Ο Δρόμος προς τη Θέωση.

    Η Θέωση, που είναι ο σκοπός της ζωής μας, είναι η φανέρωση του Θεού στην καθαρή καρδιά του ανθρώπου, τότε έχουμε θέα του Θεού, Τον γνωρίζουμε, βυθιζόμαστε στην αγάπη Του, η φύση μας μεταμορφώνεται πλήρως και γινόμαστε όπως Εκείνος, γινόμαστε κατά Χάριν θεοί. Ο άνθρωπος έχει πλαστεί κατ’ εικόνα του Θεού, εικόνα του Θεού είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.

   Εφ’ όσον είμαστε κατ’ εικόνα, αν δεν βρίσκουμε την Πρωτότυπη εικόνα μας και δεν ενωνόμαστε μαζί Της δεν μπορούμε να είμαστε «σεσωσμένοι», δηλαδή ολοκληρωμένοι, άκτιστοι, αθάνατοι, διότι ο Κύριος είναι η Πηγή της ζωής και μάλιστα της Αιωνίου ζωής.

   Θέωση είναι η Βασιλεία του Θεού, είναι να λαμβάνουμε τη Χάρη του Άγιου Πνεύματος. Είναι να γινόμαστε άγιοι, κατά Χάριν θεοί. Θέωση, σημαίνει συμμετοχή στη δόξα του Θεού, θέα του Θεού, της Χάρης Του, του ακτίστου φωτός Του. Θέωση δεν είναι απλά ένωση αλλά, μυστική ένωση Θεού και ανθρώπου εν Αγίω Πνεύματι. Με τη Θέωση ο άνθρωπος αξιώνεται να δει τον Θεό.

    Και αυτή η Θέωση δεν είναι αφηρημένη κατάσταση, αλλά ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Δηλαδή ο άνθρωπος θεωρώντας το άκτιστο Φως, το βλέπει γιατί ενώνεται με τον Θεό, το βλέπει με τους εσωτερικούς οφθαλμούς και με αυτούς ακόμη τους σωματικούς οφθαλμούς, οι οποίοι έχουν μετασκευασθεί από την ενέργεια του Θεού.

    Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού που μας περιμένει όλους, όπως ο Πατέρας τον άσωτο υιό, για να ενωνόμαστε μαζί Του. Ο Θεός μάς δημιουργεί, μας αγαπά ό,τι και να κάνουμε, ακόμη και όταν Τον πικραίνουμε με την εγωιστική συμπεριφορά μας. Στέλνει τον Θεό Λόγο, ο Οποίος δημιουργεί τα «πάντα», συντηρεί τα «πάντα» και συνδέει τα «πάντα». Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας, η Πηγή των Πάντων. Η αγάπη του Θεού διά των ακτίστων ενεργειών Του συντηρεί και ζωοποιεί τα «πάντα».

    Ο Ιησούς Χριστός μας ελκύει για να Του μοιάζουμε, για να πετυχαίνουμε το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Μας οδηγεί στην υιοθεσία να γινόμαστε παντοδύναμα τέκνα Θεού, όπως ο Πατέρας μας. Ο Υιός και Λόγος του Θεού λέγει προς τον Πατέρα: «θέλω Πατέρα όπου είμαι Εγώ να είναι και αυτοί».

   Αυτό σημαίνει Θέωση, να ενωνόμαστε με τον Τριαδικό Θεό (ενωνόμαστε μόνο με την Ανθρώπινη φύση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού). Προορισμός μας είναι η Θέωση, και επιτυγχάνεται με τη Χάρη του Θεού, με την υπακοή προς Αυτόν και όχι εγωκεντρικά. Η προσπάθεια για αυτοθέωση οδηγεί στο σκοτάδι, όπως έγινε με τον Αδάμ και τον διάβολο.

    Η ψυχή του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού, πλασθέντος ανθρώπου, λαχταρά τον Θεό και ποθεί την ένωση μαζί Του. Όσο ηθικός και καλός κι αν είναι ο άνθρωπος, όσες καλές πράξεις κι αν κάνει, αν δεν βρει τον Θεό, του Οποίου είναι κατ’ εικόνα της εικόνας Του (εικόνα του Θεού είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός) αν δεν ενώνεται μαζί Του, δεν αναπαύεται. Διότι ο ίδιος ο Θεός έβαλε μέσα του τον θείο έρωτα και τον πόθο για την ένωση μαζί Του, τη Θέωση.

