Εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητα μας, την ασθένεια ή την υγεία μας, είμαστε δημιουργοί. Πραγματικότητα μας είναι αυτό που πιστεύουμε εμείς για πραγματικότητα.

Ξυπνήστε, συνειδητοποιήστε ότι είμαστε δημιουργοί, δεν έχουμε έλθει εδώ για να κλαίμε τη μοίρα σας, ούτε αντιλαμβανόμαστε για πραγματικότητα αυτό που οι άλλοι αντιλαμβάνονται για πραγματικότητα μας. Πραγματικότητα μας είναι αυτό που θα πιστέψουμε εμείς για πραγματικότητα, η μόνη πραγματικότητα είναι ότι τα πάντα είναι άπειρη ενέργεια, την οποία εμείς την μορφοποιούμε με τη συνείδηση μας, έχουμε άπειρες δυνατότητες, μην ακούτε κανένα. Τι μας λέει Λένα, τι συνειδητοποίησε για την αρρώστια της και πως βλέπει την πραγματικότητα της;«Πάσχω από σκλήρυνση κατά πλάκας ήμουν στο σκοτάδι, έως ότου γνώρισα τον κύριο Αλέξη Φωτόπουλο από τις εκπομπές του, από τότε ανακάλυψα την αγάπη το φως μέσα μου. Έως τώρα έκανα κακό στον εαυτό μου, στρεφόμουν στο κακό, τώρα πλέον στρέφομαι στο καλό, έχω τώρα τα όπλα να παλέψω το εγώ μου, χαίρομαι που παίρνω μαθήματα. Η ψυχή μου είναι ανοιχτή, οι πόνοι έχουν φύγει, τώρα είμαι θετική. Ευχαριστώ τον Αλέξη Φωτόπουλο που μου άλλαξε τι ζωή, θα ήθελα όλοι που έχουν το ίδιο πρόβλημα να συνειδητοποιήσουν ότι οι ίδιοι προκάλεσαν το πρόβλημα τους και οι ίδιοι μπορούν πρώτα να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Μέσα σε κάθε πρόβλημα υπάρχει ένας θησαυρό, μας κάνει να αλλάξουμε, μας κάνει να καταλάβουμε τον πραγματικό εαυτό μας».

Θα σας διαβάσω αποσπάσματα από γράμματα που έχω γράψει στις κόρες μου διότι στη συμβούλή που δίνει ένας πατέρας με την καρδιά του στα παιδία του βγαίνει όλη η σοφία  που μπορεί να έχει.

 Όπως έγραφα στην κόρη μου τη Δήμητρα  πριν δώσει πανελλήνιες :

«Έχεις από μικρή συνειδητοποιήσει ότι είσαι μια ψυχή γεμάτη φως, που δημιουργεί και ελέγχει ένα σώμα όπως το θέλει αυτή για να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο έχει έλθει στη Γη, που είναι να γεμίζεις φως και ομορφιά τον κόσμο, να τον κάνεις να «πετάξει». Δεν σε αγγίζει τίποτα το υλικό, τίποτα το σκοτεινό, η ψυχή σου είναι γεμάτη φως και έχει απευθείας σύνδεση και επικοινωνία με τον Δημιουργό της, είναι πλημμυρισμένη από φως και αγάπη που τη σκορπά παντού.

Ό,τι οραματίζεσαι, ό,τι σκέπτεσαι, γίνεται πραγματικότητα, διότι το πιστεύεις, στέλνεις ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο Σύμπαν, το οποίο κάνει να καταρρεύσουν από τις άπειρες πιθανότητες και δυνατότητες, αυτά που ζητάς.

Γνωρίζεις από μικρή ότι το Σύμπαν μάς δίνει ακριβώς αυτό που πιστεύουμε ενδόμυχα, όχι αυτό που θέλουμε και δεν είμαστε σίγουροι βαθιά μέσα μας.

Βλέπεις τον περισσότερο κόσμο να ζει μέσα στον φόβο, στην αγωνία, ενώ εσύ δεν ένιωσες ποτέ αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, και ξέρεις γιατί;

Όταν η καρδιά μας είναι πλημμυρισμένη από αγάπη, είναι σε επαφή με την Πηγή της και παίρνει άπειρη δύναμη, άπειρη έμπνευση, άπειρη αγάπη, άπειρη σιγουριά, άπειρη καθοδήγηση, για να πετύχει τον σκοπό της. Αν όμως μέσα μας κυριαρχεί ο φόβος, η αβεβαιότητα και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που γεννιούνται από αυτόν, τότε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που είναι αρνητική ενέργεια, σκοτάδι, σκεπάζουν κυριολεκτικά την ψυχή μας και την αποκόπτουν από την Πηγή της.

