Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να μεταδώσει στους ανθρώπους τη γνώση για τις οδούς προς την Ανάσταση, ώστε να συμπεριληφθούμε στη Θεία αιωνιότητα. Kάθε λόγος του Χριστού είναι η ίδια η Θεία αιωνιότητα. Η παραμονή μας στο πνεύμα των λόγων αυτών μας εξομοιώνει προς Εκείνον, μας θεοποιεί, μεταδίδοντας σε μας τη Θεία μορφή ύπαρξης.

Share on facebook
Share on google
Share on twitter
Share on linkedin

Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να μεταδώσει στους ανθρώπους τη γνώση για τις οδούς προς την Ανάσταση, ώστε να συμπεριληφθούμε στη Θεία αιωνιότητα. Kάθε λόγος του Χριστού είναι η ίδια η Θεία αιωνιότητα. Η παραμονή μας στο πνεύμα των λόγων αυτών μας εξομοιώνει προς Εκείνον, μας θεοποιεί, μεταδίδοντας σε μας τη Θεία μορφή ύπαρξης. 1

«Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να μεταδώσει στους ανθρώπους τη γνώση για τις οδούς προς την Ανάσταση, ώστε να συμπεριληφθούμε στη Θεία αιωνιότητα. Kάθε λόγος του Χριστού είναι η ίδια η Θεία αιωνιότητα». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η παραμονή μας στο πνεύμα των λόγων αυτών μας εξομοιώνει προς Εκείνον, μας θεοποιεί, μεταδίδοντας σε μας τη Θεία μορφή ύπαρξης». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η Αυτοαποκάλυψη του Θεού σε μας περικλείεται στις εντολές που μας έδωσε ο Χριστός. Η ελεύθερη παραμονή μας στο πνεύμα των εντολών αυτών μας εξομοιώνει προς Εκείνον, μας θεοποιεί, μεταδίδοντας σε μας τη Θεία μορφή ύπαρξης». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να μεταδώσει στους ανθρώπους τη γνώση για τις οδούς προς την Ανάσταση, ώστε να συμπεριληφθούμε στη Θεία αιωνιότητα.

»Η πείρα των αιώνων κατέδειξε ότι, όποιος επιθυμεί να ακολουθήσει τον Χριστό θα περάσει από όλα τα παθήματα, που δοκίμασε και γνώρισε Εκείνος στον κόσμο αυτό. Αυτό βεβαίως είναι τελείως απαραίτητο για όλους μας, εφόσον χωρίς αυτό δεν θα μπορέσουμε να συλλάβουμε τον Χριστό, δεν θα γίνουμε μέτοχοι της ζωής Του, δηλαδή δεν θα επιτύχουμε τη σωτηρία μας.

»Πρέπει να ζούμε τις θλίψεις και τις πτώσεις μας σαν συμμετοχή στα παθήματα του ίδιου του Χριστού. Αυτό είναι δωρεά Άνωθεν, που μας εμπλουτίζει με τη σωτήρια γνώση και τον αρραβώνα της ερχόμενης δόξας, που θα επέλθει με την εξομοίωσή μας με τον Μονογενή Υιό του Πατρός.

»Η τέλεια ένωσή μας με τον Θεό πραγματοποιείται με την αλλαγή όλης της ύπαρξής μας σε φως, με τη Δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Όταν το πνεύμα μας εισάγεται στον χώρο του Ακτίστου Φωτός τότε μας φαίνεται ότι όλη η ύπαρξή μας γίνεται φως». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Η σύνδεση με τον Θεό γίνεται με τη διαδικασία της πίστης, που είναι φώτιση του Αγίου Πνεύματος και μας δίνει τη δύναμη του Θεού που υπάρχει μέσα μας. Η σύνδεση αυτή διακόπτεται με την αμαρτία. Αλλά μας έχει δοθεί η μετάνοια για να επανασυνδεόμαστε με τον Θεό, μας λέγει ο άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ:

«Η ζωντανή πίστη γίνεται αισθητή ως εσωτερική έμπνευση, ως παρουσία του Πνεύματος του Θεού μέσα μας. Η έμπνευση δεν είναι από την φυσική ικανότητά μας αλλά άφθαρτο δώρο του Άνωθεν.

»Η πίστη όπως και κάθε Άνωθεν δωρεά για να γίνει κατάσταση του πνεύματός μας και από μας τους ίδιους.

»Όταν η ουράνια δύναμη της πίστης ενεργεί μέσα μας, τότε η φυσική πνοή μας κατά κάποιο τρόπο ταυτίζεται με την πνοή του Θεού που υπάρχει μέσα μας.

»Η πνοή αυτή του Θεού σε μας μπορεί να ανακοπεί μόνο με την αμαρτία. Ο Άγιος Θεός δεν αναμιγνύεται με το σκοτάδι της αμαρτίας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει εκτός αμαρτίας γι’ αυτό μας δόθηκε η οδός της μετάνοιας για να αποφεύγουμε τα «οψώνια της αμαρτίας» που είναι ο χωρισμός από τον Θεό». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο Χριστός έχοντας ενώσει στον Εαυτό Του αχωρίστως Θεό και Άνθρωπο, είναι η μοναδική λύση της σύγκρουσης που φαινόταν άλυτη. Είναι αληθινά ο μόνος Σωτήρας του κόσμου. Ο Χριστός φανέρωσε στον κόσμο τόσο την εικόνα του Θεού – Δημιουργού όσο και την εικόνα του ανθρώπου – κτίσματος, τέτοιο όπως ήταν πάντοτε στον Νου του προαιώνιου Πατέρα». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Να αναζητούμε το θέλημα του Θεού, να το γνωρίζουμε, να παραδινόμαστε σε αυτό. Στον απομακρυσμένο από τον Θεό άνθρωπο το Θείο θέλημα εμπνέει φόβο. Φοβάται μήπως δεν συμπίπτει με τις μύχιες επιθυμίες του. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι παραδιδόμενος στο ρεύμα του θελήματος του Ιδίου του Προαιώνιου Θεού, ο άνθρωπος μετέχει στην αιωνιότητά Του». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

 «Η παραμονή μας στη σάρκα δυσχεραίνει πολύ τη συνειδητοποίηση του απόλυτου της κλήσης μας. Η σάρκα μας καλύπτει πάντοτε με ένα πέπλο ατέλειας και άγνοιας.

