθη και να τον οδηγούμε στον Θεό. Ο Χριστός είναι το Πρωτότυπό μας κι εκεί χρειάζεται να επικεντρώνουμε συνεχώς τον νου μας.

Ο άγιος Σωφρόνιος είχε εμπειρία του Θεού, ενώ είχε ξεκινήσει να κάνει διαλογισμό για να συνδεθεί με έναν απρόσωπο Θεό. Στη συνέχεια, αφού μετανόησε, είδε ότι ο Θεός, είναι Πρόσωπο, Υπόσταση. Συνειδητοποίησε ότι ο Θεός δεν είναι απρόσωπος είναι Πρόσωπο αλλά και ο άνθρωπος χρειάζεται να γίνεται πρόσωπο, συγκεκριμένη υπόσταση για να οδηγείται στη σωτηρία του, στη Θέωσή του.

     Ο Θεός είναι ενυπόστατο Φως κι ο άνθρωπος γίνεται εν ενεργεία πρόσωπο, όταν φθάνει στη θεωρία του ακτίστου Φωτός κι έτσι ενεργοποιείται η υποστατική αρχή. Η σχέση μεταξύ Θεού κι ανθρώπου χρειάζεται να είναι υποστατική, δηλαδή προσωπική. Η διαπίστωσή του αυτή είναι αποτέλεσμα της αποκάλυψης του Θεού.

Ο άγιος προτιμά τον όρο υπόσταση παρά πρόσωπο. Ο Θεός αποκαλύπτεται στον άνθρωπο ως υποστατικό Φως, κι ο άνθρωπος εμπνεόμενος από το άκτιστο Φως αντιμετωπίζει τον Θεό υποστατικά, προσωπικά. Η σχέση του Θεού με τον άνθρωπο κινείται σε προσωπικό, υποστατικό επίπεδο, δηλαδή είναι σχέση προσωπική κι όχι απρόσωπη, αόριστη είναι σχέση άπειρης αγάπης. Ο άνθρωπος φανερώνεται στον άνθρωπο και ο άνθρωπος βιώνει τον Θεό ως Πρόσωπο, ως μια Υπόσταση κι όχι κάτι γενικό και αόριστο.

    Ο άγιος αυτός Γέροντας ήλθε σε κοινωνία με τον Θεό, Τον είδε να αποκαλύπτεται στην καρδιά του ως αγάπη και φως, το Πρόσωπό Του να εκφράζεται ως αγάπη. Κατάλαβε ότι ο άνθρωπος γίνεται αληθινό πρόσωπο, όταν βρίσκεται σε μια κατάσταση αγάπης. Τότε δεν βιώνει ποτέ τη μοναξιά αφού ως αγάπη η υπόσταση απαιτεί άλλες υποστάσεις. Ο Θεός αποκαλύπτεται σε εμάς αλλά και στον άγιο Σωφρόνιο ως «Εγώ Ειμί», ως Πρόσωπο Υπόσταση.

   Με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος συνειδητοποιεί ότι η Αλήθεια είναι ο Χριστός. Η αλήθεια είναι αυτοζωή, «Εγώ Ειμί», είναι το Πρόσωπο, η Αλήθεια κι η Ζωή. Η Αλήθεια είναι άκτιστη, είναι Πρόσωπο, Υπόσταση που Τη βρίσκουμε με άσκηση, ταπείνωση, μετάνοια. Όλη μας η ζωή είναι μια αδιάλειπτη κίνηση προς τον Θεό, προς τη μόνη Αλήθεια, τον Τριαδικό Θεό.

Μας περιγράφει τη συνάντησή του με τον προσωπικό Θεό, η οποία του δημιουργεί δέος και μετάνοια κι η ψυχή του έρχεται σε γνώση με τον εαυτό της, πρόσωπο προς πρόσωπο με τον Θεό. Αντιλαμβάνεται ότι το πρόσωπο γεννιέται εκ των άνω και δεν υπόκειται στους νόμους της φύσης. Το πρόσωπο ξεπερνά τα γήινα όρια και κινείται σε άλλες σφαίρες. Το πρόσωπο καθορίζεται ως αγάπη.

   Γράφω τα λόγια του Γέροντα Σωφρόνιου, διότι είναι ένας σύγχρονος άγιος. Φωτίστηκε από τον Θεό, έγραψε πράγματα που μας δείχνουν τον δρόμο για τη Θέωση:

    «Η Θέωση γίνεται διά της παραμονής του νου στην αγάπη του Θεού. Ο νους μας και η καρδιά μας πρέπει να διαμένουν στον Θεό. Η τήρηση του νου στον Θεό είναι δυνατή μόνο με τη δύναμη του ίδιου του Θεού.