   Ο Θεός αποκαλύπτεται ως Υπόσταση και ως πολυυπόστατο Είναι. Ο Χριστός, ο Δημιουργός, ο Θεός μας έρχεται σε μας με τη σάρκα μας με την ίδια μορφή ύπαρξης που ο Ίδιος μας δημιουργεί. Πλασμένοι από το μηδέν, προερχόμενοι από τη γη είμαστε ανίκανοι να γνωρίζουμε τον Θεό, χωρίς ο Ίδιος να μας αποκαλύπτεται.

    Όλος ο σκοπός της Δημιουργίας μας είναι η ένωσή μας με τον Τριαδικό Θεό, διά του Ιησού Χριστού, «εν Πνεύματι Αγίω». Τότε είμαστε «τετελειωμένοι», όταν διά του Ιησού Χριστού ενωνόμαστε με τα «πάντα», αισθανόμαστε τα «πάντα».

   «Καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν, ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν». Ο Ουράνιος Πατέρας βλέποντας την τέλεια αναστροφή και θυσία του Χριστού αναγνωρίζει στο Πρόσωπό Του τον άνθρωπο, όπως τον σκέπτεται «προ χρόνων αιωνίων».

    Ο Θεός επαναλαμβάνει τον εαυτό Του στα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» Εκείνου δημιουργήματά Του, και μεταδίδει σε αυτά τη ζωή Του, με τον ίδιο τρόπο που αυτή ενυπάρχει σε Εκείνον, δηλαδή αιωνίως. Έτσι λοιπόν δεν δημιουργεί με «είναι» αλλά μας καλεί να συμμετέχουμε στην προαιώνια ζωή Του.

   Ο Θεός είναι ταπείνωση και αγάπη. Η αγάπη του Θεού που είναι ταπεινή, γιατί Εκείνος είναι ταπεινός, καθιστά την αγάπη κενωτική. Η κενωτική αγάπη είναι ο βασικός χαρακτήρας της Θείας Ζωής, ένεκα της οποίας η «ενότητα» της Τριάδας είναι απολύτως τέλεια.

    Ολόκληρη η Δημιουργία συλλαμβάνεται «εν τη Μεγάλη Βουλή της Αγίας Τριάδας» εντός του προαιώνιου σχεδίου Εκείνης. Με τον σκοπό όλοι η Δημιουργία να ανακεφαλαιώνεται στο πρόσωπο του Λόγου. Όπως ο Θεάνθρωπος συνάπτει τη θεία με την ανθρώπινη φύση για να παρουσιάζει σε μας ζωντανή την αρχική προοπτική, το αρχικό σχέδιο της πλασθείσας κατ’ εικόνα Θεού φύσης μας. Με τα Μυστήρια, τη Θεία Λειτουργία λαμβάνουμε την άκτιστη ενέργεια του Θεού και καθαριζόμαστε, φωτιζόμαστε, οδηγούμαστε εις τη Θέωση.

    Ο Χριστός είναι ο σαρκωθείς Θεός. Ο Θεός αποκαλύπτεται ως Υπόσταση και ως πολυυπόστατο Είναι. Ο Ιησούς Χριστός, ο Δημιουργός μας έρχεται και μας δίνει τη δυνατότητα να επανερχόμαστε κοντά Του. Φορά το «δερμάτινο χιτώνα» μας και τον ανεβάζει στον Ουρανό δεξιά του Πατέρα Θεού.

    Διά του Ιησού Χριστού έχουμε δικαίωμα της υιοθεσίας, έχουμε πλέον τη δυνατότητα ακολουθώντας τον λόγο Του, τα Μυστήριά Του, να μπορούμε να ξεφεύγουμε από τα δεσμά του «δερμάτινου χιτώνα», να επικοινωνούμε και να ενωνόμαστε με τον Θεό.

    Η εν Χριστώ σωτηρία είναι ο δρόμος του Θεού του Ζώντος για τη Θέωση του ανθρώπου. Όλες οι άλλες πρακτικές των άλλων θρησκειών είναι δημιουργήματα των κτιστών ανθρώπων που δεν μπορούν να οδηγούν τον άνθρωπο εκτός της φθοράς του χωροχρόνου.