»Ωστόσο όπου υπάρχει ολοκληρωτική πίστη ελεύθερη από αστάθειες και αμφιβολίες, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος δίνει, σε όσους μετανοούν φλογερά τόσο την πείρα της καθόδου στον Άδη, όσο και την πείρα του Άδη, της αγάπης και ανάστασης της ψυχής μέσα στα όρια ακόμη της ζωής σε αυτό το σώμα (φώτιση)». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Αλήθεια, όλο το νόημα της ζωής βρίσκεται στο να ζει ο νους και η καρδιά μας με τον Θεό• να γίνει ο Θεός η ζωή μας. Αυτό και μόνο ο ίδιος ζητά. Γι’ αυτό και δημιουργηθήκαμε, για να ζήσουμε τη ζωή Του, και μάλιστα σε όλη την απειρότητά της. Ο λόγος αυτός μπορεί να μας τρομάζει όταν βλέπουμε την τωρινή οικτρή κατάστασή μας, αλλά έτσι είναι, και δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη αυτή.

»Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους είναι να υποβιβάσουμε και να μειώσουμε την ιδέα του Θεού για τον άνθρωπο. Το κάθε πάθημά μας, ακόμη και το άδικο, το γνωρίζει ο Θεός. Γνωρίζει και συμπάσχει μαζί μας. Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε «προσωπικές» σχέσεις μαζί Του, σχεδόν «ανθρώπινες». Ελπίζω ότι με αντιλαμβάνεσαι». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η πίστη είναι πνευματική διαίσθηση, πραγματικότητα του αόρατου κόσμου που αποκαλύπτεται πέρα από τον διαλεκτικό συλλογισμό και λογική διαδικασία. Η πίστη στον Αληθινό Θεό είναι η πρώτη μορφή αγάπης προς Εκείνον.

»Πίστη είναι η ενέργεια, Θεία χάρη, η αγάπη που προέρχεται από τον Θεό και μας συνδέει μαζί Του. Η ενέργεια αυτή είναι το Άγιο Πνεύμα που ενεργεί μέσα μας.

»Η πίστη είναι η διαίσθηση του πνεύματός μας που προσλαμβάνει πέρα από ορθολογική κρίση, τη Θεία πραγματικότητα του πνευματικού κόσμου.

»Η αταλάντευτη πίστη παίρνει τη μορφή της παράστασής μας μπροστά στον άναρχο Θεό Δημιουργό μας. Στους δρόμους της πίστης δημιουργείται το πρώτο «σημείο συνάντησης» ανάμεσα στο πνεύμα μας και το Πνεύμα του Πρωταρχικού Όντος από το Οποίο δεχθήκαμε τη ζωή». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο Θεός στην προαιώνια Βουλή Του ευδόκησε να μας εκλέξει και να μας προσκαλέσει στην υιοθεσία. Εμείς αποκάμνουμε φορτωμένοι με τη μεγάλη αποστολή. Πού να βρεθούν τόσο ισχυρά πόδια για να ανεβούν τις κατακόρυφες πέτρινες σκάλες προς την κορυφή του όρους της Θεοπτίας; Ποιος θα μας δώσει δυνατά φτερά για να ανυψωθούμε στη σφαίρα της ουράνιας αγάπης; Έχουμε διδαχθεί και γνωρίζουμε τώρα ότι τα φτερά της πίστης στον Χριστό – Θεό είναι δυνατόν να υψωθούμε ακόμη και ως τον θρόνο του Υψίστου. Η ανύψωση όμως αυτή δεν είναι καθόλου απλή ούτε εύκολη». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο κάθε λόγος του Χριστού είναι η ίδια η Θεία αιωνιότητα. Σε κανένα μην παραδώσετε τον Χριστό. Ας είναι ο μοναδικός βασιλιάς της καρδιάς σας, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα. Έτσι η πίστη στον Χριστό είναι πραγματική ζωή, ζωή του Ίδιου του Χριστού. Όπως Εκείνος έπασχε για όλη την κτίση και για όλο τον κόσμο. Έτσι κι εμείς θα προσευχόμαστε στον Θεό.

»Και στις δυσκολίες ας μας κυριεύει ο θρήνος της Γεθσημανή. Γιατί και σε μας συμβαίνει, όταν η προσευχή μας ομοιάσει κάπως με εκείνο τον θρήνο. Όταν μας εγγίζει το Αιώνιο Πνεύμα, να ζούμε αληθινά.  Τότε αρχίζει η αθάνατη ζωή μας. Και τότε παρουσιάζεται μπροστά μας ο Απόλυτος Θεός με εντελώς άλλη μορφή. Η Χριστιανική μας πίστη είναι η έσχατη τελειότητα και κανένας ας μη μας ορίσει από την αγάπη του Χριστού.

»Με την αγάπη μας στον Χριστό θα παραμένουμε ασάλευτοι. Κάθε παρεξήγηση, κάθε μας θλίψη να την υπομένουμε ως ζωή του Χριστού. Να μην χωριστείτε από τον Χριστό παρά τις δυσκολίες. Η εμφάνιση του Χριστού μας αποκάλυψε την προαιώνια ιδέα του Θεού για τον κόσμο. Ο Κύριος αγκαλιάζει και φέρει μέσα Του αδιάστατα όλη την αιωνιότητα. Ο Θεός επιθυμεί να δει τους ανθρώπους ίσους με τον Εαυτό Του». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Δεν μπορούμε να κηρύξουμε το έλεος αν δεν έχουμε γνωρίσει το έλεος που μας έφερε ο Χριστός. Κανένας δεν μπορεί να προσφέρει στο κόσμο εκείνο που ο ίδιος δεν έχει. Να μεταδώσει στους άλλους γνώση την οποία ο ίδιο δεν στερείται. Να εμπλουτίσει άλλους με χαρίσματα, όταν ο ίδιος δεν τα έχει. Να φωτίσει άλλους όταν ο ίδιος βρίσκεται στο σκοτάδι». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο Λόγος του Πατέρα μας άνοιξε τα μάτια σε ένα μεγαλειώδες θέαμα που εκτυλίσσεται μπροστά μας. Μας υπέδειξε την οδό της σωτηρίας από τις συνέπειες της Πτώσης. Είμαστε εικόνα της Θεότητας, αλλά είναι αντεστραμμένη η ομοίωση προς το Τριαδικό Πρότυπο.