»Στην πράξη όμως της ζωής μας δεν είναι εντελώς απλό. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να παραμένουμε ολόκληρη τη ζωή μας σε ασκητική ένταση και, προπαντός, σε νοερά νήψιν και νοερά προσευχή.

    »Μπορούμε να γινόμαστε όμοιοι με Εκείνον μέχρι ταυτότητας, μόνο αν ζούμε σύμφωνα με τις εντολές Του. Να κατορθώνουμε με τη μετάνοια να γίνεται κατά κάποιο τρόπο, η εντολή του Θεού μοναδικός νόμος όλου του είναι μας. Τότε μεταδίδονται σε μας καταστάσεις του Θεού, και γινόμαστε, ικανοί να τις δεχθούμε. Στην τελική στιγμή της ανάπτυξής μας εν τω Θεώ, γινόμαστε φορείς της ζωής του Ίδιου του Θεού.

    »Όταν ο Θεός μάς δίνει τη Χάρη Του, τότε Εκείνος μάς καθιστά κοινωνούς της ζωής Του. Πλασμένοι από το μηδέν, προερχόμενοι από τη γη, είμαστε ανίκανοι να γνωρίζουμε τον Θεό, χωρίς Εκείνος να μας αποκαλυφθεί. Αν μετά την πτώση ο εχθρός διαθέτει τη δυνατότητα να εισχωρήσει στο εσωτερικό της ζωής μας και εκεί να μας υποδουλώσει, ακόμη περισσότερο είναι δυνατό στον Θεό να εισδύσει σε μας και να ενεργήσει μέσα μας. Μόνο με τον τρόπο αυτόν, προφυλασσόμενοι από κάθε αμαρτία, είναι δυνατό να αυξάνει στον νου μας ακατάπαυστα η ικανότητά του να γνωρίζει τον Θεό διαμέσου της θείας αγάπης.

    »Η υλική πραγματικότητα που μας περιβάλλει μας καταπνίγει με τη συνεχή παρουσία της. Αναπόφευκτα ολισθαίνουμε συνεχώς προς τα κάτω. Αν όμως τηρούμε σταθερά τον κανόνα και φυλάσσουμε τον νου μας στην οδό της αλήθειας, στις εντολές του Χριστού Θεού, τότε ασφαλώς η πρόοδός μας είναι πολύ γρήγορη.

    »Εσύ μου δίνεις να γεύομαι τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος και η ψυχή μου Σε αγαπά. Μπορούμε να κερδίζουμε τη μακαριότητά μας με την παραμονή μας σε Εκείνον. Με τον φυσικό νου μας ή με τη λογική δεν μπορούμε να εισχωρούμε στα μυστήρια αυτά. Υπερβαίνουν τις ικανότητες του πνεύματός μας. Γι’ αυτό είναι πάντοτε απαραίτητο να αποκαλύπτεται σε μας ο Ίδιος ο Κύριος.

    »Το αμάρτημα της αυτοθέωσης είναι εκείνο που βασανίζει τον άνθρωπο και τον θανατώνει.

Με ποιο τρόπο αποφεύγουμε την αμαρτία; Πώς να εκπαιδεύσουμε το πνεύμα μας να παραμένει στην ατμόσφαιρα της αγάπης του Θεού; Δεδομένου ότι η σωτηρία είναι η Θέωση του ανθρώπου, σε τί συνίσταται η Θέωση αυτή; Στο γεγονός ότι στον άνθρωπο, τον πλασμένο από τη γη και δημιουργημένο από το μηδέν, παρέχεται η ζωή, η εξουσία, η δυνατότητα να ζει τη ζωή τού Ίδιου του Θεού.

    »Ο χρόνος αποτελεί όρο του κτιστού «είναι». Για την πραγμάτωση του προσώπου είναι απαραίτητη η μετάνοια. Σύμφωνα με την αποκάλυψη, εξαιτίας της πτώσης του Αδάμ, συμβαίνει εμείς, οι απόγονοί του, να προσλαμβάνουμε τη ζωή και την κατάστασή του, δηλαδή την αμαρτωλή και άσχημη διάθεσή του και τη ρήξη του με τον Θεό.