Ο άνθρωπος χωρίς την καθοδήγηση της ψυχής, του ανώτερου εαυτού του, της πηγής του, είναι ένα ζώο, είναι ένα πλάσμα χωρίς σκοπό, χωρίς ζωή. Η σύγκρουση του τρόπου ζωής μας με τον σκοπό της ζωής μας, μας δημιουργεί όλες τις ασθένειες και την αποτυχία σε αυτά που θέλουμε στη ζωή μας.

Εσύ, ποτέ σου δεν είχες φόβο. Πάντα είχες και έχεις καθαρή την ψυχή σου, γεμάτη αγάπη και είσαι συνδεδεμένη με την Πηγή σου. Για τον λόγο αυτόν φέτος που δίνεις πανελλήνιες, είσαι άνετη, διαβάζεις άνετα και τα καταφέρνεις χωρίς κανένα άγχος.

Όταν έχεις άγχος, εκφράζεις αμφιβολία αν θα τα καταφέρεις, αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου, αμφιβάλλεις για την Πηγή σου και επικεντρώνεις την προσοχή σου στην αποτυχία, και τότε αυτό θα έχεις. Το άγχος ακυρώνει κάθε προσπάθειά σου και το γνωρίζεις καλά και προσπαθείς να μην επηρεαστείς από φωνές, όπως αυτές των μανάδων, που θεωρούν ότι σου κάνουν καλό με το να σου εφιστούν την προσοχή να διαβάσεις ή να προσέξεις.

Σου έχω πλήρη εμπιστοσύνη ότι θα πετύχεις, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο πέταγμα που θα κάνεις στη ζωή σου και στο φως και τη βοήθεια που θα δίνεις στους ανθρώπους. Είσαι μια τελειότητα, μια ψυχή γεμάτη φως, γεμάτη ομορφιά, μην αφήσεις ποτέ κανένα να σου επιβάλει αυτά που πιστεύει αυτός για πραγματικότητά σου, κι ας είναι αυτός η μάνα σου ή ο πατέρας σου.

Πραγματικότητά σου είναι αυτό που πιστεύεις εσύ για πραγματικότητα. Αν πιστεύεις ότι θα ζήσεις τη ζωή σου μέσα σε πλήρη υγεία, ευτυχία, αφθονία και ότι θα δίνεις φως στον κόσμο, αυτό θα κάνεις.

Έλκουμε πάντα τα γεγονότα και τις καταστάσεις που πιστεύουμε βαθιά μέσα μας και οραματιζόμαστε συνεχώς.

Τόλμησε να ονειρευτείς, τόλμησε να κοιτάξεις ψηλά, τα πάντα θα τα πετύχεις, τα πάντα θα τα έλξεις, μην επηρεάζεσαι από κανένα. Ακόμη και οι δικοί σου άνθρωποι δεν μπορούν να διανοηθούν το πού θα φτάσεις. Βλέπεις, έχουν περιοριστικά πιστεύω, περιοριστικές πεποιθήσεις. Εσένα σ’ έχω μεγαλώσει για να «πετάς», να έχεις πάντα ανοιγμένα τα φτερά και να μην σε σταματά τίποτα. Αυτό να κάνεις στη ζωή σου και να μην ακούσεις κανένα».

Ή στην μεγάλη μου κόρη τη Νάντια: «Είσαι ένα Πνεύμα γεμάτο φως, γεμάτη αγάπη,  με άπειρες  δυνατότητες, προορισμένο να ζει  μέσα στην άπειρη χαρά και ομορφιά, δεν είσαι τίποτα άλλο.  Αν πιστεύεις άλλα αρνητικά πράγματα για  σένα, σε αυτό φταίω εγώ ή μητέρα σου και γενικά οι πεποιθήσεις κα τα πιστεύω που σου δημιούργησε η κοινωνία μας. Ξέχασε τα σβήσε τα,  αποφάσισε να  επικεντρώνεις τη συνείδηση σου   στο φως, στο παρών, στην παρούσα στιγμή, το παρών μόνο υπάρχει.

Πάψε να σκέπτεσαι, ο νους σου, σου δημιουργεί πάντα προβλήματα, σου δημιουργεί ενοχές, θλίψη  όταν σκέπτεσαι το παρελθόν και φόβο όταν σκέπτεσαι το μέλλον.

Μόνο όταν επικεντρώνεις τη συνείδηση σου στο παρών, μπορείς  να δημιουργήσεις, μόνο όταν επικεντρώνεις τη συνείδηση σου στο τώρα, μπορείς να  έλθεις σε  επικοινωνία με την Πηγή μας και να αντλήσεις άπειρη έμπνευση, δύναμη και αγάπη και να πετάξεις στη ζωή σου.  