»Όλοι είμαστε κλειστά κυκλώματα, χωριστές νησίδες. Μόνο κατά την Άνωθεν δωρεά στην προσευχή για όλο τον κόσμο, λησμονώντας τον ίδιο τον εαυτό μας και ζώντας τη ζωή όλου του Αδάμ δεχόμαστε την πρώτη εμπειρία της Θεοομοίωσης». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η προσευχή είναι ατελεύτητη δημιουργία. Με την προσευχή ερχόμαστε σε κοινωνία με το Άναρχο Όν. Με την προσευχή εισέρχεται μέσα μας η ζωή του όντως Θεού.

»Με την προσευχή κατέρχεται σε μας η δύναμη του Υψίστου. Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί μέσα μας αυτό που ποθούμε και προσδοκούμε.

»Είναι απαραίτητο να παραμένουμε σε προσευχή όσο περισσότερο χρόνο είναι δυνατό, για να διεισδύει μέσα μας η ανίκητη δύναμη του Θεού.

»Χωρίς την προσευχή η ψυχή δεν παραμένει στην αγάπη του Θεού. Με την προσευχή έρχεται η Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Γιατί ο προσευχόμενος νους είναι απασχολημένος με τον Θεό.

»Προσευχή είναι η κατάσταση του ανθρώπου που απορρίπτει κάθε βάρος που ζει μέσα του και προσβλέπει μόνο στον Θεό. Η προσευχή ανήκει σε μία άλλη μορφή του είναι.

»Με την προσευχή εισαγόμαστε σε άλλη μορφή του είναι, όχι κατά τον χώρο, αλλά κατά την ποιότητα που υπερβαίνει τον κόσμο αυτό. Η προσευχή είναι ενέργεια ιδιαίτερης τάξης, είναι ένωση δύο ενεργειών της δικής μας κτιστής και της Θείας Άκτιστης». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Μόνο με την πίστη στον Θεό-Χριστό αποκτούμε αυθεντικό κριτήριο για να διακρίνουμε τις πραγματικότητες του ακτίστου και κτιστού κόσμου.

»Η πίστη ότι ο Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Σωτήρας του ανθρώπου δεν επιτρέπει να εκπίπτουμε από Εκείνον, κατά τη διάρκεια της απρόβλεπτης και ακατάληπτης διαδικασίας της κάθαρσής μας, από την αμαρτία». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Όταν βρίσκομαι εν Αυτώ, μπορώ κι εγώ να πω «εγώ ειμί». Όταν όμως είμαι έξω από Εκείνον, τότε πεθαίνω. Όταν το Πνεύμα του Θεού κατέρχεται σε μένα, τότε Τον Αγαπώ με όλη μου την ύπαρξη. Ζω την κατάσταση αυτή ως προσωπική και όχι ως κάτι που υπάρχει έξω από μένα». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αγαπήσει τον Θεό, τον Δημιουργό και Πατέρα, με όλη την πληρότητα της αγάπης. Όπως Εκείνος με την περίσσεια της αγάπης Του δημιουργεί από «μηδέν» λογικά όντα, για να μεταδώσει σε αυτά όλο το πλήρωμα του «Είναι» Του, να τα κάνει ίσα με τον Εαυτό Του. Είμαστε παιδιά του Θεού. Έχουμε προικιστεί με τη δυνατότητα στην ελευθερία μας να αφομοιώσουμε δημιουργικά τη δωρεά της αγάπης του Πατέρα. Να γίνουμε όμοιοι με Εκείνον, δηλαδή αιώνιοι θεοί.

»Η αγάπη παραδίδει ουσιαστικά τη ζωή της στον αγαπημένο. Ο Θεός πράγματι μας αγάπησε «εις τέλος» μας παρέδωσε τα πάντα. Αν αγαπάμε τον Πατέρα μας τότε ας πλησιάσουμε με τον ίδιο τρόπο τον Μονογενή Υιό Του. Θα ζήσουμε με τον Πατέρα από τον Οποίο πήραμε τα πάντα. Ο Ίδιος ο Λόγος του Πατέρα προσλαμβάνει την εικόνα του «είναι» μας, γίνεται όμοιος με μας άνθρωπος. Τέτοια είναι η απεραντοσύνη της αγάπης Του για μας.

»Και εμείς με ολοκληρωτική αγάπη προς Εκείνον, μπορούμε και οφείλουμε να γίνουμε όμοιοι με Εκείνον θεοί. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της Θείας Αγάπης. Εκείνος παραδίδει σε μας τη ζωή Του. Κι εμείς σε Εκείνον τη δική μας.

»Ωστόσο η αγάπη αυτή, στο δεδομένο σε μας γήινο επίπεδο συνδέεται με άσκηση και παθήματα. Μετά την έξοδο όμως από εδώ θα λάβουμε από τον Θεό και Πατέρα μας την αγία αιωνιότητά Του, ως δική μας. «Πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν». Τα «πάντα» θα είναι «ἐμὰ», το μόνο που μας μένει είναι να χαιρόμαστε για τη σωτηρία και τον δοξασμό κάθε ανθρώπου». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η αυθεντική προσευχή, που μας ενώνει με τον Ύψιστο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά φως και δύναμη που έρχεται σε μας από τον Ουρανό. Η προσευχή αποκαθιστά οπωσδήποτε μέσα μας εκείνη τη θεία πνοή την οποία ο Θεός «ενεφύσησε» στο πρόσωπο του Αδάμ, με την οποία αυτός «εγένετο εις ψυχήν ζώσαν».