    »Η δική μας όμως συνείδηση προχωρεί μακρύτερα και βαθύτερα από τη συνείδηση του Αδάμ. Και αυτό όχι γιατί εμείς είμαστε πνευματικότεροι και σημαντικότεροι του Αδάμ, αλλά γιατί ο Κύριος μας δίνει Εντολές που υπερβαίνουν τον Αδάμ. Με την ενανθρώπιση και τη ζωή Του ανάμεσά μας, ο Κύριος μας δίνει έννοιες που ασφαλώς ξεπερνούν το μέτρο του ανθρώπου.

    »Ο Θεός μάς δημιουργεί κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του. Δημιουργώντας τον άνθρωπο με αυτόν τον τρόπο επαναλαμβάνει τρόπον τινά τον Εαυτό Του σε μάς και ο καθένας από εμάς επαναλαμβάνει μέσα του τον Θεό.

    »Η συνείδησή μας οφείλει να είναι όμοια με τη Γεσθημάνια συνείδηση του Χριστού, ο Οποίος προσεύχεται με αιματηρό ιδρώτα. Δεν πρέπει να το περιφρονούμε αυτό, αλλά να προσπαθούμε να ζούμε τη ζωή του Ίδιου του Χριστού. Μπορεί να προσεύχεται για όλη την ανθρωπότητα. Διευρύνεται ο νους του και από καιρό εις καιρό μεταβαίνει στην Αιωνιότητα, από τα όρια κάθε είδους ως τη Θεία απεραντοσύνη.

    »Αλλά πώς να διεγείρω στις καρδιές σας τη συνείδηση της Θείας Αιωνιότητας, οπότε τα πάντα αλλάζουν;

Όταν μετανοεί για τις αμαρτίες του, εισχωρώντας προοδευτικά στην ουσία της αμαρτίας και της πτώσης του Αδάμ γενικά, γίνεται φορέας κοσμικής συνείδησης.

    »Όταν η ψυχή μας εισέρχεται στη σφαίρα της θείας ζωής, τότε ασφαλώς ο άνθρωπος αισθάνεται εναργέστερα την αιωνιότητα παρά τον χρόνο. Πρέπει να δεχόμαστε τον λόγο του Χριστού έτσι, ώστε να γίνεται δικός μας λόγος.

    »Όταν απουσιάζει η όραση της Αιωνιότητας, ο χρόνος και οι ημέρες γίνονται η μοναδική πραγματικότητα. Όλα παρέρχονται στη γη. Οι καρδιές των ανθρώπων που σκέφτονται έτσι παραδόξως σκληρύνονται. Είναι ήδη κλειστές οι θύρες των καρδιών τους. Δεν μπορούν να καταλάβουν ούτε τη Γεσθημάνια προσευχή ούτε τη θυσία του Γολγοθά. Ο καθένας μας οφείλει να ομοιωθεί με τον πρώτο άνθρωπο κατά το περιεχόμενο της ζωής του, να γίνει δηλαδή Αδάμ.

    »Ο χρόνος είναι όρος που προσιδιάζει στη μορφή αυτή της ύπαρξης του κτιστού κόσμου, της ύπαρξης και όχι της Αιωνιότητας, που είναι η μορφή του Αιώνιου, είναι του Θεού.

     »Όταν οι εντολές Του γίνονται νόμος, μοναδικός νόμος του είναι μας, και του πρόσκαιρου και του Αιώνιου, τότε όλο το σύστημα της ζωής μας αλλάζει. Όταν λοιπόν ο άνθρωπος αισθάνεται την «εν Χριστώ» σωτηρία του και βλέπει τους άλλους ανθρώπους που δεν θέλουν τον Χριστό, τότε με φυσικό τρόπο εμφανίζεται μέσα του η συμπόνοια γι’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν και δεν δέχονται τον Χριστό.

    »Όταν η αγάπη αγγίζει την καρδιά του ανθρώπου, τότε αυτή ποθεί για όλους τη σωτηρία. O καθένας μας φέρει μέσα του τη μια ή την άλλη μορφή αμαρτίας και σφάλλει. Γι’ αυτό μάς είναι φυσική η προσευχή της μετάνοιας. Αλλά κατά παράδοξο τρόπο έτσι ακριβώς γεννιέται το πρόσωπο-υπόσταση κατ’ εικόνα Χριστού, του σαρκωθέντος Λόγου του Πατρός. Ο Χριστός είναι ο σαρκωθείς Θεός. Ο Θεός αποκαλύπτεται ως υπόσταση και ως πολύ-υπόστατο «είναι».