    Ο Χριστός είναι μοναδικός, είναι ο Θεάνθρωπος, είναι ο Θεός Λόγος που ενσαρκώνεται, για τη σωτηρία μας. Στο πρόσωπο του Χριστού η ανθρώπινη φύση ανασταίνεται και θεραπεύεται από τον θάνατο. Ο Χριστός ενδύεται την ανθρώπινη σάρκα, για να συναντά τον θάνατο και να μας απαλλάσσει από αυτόν. Στο πρόσωπο του Χριστού κατέστη δυνατή η τέλεια κοινωνία του Θεού με τους ανθρώπους, η αληθινή υιοθεσία μας.

    Ο σκοπός του Θεού είναι να γίνονται όλα «ένα», «εν τω Χριστώ» και διά του Ιησού Χριστού. Είναι να κυριαρχεί ο Χριστός μέσα μας, να βασιλεύει ο Κύριος μέσα μας και να κερδίζουμε τη Βασιλεία του Θεού. Αληθινή ζωή είναι εκείνη, η οποία δεν τελειώνει με τον θάνατο. Μια τέτοια Αιώνια Ζωή γίνεται δυνατότητα πάνω στη γη, μόνο με την Ανάσταση του Θεανθρώπου Χριστού.

   Με το Βάπτισμά μας εις το όνομα της Αγίας Τριάδας μπορούμε να επανερχόμαστε στον Κύριο. Να κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή, ό,τι και να έχουμε κάνει. Αρκεί να μετανοούμε ειλικρινά και να ακολουθούμε τις εντολές Του, και να τρεφόμαστε πνευματικά με το Σώμα και το Αίμα Του.

    Σκοπός μας στη γη είναι να μιμούμαστε τον Χριστό, που είναι το Πρότυπό μας και να γινόμαστε όπως Εκείνος. Μιμούμαστε τον Ιησού Χριστό με τη δύναμη που μάς δίνει ο Ίδιος. Τη δύναμη αυτή μας τη δίνει με τη συμμετοχή μας στην Εκκλησία Του, στη Θεία Λειτουργία, τα Θεία Μυστήρια, ακολουθώντας τις εντολές Του.

    Η ενέργεια του Θεού είναι άκτιστη. Αν πάλι η ενέργεια του Θεού ήταν κτίσμα τότε δεν θα μπορούσαμε να σωζόμαστε. Ποτέ κάτι το κτιστό δεν μπορεί να σώζει άλλο κτιστό. Με τα Μυστήρια, τη Θεία Λειτουργία λαμβάνουμε την άκτιστη ενέργεια του Θεού και καθαριζόμαστε, φωτιζόμαστε, οδηγούμαστε εις τη Θέωση.

   Χωρίς την αγία δογματική αλήθεια περί της Αγίας Τριάδας, δεν θα έχουμε τις θείες ενέργειες από την Αγία Τριάδα. Οι θείες αυτές ενέργειες μας ζωοποιούν, μας αγιάζουν, μας σώζουν, μας θεώνουν και τις αντλούμε με την ορθή πίστη. Χωρίς την αγία Αλήθεια περί του Θεανθρώπου, δεν υπάρχει σωτηρία για τον άνθρωπο. Διότι όταν ο άνθρωπος ζει την Αλήθεια, τότε από αυτή πηγάζει η θεία δύναμη, που τον σώζει από την αμαρτία, από τον θάνατο, και τον διάβολο.

   Είμαστε ελεύθεροι όχι όμως στον απόλυτο βαθμό που είναι ο Θεός, Εκείνος καθορίζει το Είναι Του σε όλα. Εμείς είμαστε δημιουργημένοι από το μηδέν, δεν έχουμε το είναι «εν εαυτοίς» όπως ο Θεός. Εκτός του Θεού τίποτε δεν υπάρχει αυθύπαρκτο. Έχουμε πάντα τη δυνατότητα να επιλέγουμε ή την υιοθεσία μας από τον Θεό Πατέρα οπότε κερδίζουμε την ελευθερία ή την απομάκρυνση από Εκείνον, βρίσκοντας το σκοτάδι της ανυπαρξίας. Τίποτα το ενδιάμεσο δεν υπάρχει, είμαστε αιώνιοι στο μέτρο της παραμονής κοντά στον Θεό

    Η αληθινή ζωή του ανθρώπου αρχίζει με την πίστη του στον Χριστό. Η οποία πίστη παραδίδει στον Κύριο όλη την ψυχή, όλη την καρδιά, όλο τον νου, όλη τη δύναμή του. Εκείνος αγιάζει, μεταμορφώνει και θεώνει όλα αυτά βαθμιαίως. Δι’ αυτού του αγιασμού, της μεταμόρφωσης και Θέωσης, ο Κύριος διαχέει στον άνθρωπο τις θείες ενέργειες της Χάρης.