»Δηλαδή γίνεται όμοιος με τον Θεό, αθάνατος, όπως Αυτός, εις τους αιώνες των αιώνων. Όποιος αγαπά τον Κύριο, πάντοτε Εκείνον σκέπτεται. Και η μνήμη του Θεού γεννά την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε δεν προσεύχεσαι.

»Η προσευχή είναι ενέργεια που προέρχεται από τον Θεό, αυτό μάς επιτρέπει να πούμε ότι ο Ίδιος ο Θεός προσεύχεται μέσα μας. Όσο άπειρος και απεριόριστος είναι ο Θεός, τόσο και η προσευχή είναι άπειρη και απεριόριστη.

»Προσευχή πολλές φορές σημαίνει να ομολογούμε στον Θεό την άθλια κατάστασή μας: αδυναμία, ακηδία, αμφιβολίες, φόβους, λύπη, απόγνωση, με έναν λόγο κάθετι που συνδέεται με τις συνθήκες της ύπαρξής μας.

»Με την προσευχή ο χριστιανός παρίσταται στον Θεό με όλο του τον νου και με όλη την καρδιά, ενωμένα σε «ένα». Η ψυχή μας είναι δεμένη με αόρατες αλλά άλυτες αλυσίδες «του νόμου της αμαρτίας», οι οποίες δεν σπάζουν με τις δικές μας δυνάμεις μόνο διαμέσου της προσευχής, με την ενέργεια του Παντοκράτορα Θεού, του Σωτήρα μας». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Το άκτιστο Φως φανερωνόταν διά μέσου των αιώνων, σε όσους δέχονταν με βαθιά χωρίς δισταγμό πίστη τον Χριστό ως Θεό. Το Φως αυτό είναι Θεία Ενέργεια και ως ενέργεια είναι το Ενιαίο Φως της Αγίας Τριάδας.

»Το Φως εκπορεύεται από τον Πατέρα, είναι το Φως του συναΐδιου προς τον Πατέρα Λόγου, είναι η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα μας. Η συγκατάβαση του Φωτός αυτού σε μας αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, «προσωπική» αποκάλυψη για όσους αξιώθηκαν τη Χάρη αυτή.

»Από την πρώτη επαφή της φωτοφόρου Χάρης το ουσιώδες περιεχόμενο της αποκεκαλυμμένης γνώσης γίνεται μέσα μας σαφές. Η ψυχή δεν αισθάνεται την ανάγκη να εξηγήσει με λογικές έννοιες την εμπειρία της: εκπλήσσεται από την αγαθότητα του Θεού και γεμίζει όλη από την παρουσία του Θείου Πνεύματος μέσα της.

»Όταν όμως το Φως αυτό απομακρύνεται από την ψυχή, τότε η ήρεμη έκπληξή της αντικαθίσταται από λύπη και τότε εντελώς φυσικά αυξάνει η δίψα για τελειότερη, δηλαδή αμετάθετη και αναφαίρετη ένωση με τον αγαπημένο Θεό». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Όταν όμως υπομένουμε με αγάπη όλες τις δοκιμασίες, που δεχόμαστε απ’ έξω και στο κάθετι δεν θέλουμε να ενοχοποιήσουμε τίποτε εκτός από εμάς τους ίδιους. Τότε η προσευχή μας γίνεται πιο βαθιά και εμφανίζεται στην καρδιά με δύναμη ελπίδας. Ο Θεός είναι αγάπη. Και η πορεία προς Εκείνον περνά μέσω της αγάπης, που μας σώζει. Αλλά και συνεργεί, ώστε εκείνοι που ζουν μαζί μας, να εισέρχονται στον χώρο του άφθαρτου Φωτός.

»Το Φως αυτό μας διδάσκει να συναντάμε κάθε άνθρωπο ως ανεπανάληπτη και ακατάλυτη αξία για την οποία ο Χριστός πέθανε επάνω στον Σταυρό. Μια τέτοια διάθεση προς τους ανθρώπους εισάγει στην καρδιά ειρήνη, ακόμη κι όταν γύρω μας επικρατεί ταραχή. Παρόλα αυτά όμως η καρδιά πάντα πονάει από τη μεγάλη αγάπη. Λαμβάνουμε Άνωθεν τη δύναμη να ξεπερνάμε τα παθήματα και τον πόνο, που μας δημιουργούν οι δοκιμασίες». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η οδός προς την αγία Θεία Αγάπη περνά από πολλά παθήματα. Ο Ιώβ μέσα στην εξουθένωσή του γνώρισε τον Θεό, στο Οποίο ως τη στιγμή εκείνη μόνο πίστευε». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Σε όλες τις βαθμίδες της ανάβασής μας προς τον Θεό ο εχθρός θα μας ακολουθεί και θα μας πειράζει. Και όταν εμείς ασθενούμε σοβαρά σε όλα τα επίπεδα του «είναι» μας ή παραδινόμαστε σε λογισμό υπερηφάνειας, τότε ακριβώς επιχειρεί να μας αποτρέψει από τον Θεό. Ο εχθρός διεγείρει την ψυχή μέχρις ανταρσίας εναντίον του Θεού». (Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Οι Πατέρες εξέλαβαν την αιώνια εν Θεώ ζωή ως ακατάπαυστη ανάβαση της πεπερασμένης κτίσης μας προς το Άπειρον. Η ιδέα της ακατάπαυστης αυτής ανόδου σημαίνει στην ουσία την αναλλοίωτη κατάσταση της ακόρεστης αγάπης.