»Προσωπικά ο ίδιος τίποτε δεν γνωρίζω. Όλη η γνώση μου, όλη η σύνεσή μου, είναι ο Χριστός. Ως χριστιανός πιστεύω ότι ο Χριστός είναι ο Δημιουργός μας. Ο Θεός έρχεται σε εμάς με τη σάρκα μας, με τη ίδια εκείνη μορφή ύπαρξης που ο Ίδιος ο Κύριος δημιουργεί. Η σάρκωσή Του δεν είναι κάτι άλλο, ξένο προς Αυτόν, όχι. Είναι κάτι που προσιδιάζει σε Εκείνον, γιατί ο Ίδιος δημιουργεί τη φύση αυτή.

    »Ο Ίδιος ο Χριστός είπε στον Μωυσή, Εγώ Ειμί ο Ών. Ως πρόσωπο, ως υπόσταση, ο Θεός διαμένει στο αιώνιο. «Ποιήσωμεν άνθρωπο κατ’ εικόνα Ημετέραν και καθ’ ομοίωσιν», είμαστε η ομοίωση, η κατ’ εικόνα του Ίδιου του Θεού. Μπορούμε να γινόμαστε όμοιοι με Εκείνον μέχρι ταυτότητας, μόνο αν ζούμε σύμφωνα με τις Εντολές Του. Να κατορθώνουμε με τη μετάνοια να γίνεται, κατά κάποιον τρόπο, η Εντολή του Θεού, μοναδικός νόμος όλου του «είναι» μας. Τότε μεταδίδονται σε μας καταστάσεις του Θεού και γινόμαστε ικανοί να τις δεχόμαστε.

    »Στην τελική στιγμή της ανάπτυξής μας εν τω Θεώ γινόμαστε φορείς της ζωής του Ίδιου του Θεού.

»Πώς είναι όμως δυνατό, θεωρώντας την αιώνια μορφή του Θεού Δημιουργού, να διατηρήσω μέσα μου τη μνήμη για την κτίση; Και πάλι η ψυχή λέει: «ωστόσο, όταν εμφανίζομαι ενώπιον του Θεού, πρόκειται πάντα να Τον παρακαλώ για όλη την ανθρωπότητα».

    »Σκοπός είναι να ομοιωνόμαστε με τον Ίδιο τον Χριστό, όπως και Εκείνος προσέλαβε την ανθρώπινη μορφή φανερώνοντας τη Θεότητά Του. Ο Απόστολος Παύλος, ο μεγαλοφυής αυτός ποιητής, λέει ότι εμείς οι άνθρωποι οφείλουμε να έχουμε το ίδιο φρόνημα και τα ίδια αισθήματα που είχε και ο Χριστός.

    »Σε τί συνίσταται το μυστήριο αυτό; Στο γεγονός ότι, όταν εμείς ομοιωνόμαστε με τον σαρκωθέντα Θεό, η ομοίωση αυτή μεταβαίνει και στην Αιωνιότητα. Η ανθρώπινη υπόσταση οφείλει να αναπτύσσεται μέσα μας και να χωρά το Πνεύμα του Ίδιου του Χριστού.

   »Όπως ο Θεός είναι ασύλληπτος στην αγάπη του από κάθε άποψη, έτσι και εμείς έχουμε κληθεί στη ζωή αυτή να τα αγκαλιάζουμε όλα στην καρδιά μας με την αγάπη.

  »Όλη μας η ζωή βρίσκεται μέσα στη λειτουργική προσευχή και στην υποστατική προσευχή. Αυτό που εμποδίζει την προσευχή είναι τα πάθη που μας κατέχουν ως κληρονόμους του πεπτωκότος Αδάμ. Αυτή η μορφή προσευχής προφυλάσσει την καρδιά από κάθε κακό λογισμό και την ετοιμάζει να δεχθεί την αγάπη του Κυρίου που περιβάλλει τα πάντα. Ο Θεός αγγίζει την καρδιά μας. Τότε η καρδιά μας μεταμορφώνεται από την όραση αυτή και περιβάλλει με αγάπη όλη την κτίση.

   »Τι είναι το «είναι»; Από πού έρχεται; Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα καθαρό γεγονός. Και η οδός για να εισερχόμαστε στην κατανόηση αυτού του «είναι» μάς δίδεται μέσω της αποκάλυψης, που ολοκληρώνεται με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους. Την αποκάλυψη αυτή την γνωρίζετε με την καρδιά σας, αν επαναλαμβάνετε αυτή την προσευχή που τολμώ να σας προτείνω.

    »Το Άγιο Πνεύμα μού δίνει να γνωρίζω ότι ο Κύριος είναι Θεός. Αυτό στο μέτρο που δίδεται στον καθένα να γνωρίζει τον άνθρωπο, τα όρια και τις δυνατότητές του και μέχρι εκεί που φθάνει η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται τον Θεό που Του αποκαλύπτεται.