   Οι θείες ενέργειες του δίνουν την παντοδύναμη αίσθηση και επίγνωση της προσωπικής του αθανασίας και αιωνιότητας. Η ζωή μας είναι τόσο ζωή, όσο είναι ζωή «εν Χριστώ». Πόσο δε είναι «εν Χριστώ»; Αυτό φανερώνεται από την αγιότητά της, όσο περισσότερο αγία είναι η ζωή μας, τόσο περισσότερο αθάνατη και αιώνια.

    Ο άνθρωπος δεν έχει την Αιώνιον Ζωή μέσα του, δηλαδή στα όρια του κτιστού του είναι, είναι ξεκομμένος από τον Θεό. Γίνεται αθάνατος με τη μετοχή του στη θεία ζωή, με τη δωρεά της Χάρης του Θεού. Αυτή την αθανασία ο άνθρωπος μπορεί να τη βιώσει εδώ με μεγαλύτερη και μικρότερη ένταση.

    Ο Θεός είναι Υποστατικός (δηλαδή έχει συγκεκριμένο πρόσωπο, ύπαρξη) κι εμείς είμαστε εν δυνάμει υποστατικοί, γιατί έχουμε τη δυνατότητα να γινόμαστε καθ’ ομοίωση μαζί Του. Για να ενεργοποιούμε, λοιπόν, και εμείς την υποστατική μας ομοίωση με τον Θεό, χρειάζεται να τηρούμε τις εντολές Του. Τότε μόνο υπερβαίνουμε τον περιορισμό του ατόμου, που θέτουν οι δυτικοί και οι Ανατολικές θρησκείες βάσει των οποίων το άτομο δεν μπορεί να κληρονομεί τη θεία μορφή της ύπαρξης.  

    Όποιος γνωρίζει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα γίνεται όμοιός Του. Όταν ο Ιησούς Χριστός μας ελκύει με την αγάπη Του, ζούμε μια βαθιά μεταμόρφωση όλης της ύπαρξής μας, μας μεταδίδει την άπειρη ζωή Του. Οι σχέσεις αγάπης είναι ίδιον της Υπόστασης, της εικόνας του Θεού της αγάπης. Στην αγάπη η ανθρώπινη υπόσταση βρίσκει την ομοίωσή της με τον Θεό, που είναι η αγάπη.

    Όταν η αγάπη εκείνη αγγίζει την καρδιά μας, τότε το πνεύμα μας βλέπει τον Θεό στο Φως και ζει δι’ Αυτού και εν Αυτώ. Όταν το Πνεύμα της αγάπης του Χριστού εισέρχεται μέσα μας, η ψυχή μας διψά τη σωτηρία όλων των ανθρώπων. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη συμφορά από την άγνοια του Θεού.

    Η πίστη είναι κοινωνία με τον Θεό, είναι όραση του Θεού, γι’ αυτό ο Θεός ευαρεστείται μόνο με την πίστη μας. Χωρίς πίστη ο άνθρωπος δεν λαμβάνει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος είναι η Ανάσταση και η Ζωή και μόνο με την πίστη μας στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή. Πίστη όμως χωρίς αγώνα κατά των παθών, χωρίς προσευχή, νηστεία, Εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, τήρηση των εντολών του Κυρίου είναι λέξη κενή, χωρίς κανένα νόημα.

    Ανάλογα με την πίστη του ανθρώπου αυξάνει και ο αγιασμός της φύσης του. Η ζωή μας είναι τόσο ζωή, όσο είναι ζωή «εν Χριστώ». Όσο περισσότερο αγία είναι η ζωή μας, τόσο περισσότερο αθάνατη και αιώνια.

Μόνο με την πίστη μας στον Ιησού Χριστό μπορούμε να νικάμε τον κόσμο. Πίστη είναι ο ίδιος ο Χριστός. Η πίστη είναι η αναζωοποίηση της ψυχής από τη νέκρα, η εκ νεκρών ανάσταση της ψυχής.