»Με την προσευχή προς τον Πατέρα και Θεό μας, ξεφεύγουμε από τα δεσμά του υλικού κόσμου και ανεβαίνουμε στη σφαίρα του Άκτιστου Φωτός. Στην ανάβαση αυτή πέρα από τα όρια των κοσμικών ενεργειών συναντάμε την τάση τους να μας κρατήσουν στα δικά τους όρια. Δεν μπορούμε να τις υπερνικήσουμε με τις κτιστές δυνάμεις μας. Τέτοια είναι η οδός που όρισε για μας ο Θεός. Περνάμε τις διάφορες φάσεις του αγώνα μας για να Τον προσεγγίσουμε με συχνά οδυνηρές προσπάθειες.

»Όταν η προσευχή στρέφεται προς τη Θεία μορφή του «Είναι», γίνεται υπερφυσική πράξη. Με αυτή το πνεύμα μας καταξιώνεται να δει το Φως που γεμίζει τα πάντα. Που είναι παντού παρών. Που παραμένει αναλλοίωτο ως «Είναι» άλλης τάξης. Η προσευχή αναγεννά την πεπτωκυία φύση μας. Και όταν η φύση αυτή αποκατασταθεί στην πρωτόκτιστη κατάστασή της, γίνεται επιδεικτική της άμεσης μετοχής στη Θεία ζωή». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Το Πνεύμα του Θεού μας αγγίζει μας με ζωτική ενέργεια πνευματική τάξης, και η ενέργεια αυτή του Θεού αντανακλάται σε όλα τα πεδία της ύπαρξής μας. Η γνώση μας είναι βιωματική, εμπειρική. Η γνώση είναι καρπός της ένωσης του Θεού και του ανθρώπου». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η γνώση είναι πράξη στην οποία πρέπει να μετέχουν και ο νους – πνεύμα και καρδιά – ψυχή και σώμα. Η συνείδηση, η λογική, η θέληση και το αίσθημα, πάνω από όλα όμως η αγάπη, όλη η ύπαρξη στο σύνολο των «δυνάμεών» της. Κάθε γνώση μας για τον Θεό, δεν είναι πάρα η κρυμμένη ενέργεια του Θεού μέσα μας.

»Για μας γνώση είναι η μετοχή στην ίδια τη ζωή, η προσωπική επαφή, η προσωπική συνομιλία, η κοινωνία στο Είναι, η ταύτιση με Εκείνον που θέλουμε να γνωρίσουμε. Ο Θεός είναι ακατάληπτος, αλλά και η κρίση Του είναι ασύλληπτη. Το όνομα Θεός στην ψυχή όλων μας συνδέεται με την αντίληψη για το αιώνιο Είναι, που αγκαλιάζει όλα τα υπαρκτά.

»Μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό με την καρδιά και όχι με το νου. Η καρδιά αναζητά όχι απλά συμπεράσματα του νου, αλλά την ένωση με Εκείνον. Βαδίζει προς την ένωση με την προσευχή.

»Τα λόγια όμως δεν δίνουν αίσθηση ζωής, τότε η καρδιά αρχίζει να κράζει στον Θεό. Και αν η κραυγή είναι βαθιά και ειλικρινής, τότε έρχεται απάντηση από τον Θεό». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η ταπείνωση του Χριστού είναι δύναμη που νικά τα πάντα. Η ταπείνωση είναι κατηγόρημα της Θείας Αγάπης, η Οποία, στο άνοιγμα της προς την κτίση δέχεται με πραότητα κάθε είδους πληγές από το όντα που Αυτή δημιούργησε».

 »Κατά τη στιγμή της όρασης μεταδόθηκε στον Άγιο Σιλουανό, η κατάσταση του Χριστού διά Πνεύματος Αγίου. Όταν είδε ο άγιος Σιλουανός πόσο πράος και ταπεινός είναι ο Κύριος, η ψυχή του ταπεινώθηκε μέχρι τέλους». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Όταν ο άνθρωπος αρχίζει να βοά προς τον Θεό με όλη του την καρδιά, τότε ο Θεός σε κάποιες απρόβλεπτες στιγμές, του επιτρέπει να Τον αισθανθεί, με τέτοια δύναμη, ώστε ο άνθρωπος να νιώθει πλέον πραγματικά τον εαυτό του μέτοχο της αιωνιότητας.

»Έχοντας ήδη τη γνώση αυτή του Θεού ως «γεύση» Θεού, πραγματική ένωση με Εκείνον, ο άνθρωπος φλέγεται στην προσπάθεια να παραμείνει αχώριστος μαζί Του. Μη κατορθώνοντας όμως αυτό, με όλες τις δυνάμεις στρέφεται προς Εκείνον, δεν αισθάνεται ούτε το σώμα του. Γίνεται εκτός κόσμου, ζώντας εξ’ ολοκλήρου μόνο διά του Θεού.

»Αυτή είναι η αρχή της οδού προς αληθινή Γνώση για τον Θεό ή Γνώση Θεού. Χωρίς αυτή την κατάδυση στον Θεό με την προσευχή η κάθε προκαταρκτική μας γνώση μόλις είναι ζωντανή» (Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η προσευχή ανάγει την ψυχή στην απάθεια. Τα πάθη σκοτώνουν το σώμα, την καρδιά και τον νου πριν αυτά τελειωθούν στη γνώση του Θεού. Όταν το Φως του άνω κόσμου αγγίξει την ψυχή, τότε τα πάντα μεταβάλλονται: τα γήινα πάθη σβήνουν και το πνεύμα ανυψώνεται στη θεωρία του Αιώνιου. Ο άνθρωπος προικισμένος με την ευλογία αυτή, θεωρεί κάθε γήινη κατάσταση ως πρόσκαιρο μέσο και δε μεριμνά καθόλου για την επίγεια σταδιοδρομία του.