    »Οφείλουμε να οικοδομούμε την αιωνιότητά μας με τον δικό μας αγώνα. Αμαρτάνουμε χωρίς να μπορούμε να το καταλάβουμε ούτε εμείς οι ίδιοι. Αλλά ο Θεός απευθύνεται σε εμάς λέγοντας ότι πρέπει να οικοδομούμε την αιωνιότητά μας με τις δικές μας προσπάθειες και ότι όσοι καταβάλλουν αυτές τις προσπάθειες αρπάζουν αυτήν την Αιώνιον Ζωή.

»Η οδός προς τη σωστή αντίληψη αυτού που λέει το Άγιο Πνεύμα είναι η προσευχή. Η κατάσταση της προσευχής αλλά με την ενεργό συμμετοχή του νου μας. Το Άγιο Πνεύμα μιλά πριν από όλα μέσα στην καρδιά σας και έπειτα στον νου σας.

    »Αγαπώ σημαίνει παραδίδω τη ζωή μου για να ζήσουν οι άλλοι. Εσύ είσαι ο Μόνος που έρχεσαι και μάς δίνεις να γνωρίζουμε την οδό που οδηγεί προς τον Πατέρα. Η αγάπη την οποία φανερώνει ο Χριστός είναι η τελειότητα. «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδείς ἔχει, ἵνα τις την ψυχήν αὐτοῦ θῇ ὑπερ τῶν φίλων αὐτοῦ».

Αλλά εμείς δεν είμαστε ικανοί για τέτοια αγάπη εξαιτίας της υπερηφάνειάς μας. Ο Κύριος περιμένει από μας να επαναλαμβάνουμε τη ζωή Του στη γη.

    »Ο Χριστός, o αληθινά άναρχος Θεός, προσλαμβάνει στη φύση Του καθετί που υπάρχει, ό,τι δημιουργεί ο Πατέρας διά Αυτού και διά του Πνεύματος του Αγίου. Έτσι και στον μοναχισμό, ο οποίος στην έσχατή του διάσταση έχει ως σκοπό την πλήρη εξομοίωση προς τον Χριστό. Η διαφθαρείσα μας φύση δεν μας δίνει δυνάμεις να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού. Με την υπακοή εισδύουμε στη θεία ζωή.

    »Να γίνεσθε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής σας. Αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό μισούν την αρετή και την αγιότητα. Μπορεί ο άνθρωπος που είναι πλασμένος από τη γη και τρέφεται από τη γη, μπορεί αυτός ο άνθρωπος να περάσει στη θεία και άναρχη αιωνιότητα; Ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα λένε: ναι. Ο Χριστός λέει: «όπου ειμί Εγώ, εκεί και ο διάκονος ο Εμός έσται». Απαρνούμενοι το θέλημά μας, βυθίζουμε τον νου μας στον Χριστό-Θεό. Τότε, βέβαια, ενωνόμαστε με Εκείνον.

    »Προσευχή είναι η κατάσταση του ανθρώπου που απορρίπτει κάθε βάρος που ζει μέσα του και προσβλέπει μόνο στον Θεό.

    »Είναι τέλειο να γινόμαστε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής μας πάνω στη γη. Μπορείς όμως, όπου και να ανήκεις, να αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σε Εκείνον. Ο νους και η καρδιά μας είναι τέλειο να διαμένουν στον Θεό.

    »Οφείλουμε και εμείς να οικοδομούμε τη σωτηρία μας σε όλη την πληρότητά της, τη σωτηρία που μας προσφέρεται από τον Χριστό και το Άγιο Πνεύμα. Η μετάβαση από το πρόσκαιρο στο αιώνιο φαίνεται αδύνατη, όπως αδύνατη είναι στα μαθηματικά η μετάβαση από τους αριθμούς στο άπειρο. Πολλοί δεν ζουν την αιωνιότητα «εν Χριστώ», αλλά μια γήινη ζωή. Όταν απουσιάζει η όραση της αιωνιότητας ο χρόνος και οι ημέρες γίνονται για αυτούς η μοναδική πραγματικότητα.