Η πραγματικότητα μας  εξαρτάται από το εμείς πιστεύουμε για πραγματικότητα. Μόνο ότι πιστευτούμε έρχεται στην πραγματικότητά μας.  Εμείς και αποκλειστικά εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητα μας και ευθυνόμαστε για αυτή. Λαμβάνουμε την άπειρη άμορφη ενέργεια που υπάρχει και τη μετασχηματίζουμε σε ότι θέλουμε, η μάλλον σε αυτό που ενδόμυχα πιστεύουμε, όπως στην εικόνα που βλέπουμε».

Πως όμως αλλάζει την πραγματικότητα όταν κάποιος φοβάται; Όταν κάποιος φοβάται, δονείται σε κατώτερες συχνότητες είναι μέσα στο σκοτάδι και μόνο το σκοτάδι βλέπει, κάπως πρέπει δώσει την ευκαιρία στον εαυτό του να εκτεθεί στο φως, διαφορετικά παλεύοντας στο σκοτάδι το μόνο που θα καταφέρει είναι να χωθεί βαθύτερα. Ο νους δεν βοηθά, μόνο το άνοιγμα της καρδιάς του θα τον βοηθήσει.

Εμείς δημιουργούμε τη ζωή μας,  τις ασθένειες μας και εμείς μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτές

Η μόνη αλήθεια είναι ότι είμαστε πνεύματα ψυχές γεμάτες φως με άπειρες δυνατότητες

Ο υποσυνείδητος φόβος απόρριψης είναι η κύρια  αιτία για όλες τις ασθένειες και τη μιζέρια στη ζωή μας.

Οι γονείς τσακώνονται, όταν δεν ασχολούνται μαζί μας, όταν απουσιάζουν, όταν μας αφήνουν στον παππού και τη γιαγιά, όταν δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον και παινεύουν κάποιον από τα αδέλφια μας. Όταν μας κατακρίνουν συνεχώς και δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτά που κάνουμε. Όταν βιώσουμε έντονο φόβο μικροί από διάφορα αρνητικά γεγονότα. Όταν πεθάνει κάποιος δικός, την έλλειψη του την λαμβάνουμε για απόρριψη, όταν ένας από τους γονείς απουσιάζει όπως για παράδειγμα οι ναυτικοί, λαμβάνουμε αυτή την απουσία για απόρριψη.

Τον κύριο που είδα στο Σισμανόγλειο που γύριζε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο χωρίς να βρίσκει καμία θεραπεία έπασχε από την καρδιά του από το στομάχι του και υπέφερε από δυσκοιλιότητα, του είπα για ότι του συμβαίνει φταίει ο ίδιος και όσο θεωρεί ότι  οι άλλοι ευθύνονται για την υγεία,  η υγεία του, η τύχη του εξαρτάται από δυνάμεις έξω από αυτόν, θα έλεγα ότι ήταν περήφανος που είχε τόσες αρρώστιες και απολάμβανε  να ασχολούνται μαζί του, έλεγε σε όλους την ασθένεια του και περίμενε να του δείξουν σεβασμό.

Όταν  το σώμα μας πάλλεται κάτω από 200 παλμούς το δευτερόλεπτο τότε αρχίζουμε να αισθανόμαστε θύματα, όταν παλλόμαστε κάτω από 200 παλμούς το δευτερόλεπτο τότε  χάνουμε τη δύναμή μας, χάνουμε τη δύναμη του δημιουργού διότι θεωρούμε ότι η τύχη μας, η μοίρα μας καθορίζεται από κάτι έξω από μας. Δυστυχώς όταν ένα άτομο δονείται κάτω από 200 παλμούς το δευτερόλεπτο πιστεύει υποσυνείδητα ότι ευτυχία του, το μέλλον εξαρτάται από δυνάμεις έξω από αυτόν, όπως είναι οι περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας τώρα, που αφού έμαθαν να μην παράγουν τρέμουν για το μέλλον τους. Το μέλλον μας το δημιουργούμε εμείς όταν απενεργοποιήσουμε τα αρνητικά συναισθήματα, επικεντρωνόμαστε στο φως, στο τώρα, τότε η συνείδηση μας δημιουργεί την πραγματικότητα που θέλουμε.

Μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα τώρα, μόνο και μόνο αλλάζοντας, τις πεποιθήσεις μας, τον τρόπο που μεταφράζουμε τα γεγονότα, σβήνοντας το εγώ μας το παρελθόν μας.