»Με την προσευχή ανοίγεται το πνεύμα του ανθρώπου, ένας κόσμος με απερίγραπτο μεγαλείο και τα σκοτεινά βάθη του Άδη και οι φωτοφόρες σφαίρες των ουρανών. Χωρίς την πίστη στην ανάσταση κάθε δοκιμασία αποβαίνει σχεδόν παράλογη. Ο άνθρωπος καθώς ενώνεται δια της προσευχής με τον Χριστό, δέχεται έσωθεν στην καρδιά και στον νου, την πληροφορία ότι στην αιωνιότητα θα του δοθεί όλο το περιεχόμενο του Θεανθρώπου». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Έλα και κάνε Συ ο ίδιος μέσα μου το θέλημά Σου. Τα προστάγματά σου δεν χωρούν στη στενή μου καρδιά, και ο πεπερασμένος νους μου δεν συλλαμβάνει το περιεχόμενό τους. Αν δεν ευδοκήσεις Εσύ να κατοικήσεις μέσα μου, τότε αναπόφευκτα θα οδηγηθώ στο σκοτάδι. Γνωρίζω πως δεν ενεργείς διά της βίας, αλλά Σε ικετεύω: Έλα με εξουσία στον οίκο μου, και αναγέννησέ με ολόκληρο. Μετάβαλλε το καταχθόνιο σκοτάδι της υπερηφάνειας μου στην ταπεινή Σου αγάπη.

»Μεταμόρφωσε με το Φως σου τη διεφθαρμένη φύση μου, έτσι ώστε κανένα πάθος να μη μείνει μέσα μου ικανό να εμποδίσει την μετά Σού Έλευση του Πατρός Σου. Κάνε με κατοικητήριο της αγίας εκείνης ζωής, την οποία Συ ο ίδιος επέτρεψες να γευθώ εν μέρει. Ναι Κύριε, Σε ικετεύω, μη μου στερήσεις το σημείο αυτό της αγαθότητάς Σου». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η αγάπη του Θεού περιβάλλει και τον Άδη. Και εμείς τώρα γνωρίζουμε ότι η κάθοδος μας σε αυτόν, κατά τη διάρκεια της ζωής αυτής είναι η ασφαλής οδός προς την τελειότητα. Η νίκη μας επί του Άδη περνά από δύο στάδια: Το πρώτο συνίσταται στην υπέρβαση του σκότους που υπάρχει μέσα μας. Το δεύτερο στη συμπάσχουσα προς όλη την κτίση αγάπη, που είναι ίδιον της Θεότητας.

»Η αγάπη αυτή γεμίζει όλο τον κτιστό κόσμο και μεταδίδεται στους σεσωσμένους διά του Αγίου Πνεύματος. Η αιωνιότητα δεν έχει διαστάσεις, αλλά περιέχει μέσα της όλη τη διάρκεια των αιώνων. Η αιωνιότητα περικλείει μέσα της αδιάστατα όλα τα πλάτη του κτιστού κόσμου». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Ο άνθρωπος χωρίς τον Χριστό δεν είναι σε θέση να διακρίνει στον ίδιο τον εαυτό του την παρουσία της αμαρτίας. Αλλά και όταν την διακρίνει δεν είναι σε θέση να την υπερασπιστεί. Όλος ο αγώνας μας συγκεντρώνεται στην προσπάθεια να αποκαταστήσουμε μέσα μας την πρωταρχική εικόνα του αναμάρτητου ανθρώπου. Όλο το μυστικό είναι να νικάμε την αμαρτία ενώ ακόμη ζούμε σε αυτό τον κόσμο». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η καλλιέργεια της υπακοής περιέχει μέσα της τον στόχο να διαρρήξουμε τον αυτοαποκλεισμό του ατόμου. Να ανοίξουμε το άτομο για την πρόσληψη του Θεού. Η προσευχή στις ύψιστες μορφές της δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η ενέργεια του Ίδιου του Θεού μέσα μας.

»Παρόμοια με αυτό και το χάρισμα της υπακοής στην τελειότητα του αποτελεί ένδειξη της διαμονής του Θεού μέσα μας. Χωρίς υπακοή, ως καρπό πνευματικής αγάπης δεν νοείται η σωτηρία. Γιατί ο άνθρωπος συμπιέζεται από τη μέγγενη του «εγωισμού» που είναι αντίθετος στην αρχή του Προσώπου, που αγκαλιάζει όλα τα υπαρκτά». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Κάθε άνθρωπος έχει κληθεί να διαρρήξει τη συνείδησή του όλους τους περιορισμούς, να εξομοιωθεί με Εκείνον σε όλα: στις εκδηλώσεις του μέσα στο σώμα αυτό, στην αφομοίωση της υιοθεσίας από Εκείνον» (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ).

«Μόνο υπό τον όρο της ολοκληρωτικής μαθητείας στον Χριστό διανοίγονται μέσα μας οι ύψιστες δυνατότητες της φύσης μας, οι οποίες μας κάνουν ικανούς να προσλαμβάνουμε το Ευαγγέλιο στην αιώνια διάστασή του.

»Η αποφασιστικότητα να τα εγκαταλείψουμε όλα και να ανέβουμε στο σταυρό, θα οδηγήσει το πνεύμα μας στο μεθόριο ανάμεσα στον χρόνο και την αιωνιότητα. Και εμείς αρχίζουμε να εποπτεύουμε πράγματα που μας έμεναν ως τότε κρυμμένα». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Όλο το νόημα της ζωής βρίσκεται στο να ζει ο νους και η καρδιά μας με τον Θεό. Να γίνει ο Θεός η ζωή μας! Αυτό και μόνο, ο Ίδιος ζητά! Γι’ αυτό και δημιουργηθήκαμε, για να ζήσουμε τη ζωή Του! Ο Χριστός πέρασε τα παθήματα γιατί τήρησε τις εντολές του Πατέρα Του και έτσι ήλθε σε σύγκρουση με τον κόσμο. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και στον άνθρωπο που καλείται από τον Χριστό να ζήσει τη ζωή Του. (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Το Απόλυτο αποκαλύφθηκε ως Πρόσωπο. «Ἐγώ εἰμι ὁ ὤν». Και εμείς ζούμε την αρχή όχι ως περιοριστική, αλλά ως περιεκτική των πάντων. Ο Χριστός μας φανέρωσε το Ίδιο Του τον Εαυτό τον τέλειο άνθρωπο. Όπως αυτός υπάρχει αιώνια στην δημιουργική ιδέα του Θεού και μας προσκαλεί να γίνουμε τέκνα του ουράνιου Πατέρα. Τέλεια τέκνα όπως τέλειος είναι ο Πατέρας. Αν ο Χριστός δεν ήταν Υιός Θεού, τότε κανένας από τους ανθρώπους δεν θα μπορούσε να ζητά τη σωτηρία ως υιοθεσία του ανθρώπου από τον Θεό – Πατέρα». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Ο άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ μαρτυρεί κι εκείνος ότι με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος είδε ότι η Παναγία μας υπεραγαπά και μας σκεπάζει με την Αγία Σκέπη Της. Θλίβεται όταν δεν μετανοούμε. Μεσολαβεί συνεχώς για μας ενώπιον του Θεού. Με την ευσπλαχνία της περιβάλλει όλη τη γη και όλους τους λαούς.