    »Ο Κύριος, ο Θεός αποχωρώντας από εμάς, με μόνη την αρνητική αυτή κίνηση της αποχώρησης, επιτρέπει να βυθιζόμαστε στα πάθη μας, και εμείς ζούμε με τα πάθη του κόσμου αυτού. Και είναι μεγάλα τα παθήματα της ψυχής του ανθρώπου, όταν αποχωρεί από εμάς η αισθητή Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

   »Ο μόνος τρόπος για να φθάνουμε τον Θεό: είναι να μπορούμε να σκεπτόμαστε και να φερόμαστε σαν και Εκείνον. Ο Κύριος γνωρίζει τα πάντα, γιατί Εκείνος δημιουργεί τον κόσμο. Είπε: «μάθετε από Εμού ότι πράος Ειμί καί ταπεινός τη καρδία».

   »Μπορούμε να ζητάμε υιοθεσία, αλλά δεν είμαστε σίγουροι ότι γινόμαστε αποδεκτοί. Αυτό είναι δυνατό μόνο από τον ίδιο τον Θεό. Έτσι στον Παράδεισο ο προπάτοράς μας κάνει το ανόητο βήμα, θέλει να επιτύχει τη Θέωση χωρίς τον Ίδιο τον Θεό. Η υπόσχεση της Αιωνίου Ζωής δίδεται στον Αδάμ σε συνδυασμό με την τήρηση των εντολών. Όλοι πεθαίνουμε ως απόγονοι του Αδάμ, διότι η ρίζα της ανθρωπότητας είναι μία.

    »“Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν καί καθ’ ομοίωσιν”. Αυτή όμως η εικόνα καί ομοίωση πεθαίνει από δική μας απροσεξία και απιστία, μέχρις ότου το πυρ της πίστης ανάψει στην καρδιά. Αρχίζουμε πρώτα με την πίστη, ύστερα η εμπειρία μεταβάλλεται σε ελπίδα, όταν οι συνέπειες της προσευχής γίνονται ξαφνικά εναργείς και τρίτον, όταν ο άνθρωπος ζει την αγάπη και δεν πεθαίνει πλέον. Και εδώ έγκειται η νίκη εναντίον της αμαρτίας.

»Η διαφορά μας από το κομπιούτερ έγκειται στο ότι εμείς δεν είμαστε προκαθορισμένοι. Η ελευθερία που έχουμε μάς επιτρέπει να βιώσουμε την εμπειρία του Θεού. Είναι αδύνατο να σταθεί κανείς στην αληθινή οδό, χωρίς να παραμείνει ήδη με τον νου έξω από τον χρόνο, στη θεία αιωνιότητα.

    »Όσο πιο πολύ μετανοούμε, τόσο πιο καθαρά βλέπουμε την αλήθεια. Όλη η προσπάθεια της ψυχής είναι να μείνει στην κατάσταση της μετάνοιας, δηλαδή να ζει μέσα στο πνεύμα των Εντολών του Χριστού. Πρόκειται λοιπόν για μία προσπάθεια να επιστρέψουμε στον Ουράνιο Πατέρα μας και να προσαρμοσθούμε στο σχέδιο του Δημιουργού, που είναι να δημιουργήσει τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.

»Σκεφθείτε τον Σιλουανό, ο οποίος μετά την όραση του Χριστού άρχισε να προσεύχεται για όλη την ανθρωπότητα, για όλο τον Αδάμ, όπως για τον εαυτό του. Έχοντας στον νου του την επιστροφή του στον Θεό, ήταν έτοιμος να προσεύχεται για όλη την ανθρωπότητα.

   »Πώς όμως να φθάσουμε σε αυτό; Όσο εμείς δεν γινόμαστε πρόσωπα κατ’ εικόνα του θείου προσώπου του Χριστού, παραμένουμε άτομα. Δεν υπάρχει άλλη οδός από το να μένουμε στο πνεύμα των Εντολών του Χριστού και να στοχεύουμε στην εσχάτη εκπλήρωσή τους, την αγάπη προς τους εχθρούς.

    »Όταν ο Σιλουανός ξεπέρασε την πάλη κατά των σαρκικών παθών και αγωνιζόταν ενάντια στην υπερηφάνεια, ο Χριστός του είπε:

«Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».

    Τι σημαίνει κράτα τον νου σου στον Άδη; Αρχίζουμε να εννοούμε ότι ο νόμος του Χριστού μάς υπερβαίνει μόνο όταν προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με τις Εντολές Του. Μέσα σε αυτή τη δυσαρέσκεια κατά του εαυτού του, ο άνθρωπος κρίνει τον εαυτό του, τον καταδικάζει μόνος του σε αιώνιο χωρισμό από τον Θεό, εξαιτίας της «πεπτωκυίας» κατάστασής του. Όταν ο νους μου λησμονεί το πυρ του Άδη, τότε οι λογισμοί αποκτούν και πάλι δύναμη. Την πρώτη περίοδο του πνευματικού αγώνα ο ασκητής παλεύει με τα χοντρά σαρκικά πάθη, ύστερα με τον θυμό και τέλος με την υπερηφάνεια. Η υπερηφάνεια οδηγεί στην απώλεια της Χάρης.

»Οι τέλειοι δεν λένε τίποτε από τον εαυτό τους. Δεν λέει τι σκέφτεται ο ίδιος, αλλά γίνεται κανάλι για κάποιον άλλο.

Πώς μπορούμε να γινόμαστε φορείς της Θείας και Αιωνίου Ζωής;

Αν αρνιόμαστε την εμπειρία τής μοναχικής ζωής, τις δικές μας ιδέες, το ίδιο θέλημα, και αναζητάμε με μία εσωτερική προσπάθεια να εννοήσουμε αυτό που ο Θεός φέρει μέσα του.

»Σκοπός μας είναι με την υπακοή να γινόμαστε ένα κανάλι από το οποίο να διέρχεται το θέλημα του Θεού, η σκέψη του Θεού, η αγάπη του Θεού. Έτσι, όταν στην καθημερινή μας ζωή κόβουμε το δικό μας θέλημα, όσον αφορά τα πράγματα που δεν έχουν μεγάλη σημασία, οφείλουμε να το κάνουμε αναζητώντας μέσα μας πώς μπορούμε να εκπληρώνουμε, να εκφράζουμε αυτό που θέλει ο Θεός, και όχι εμείς.

»Προσδοκώ ανάσταση νεκρών, τα λόγια αυτά του Συμβόλου της Πίστεως υποδηλώνουν την κατάσταση του πνεύματος που προσδοκά την έλευση του Χριστού. Η προσδοκία μας όμως αυτή είναι αποτέλεσμα της δικής μας δημιουργίας. Είναι πάντα η ενέργεια εκείνη που οπωσδήποτε μας ανασταίνει. Ας ανοίγουμε τον νου και την καρδιά μας προς την ανάσταση που αναμένουμε.

Συμπέρασμα: Είμαστε δημιουργημένοι έτσι ώστε να μπορούμε να λαμβάνουμε τη ζωή του ίδιου του Θεού και να τη φέρουμε αιωνίως εντός μας. Έχουμε κληθεί να αποκτάμε την ομοίωση με τον σαρκωθέντα Λόγο του Πατέρα. Εικόνα και ομοίωση είναι η βίωση της ζωής του Θεού.

    Ο Θεός μάς δημιουργεί κατ’ εικόνα Του με τη δυνατότητα να γινόμαστε καθ’ ομοίωσή Του. Δημιουργώντας τον άνθρωπο με αυτόν τον τρόπο επαναλαμβάνει τρόπον τινά τον Εαυτό Του σε μας και ο καθένας από εμάς επαναλαμβάνει μέσα του τον Θεό.

   Σκοπός μας είναι να ομοιωνόμαστε με τον Ίδιο τον Χριστό, όπως και Εκείνος προσλαμβάνει την ανθρώπινη μορφή φανερώνοντας τη Θεότητά Του. Οφείλουμε να έχουμε το ίδιο φρόνημα και τα ίδια συναισθήματα που είχε ο Χριστός. Αν εμείς ομοιωνόμαστε με τον σαρκωθέντα Θεό, η ομοίωση αυτή μεταβαίνει και στην αιωνιότητα. Η ανθρώπινη υπόσταση οφείλει να αναπτυχθεί μέσα μας και να χωρέσει το πνεύμα του Ίδιου του Χριστού.

    Ο Θεός δεν είναι απρόσωπος είναι Πρόσωπο και ο άνθρωπος χρειάζεται να γίνεται πρόσωπο, συγκεκριμένη υπόσταση για να οδηγείται στη σωτηρία και στην Θέωσή του. Ο Θεός αποκαλύπτεται στον άνθρωπο ως υποστατικό Φως, κι ο άνθρωπος εμπνεόμενος από το άκτιστο Φως αντιμετωπίζει τον Θεό υποστατικά, προσωπικά, δηλαδή έχει προσωπική κοινωνία μαζί Του.

    Σκοπός μας είναι με την υπακοή να γινόμαστε ένα κανάλι, από το οποίο να διέρχεται το θέλημα του Θεού, η σκέψη του Θεού, η αγάπη του Θεού.

    Η ηδονή από τα πάθη μάς απομακρύνει από τον Θεό. Αγαπώ σημαίνει παραδίδω τη ζωή μου για να ζήσουν οι άλλοι.  