«Εάν γνωρίζαμε πόσο η Παναγία μας αγαπά όλους όσους τηρούν τις εντολές του Χριστού και πόσο λυπάται και θλίβεται γι’ αυτούς που δε μετανοούν! Γνωρίζω τούτο εκ πείρας. Δεν ψεύδομαι, λέγω την αλήθεια ενώπιον του Θεού, ότι εν Πνεύματι Αγίω γνωρίζω την Άχραντο Παρθένο.

»Δεν είδα Εκείνη, αλλά το Πνεύμα το Άγιο έδωσε σε μένα να Την γνωρίσω και να γνωρίσω και την αγάπη Της για μας τους ανθρώπους. Χωρίς την ευσπλαχνία η ψυχή μου θα είχε απωλεστεί προ πολλού.

»Εκείνη όμως ευδόκησε να με επισκεφθεί και νουθετήσει για να μην αμαρτάνω. Μου είπε: «Δεν είναι αρεστό σε Μένα να βλέπω τα έργα σου». Οι λόγοι Εκείνης ήταν ευχάριστοι, ήρεμοι, πράοι και συγκίνησαν την ψυχή μου. Έχουν παρέλθει πάνω από σαράντα χρόνια, αλλά η ψυχή μου δεν μπορεί να λησμονήσει την γλυκιά Της φωνή.

»Αλήθεια, Εκείνη είναι που μεσολαβεί για μας ενώπιον του Θεού. Μόνο το όνομα Της χαροποιεί την ψυχή μας. Αλλά και όλος ο Ουρανός και όλη η γη χαίρουν διά την αγάπη Της.

»Αξιοθαύμαστο και ακατάληπτο πράγμα! Ζει εν τοις ουρανοίς και αδιαλείπτως θεωρεί την δόξα του Θεού, αλλά δεν ξεχνά και εμάς τους πένητες. Διά της ευσπλαχνίας Της περιβάλλει όλη τη γη και όλους τους λαούς.

»Και αυτήν την Άχραντο Μητέρα Του ο Κύριος έδωσε σε μας. Εκείνη είναι η χαρά και η ελπίδα μας. Εκείνη είναι η «κατά πνεύμα» Μητέρα μας και είναι πλησίον μας κατά φύση ως άνθρωπος. Και κάθε χριστιανική ψυχή έλκεται προς Εκείνη με αγάπη». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Όλο το μυστικό για να γνωρίζουμε τον Θεό είναι όλο το «είναι» μας να είναι επικεντρωμένο σε Εκείνον. Γνωρίζω τον Θεό προσευχόμενος πρόσωπο με Πρόσωπο. Με την προσευχή μεταβαίνουμε στην θεωρία του Φωτός, χάνουμε την αίσθηση του εαυτού μας και γινόμαστε κι εμείς Φως.

«Η αποκάλυψη του Προσωπικού Θεού, ᾿Εγώ εἰμι, αποκλείει τη γνώση Του, με τη μορφή αντικειμενικής και επιστημονικής γνώσης. Γνωρίζουμε τον Θεό μόνο υπό τον όρο ότι εμείς ζούμε σε Αυτόν και Εκείνος σε μας.

»Η Γνώση του Θεού με την παραμονή σε Εκείνον φέρει αποκλειστικά συγκεκριμένο χαρακτήρα. Τον αισθανόμαστε μέσα μας, φέρουμε αισθητά την μνήμη Του. Θέλω να πω ότι όλο το «είναι» μου είναι απασχολημένο μαζί Του. Είτε μιλώ, είτε γράφω για Εκείνον, είτε συζητώ με τον αδελφό.

»Γνωρίζω ότι ζω «Εγώ», το πρόσωπο. Ότι έξω από αυτό ούτε ο νους μου, ούτε το σώμα μου μπορούν να γνωρίσουν τον Θεό. Είναι το «Εγώ» που παρουσιάζω στον Ύψιστο προσευχόμενος πρόσωπο με Πρόσωπο, πνεύμα προς Πνεύμα.

»Όλα είναι συγκεντρωμένα σε ένα αόρατο κέντρο εσωτερικής κοινωνίας, που είναι γεμάτο από ενέργεια όχι του κόσμου αυτού. Υπερβαίνει τις κοσμικές ενέργειες. Ενεργεί έξω από τον χώρο και τον χρόνο. Αλλά αντανακλάται σε όλη μου την ύπαρξη συμπεριλαμβανομένου και του σώματος.

»Γίνεται λόγος για τον Ζώντα Θεό που μεταδίδει σε μένα τη ζωή Του, σε όλα τα επίπεδα του «είναι» μου. Μπορούμε να μιλάμε όχι τόσο για τη διείσδυση της Θείας δύναμης στην υλική πλευρά της δεδομένης ύπαρξής μου, όσο για την πνευματικοποίηση αυτής της υλικής.

»Αυτό γίνεται σαφέστερο κατά την μετάβαση της προσευχής, στην κατάσταση της θεωρίας του Φωτός, κατά την οποία ο άνθρωπος γίνεται επίσης Φως, χάνει τη φυσική αίσθηση του εαυτού του». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Η πτώση του Αδάμ συνοψιζόταν στην άρνηση της οδού προς τη Θέωση, που του υποδείχθηκε κατά εντολή του Θεού. Η ορμή του προς τη Θεία μορφή του «Είναι», εμφυτεύτηκε σε αυτόν κατά την πράξη της «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» Θεού δημιουργίας του.