    Ο χρόνος είναι όρος που προσιδιάζει στη μορφή αυτή της ύπαρξης του κτιστού κόσμου, της ύπαρξης και όχι της Αιωνιότητας, που είναι η μορφή του Αιώνιου είναι του Θεού. Όταν οι εντολές Του γίνονται νόμος, μοναδικός νόμος του είναι μας και του πρόσκαιρου και του Αιώνιου, τότε όλο το σύστημα της ζωής μας αλλάζει.

      Είναι τέλειο να γινόμαστε άγιοι κάθε στιγμή της ζωής μας πάνω στη γη. Μπορείς όπου και να ανήκεις, να αγαπάς τον Θεό και να είσαι ευάρεστος σε Εκείνον. Ο νους και η καρδιά μας είναι τέλειο να διαμένουν στον Θεό.

 

Θεωρώ όποιος μελετήσει με προσοχή ολα τα παράπανω θα αλλάξει πληρως τη ζωή του και θα έλθει κοντά στο Θεό και θα γίνει  γίνει ευτυχισμένος άνθρωπος όπως έκανα κι εγώ.

Ο Χριστός είναι η αγάπη, ο μόνος δρόμος της ύπαρξης μας, που αν τον ακολουθήσουμε θα έχουμε τα πάντα σε αυτή τη ζωή αλλά το κυριότερο στην μέλουσα την παντοτινή μας ζωή 5ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΜΑΤΑ από τα βιβλία μου  «Έτσι γίνεται το Θαύμα», «Η Πηγή των Πάντων», αλλά κυρίως από το τέταρτο μου βιβλίο Ο Δρόμος προς τη Θέωση.

Είναι σημαντικό για όλους όμως να αποκτήσετε και τα τρία βιβλία για να αλλάξετε την ζωή σας και να πετάξετε από υγεία και χαρά όπως έκανα εγώ, για αυτό αν παραγγείλετε και τα τρία βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα», στο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως» και η «Πηγή των Πάντων» σας τα στέλνω με μεγάλη έκπτωση και χωρίς να σας χρεώνω έξοδα αποστολής. Αν θέλετε να παραγγείλετε δεν έχετε παρά να στείλετε μήνυμα την διεύθυνση και το κινητό σας ή να τηλεφωνήσετε στο 6977349766. http://www.afotopoulos.gr/arthra/276-ta-tr-ia-moy-vivlia-mia-zvh-gemati-fos-etsi-ginetai-to-thavma-h-phgh-ton-pantvn
Και στα τέσσερα βιβλία υπάρχουν cd, που σας βοηθούν να επαναπρογραμματίσετε το υποσυνείδητο σας, να αλλάξετε τις πεποιθήσεις σας. Επίσης στα βιβλία και στα σεμινάρια μου αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για να απενεργοποιήσετε τα αρνητικά σας συναισθήματα και να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αϋπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη.(βέβαια για οποιαδήποτε θέμα υγείας έχετε θα απευθύνεστε πρώτα στο γιατρό σας, ενώ παράλληλα σε πνευματικό, νοητικό και ενεργειακό επίπεδο θα απαλλάσσεστε από τις συνθήκες που σας οδήγησαν στην ασθένεια και θα αυτοθεραπεύστε).

Είμαι πάντα δίπλα σας για να απελευθερωθούμε από όλα τα προβλήματα μας, να πετάξουμε από υγεία και χαρά και να οδηγηθούμε στο φως.

Με άπειρη, εν Χριστώ αγάπη

Αλέξης Φωτόπουλος

Συγγραφέας – Εναλλακτικός θεραπευτής

Τηλέφωνα: 6977349766, 6909193329,

Στην Ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr., που είναι πλήρως ανακαινισμένη θα βρείτε τα πάντα για την υγεία και ευτυχία σας.

Βλέπετε όλοι το κανάλι μου στο YouTube: Αλέξιος Φωτόπουλος, θα σας αλλάξει τη ζωή.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
,

Στο άρθρο μου: http://www.afotopoulos.gr/arthra/233-h-therapeia-tvn-pantvn-ta-aitia-olvn-astheneivn-kathvs-kai-tropos-pou-mporoume-na-autotherapeutoume-na-ehoume-telies-sheseis-kai-afthonia θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τα προβλήματα που σας απασχολούν.

 

afotopoulos

afotopoulos

Leave a Reply

Σχετικά με το Κύριο Αλέξη Φωτόπουλο

Ο Αλέξης Φωτόπουλος γεννήθηκε στο Στενό Αρκαδίας. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. 

Περισσότερα

Προτεινόμενα

Ακολουθήστε μας