»Επιθύμησε να την πραγματοποιήσει ανεξάρτητα από τον προσωπικό Θεό, που του εμφανιζόταν στον Παράδεισο και συνομιλούσε μαζί Του. Τώρα γνωρίζουμε ότι παρόμοια κίνηση του θελήματός μας φανερώνει ανεπάρκεια αγάπης». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

«Τι σημαίνει «κράτα τον νου σου στον Άδη»; Αρχίζουμε να εννοούμε ότι ο νόμος του Χριστού μας υπερβαίνει μόνο όταν προσπαθούμε να ζούμε σύμφωνα με τις Εντολές Του. Μέσα σε αυτή τη δυσαρέσκεια κατά του εαυτού του, ο άνθρωπος κρίνει τον εαυτό του, τον καταδικάζει μόνος του σε αιώνιο χωρισμό από τον Θεό, εξαιτίας της «πεπτωκυίας» κατάστασής του.

»Όταν ο νους μου λησμονεί το πυρ του Άδη, τότε οι λογισμοί αποκτούν και πάλι δύναμη. Την πρώτη περίοδο του πνευματικού αγώνα ο ασκητής παλεύει με τα χοντρά σαρκικά πάθη, ύστερα με τον θυμό και τέλος με την υπερηφάνεια. Η υπερηφάνεια οδηγεί στην απώλεια της Χάρης». (άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

 

Θεωρώ όποιος μελετήσει με προσοχή ολα τα παράπανω θα αλλάξει πληρως τη ζωή του και θα έλθει κοντά στο Θεό και θα γίνει  γίνει ευτυχισμένος άνθρωπος όπως έκανα κι εγώ.

Ο Χριστός είναι η αγάπη, ο μόνος δρόμος της ύπαρξης μας, που αν τον ακολουθήσουμε θα έχουμε τα πάντα σε αυτή τη ζωή αλλά το κυριότερο στην μέλουσα την παντοτινή μας ζωή 5ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΜΑΤΑ από τα βιβλία μου  «Έτσι γίνεται το Θαύμα», «Η Πηγή των Πάντων», αλλά κυρίως από το τέταρτο μου βιβλίο Ο Δρόμος προς τη Θέωση.

Είναι σημαντικό για όλους όμως να αποκτήσετε και τα τρία βιβλία για να αλλάξετε την ζωή σας και να πετάξετε από υγεία και χαρά όπως έκανα εγώ, για αυτό αν παραγγείλετε και τα τρία βιβλία μου «Έτσι Γίνεται το Θαύμα», στο «Μια Ζωή Γεμάτη Φως» και η «Πηγή των Πάντων» σας τα στέλνω με μεγάλη έκπτωση και χωρίς να σας χρεώνω έξοδα αποστολής. Αν θέλετε να παραγγείλετε δεν έχετε παρά να στείλετε μήνυμα την διεύθυνση και το κινητό σας ή να τηλεφωνήσετε στο 6977349766. http://www.afotopoulos.gr/arthra/276-ta-tr-ia-moy-vivlia-mia-zvh-gemati-fos-etsi-ginetai-to-thavma-h-phgh-ton-pantvn
Και στα τέσσερα βιβλία υπάρχουν cd, που σας βοηθούν να επαναπρογραμματίσετε το υποσυνείδητο σας, να αλλάξετε τις πεποιθήσεις σας. Επίσης στα βιβλία και στα σεμινάρια μου αυτά υπάρχουν πλήρεις οδηγίες για να απενεργοποιήσετε τα αρνητικά σας συναισθήματα και να αυτοθεραπευτείτε σε ενεργειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε σωματικό επίπεδο από προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, στη μέση, στον αυχένα, στα γόνατα, στο ισχίο, στο στομάχι, στη χολή, αυτοάνοσα νοσήματα, συχνοουρίας, προβλήματα σπαστικής κολίτιδας ή δυσκοιλιότητας, ιγμορίτιδας, ροχαλητού, πρόβλημα καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδες, αϋπνία, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, διακοπή περιόδου, αρρυθμία, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δύσπνοιες, αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στη χολή, χοληστερίνη.(βέβαια για οποιαδήποτε θέμα υγείας έχετε θα απευθύνεστε πρώτα στο γιατρό σας, ενώ παράλληλα σε πνευματικό, νοητικό και ενεργειακό επίπεδο θα απαλλάσσεστε από τις συνθήκες που σας οδήγησαν στην ασθένεια και θα αυτοθεραπεύστε).

Είμαι πάντα δίπλα σας για να απελευθερωθούμε από όλα τα προβλήματα μας, να πετάξουμε από υγεία και χαρά και να οδηγηθούμε στο φως.

Με άπειρη, εν Χριστώ αγάπη

Αλέξης Φωτόπουλος

Συγγραφέας – Εναλλακτικός θεραπευτής

Τηλέφωνα: 6977349766, 6909193329,

Στην Ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr., που είναι πλήρως ανακαινισμένη θα βρείτε τα πάντα για την υγεία και ευτυχία σας.

Βλέπετε όλοι το κανάλι μου στο YouTube: Αλέξιος Φωτόπουλος, θα σας αλλάξει τη ζωή.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
,

Στο άρθρο μου: http://www.afotopoulos.gr/arthra/233-h-therapeia-tvn-pantvn-ta-aitia-olvn-astheneivn-kathvs-kai-tropos-pou-mporoume-na-autotherapeutoume-na-ehoume-telies-sheseis-kai-afthonia θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τα προβλήματα που σας απασχολούν.

afotopoulos

afotopoulos

Leave a Reply

Σχετικά με το Κύριο Αλέξη Φωτόπουλο

Ο Αλέξης Φωτόπουλος γεννήθηκε στο Στενό Αρκαδίας. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. 

Περισσότερα

Προτεινόμενα

Ακολουθήστε μας