     Η πίστη στον Χριστό ενώνει τον άνθρωπο με τον αιώνιο Κύριο, ο Οποίος κατά το μέτρο της πίστης του ανθρώπου, πληροί την ψυχή του με την Αιώνιον Ζωή και τότε αισθάνεται και κατανοεί τον εαυτό του ως αιώνιο. Μπορούμε να νικάμε τον υλικό κόσμο μόνο με την πίστη μας στον Ιησού Χριστό.

    Η Αγία Γραφή δεν είναι βιβλίο, αλλά ζωή. Ο Λόγος του Θεού, είναι ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού που είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Ο Λόγος του Θεού έχει άπειρη δύναμη είναι εκτός φθαρτού, προέρχεται από το άκτιστο και δεν αλλοιώνεται. Εδώ είναι το μυστικό, ο άνθρωπος που οικειοποιείται, υιοθετεί, εφαρμόζει τον Λόγο του Θεού, περνά από το κτιστό στο άκτιστο, από το φθαρτό στο άφθαρτο, κερδίζει την Αιώνιον Ζωή βαδίζει προς τη Θέωση.

    Οι εντολές του Χριστού δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η αυτοαποκάλυψη του Θεού ως προβολή του Είναι Του στο επίπεδο της γης. Με τη συνεπή διαμονή στη σφαίρα των εντολών του Χριστού θεραπεύεται ο θάνατος που εισέρχεται στον κόσμο εξαιτίας των αμαρτιών μας και η ζωή όλη κατακλύζεται από το Άκτιστο Φως της Θείας Αιωνιότητας. Μόνο η ισχυρή πίστη ότι ο Χριστός είναι ο Παντοκράτωρ Θεός μας βοηθά να στερεωνόμαστε στην «ασάλευτη πέτρα» των εντολών Του. Οι εντολές μάς θέτουν πρόσωπο προς Πρόσωπο ενώπιον του Απόλυτου Είναι.

    Η γνώση του Κυρίου δίδεται μόνο μέσω προσωπικής κοινωνίας με Εκείνον. Ο Κύριος μας χαρίζει το φως της αποκάλυψης της υπόστασης. Στο πρόσωπο – υπόσταση όμως δίδεται να περιβάλλει όλη την κτίση με τη φλόγα της αγάπης του Χριστού. Η κτιστή μας υπόσταση εισάγεται διά του Αγίου Πνεύματος στη σφαίρα του ακτίστου Θείου Είναι. Η καθαρά προσευχή είναι η ασφαλέστερη οδός προς τη γνώση του Θεού.

    Ο νους υποδουλωμένος στη λογική δεν μπορεί να βλέπει τον Θεό. Τον Θεό τον «βλέπουμε» μέσα από την καρδιά μας. Όταν λέγουμε καρδιά, δεν εννοούμε το συναίσθημα, αλλά τον νου ο οποίος είναι καθαρός από τα πάθη και τα γήινα κτίσματα και είναι στην καρδιά στραμμένος στον Θεό. Η ουσία της ψυχής μας είναι στην καρδιά. Όταν η ενέργεια της ψυχής που αποκαλούμε νου, ενώνεται με την ουσία της ψυχής που είναι η καρδιά, τότε ο άνθρωπος ξαναβρίσκει τον εαυτό του, συνδέεται με τον Θεό.

    Όλο το νόημα της ζωή μας είναι να συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να κερδίζουμε τη Βασιλεία των Ουρανών, την Αιώνιον Ζωή, τη Θέωση, αν είμαστε κυριευμένοι από τα πάθη. Ο Κύριος είναι ξεκάθαρος δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο αφεντικά και να τα έχουμε και τα δύο ευχαριστημένα ή είμαστε μαζί Του ή με τον διάβολο, πρέπει να επιλέγουμε πού επικεντρώνουμε τον νου μας.

    Ο οφθαλμός είναι ο νους μας, η ενέργεια της ψυχής μας. Aν ο νους μας επικεντρώνεται στα πάθη, που είναι η φιλαργυρία, η φιληδονία και η φιλοδοξία, τότε όλη μας η ύπαρξη είναι στο σκοτάδι, είναι υποταγμένη στον άρχοντα τους σκότους, τον διάβολο.

     Το τίμημα που πληρώνουμε όταν τα πάθη μάς γίνονται συνήθεια, είναι ότι τα δαιμονικά πνεύματα εγκαθίσταται μέσα στην καρδιά μας και μας στερούν τη χαρά που μας δίνει η σύνδεση με τον Κύριο. Μας στερούν την παρούσα αλλά κυρίως την Αιώνιον Ζωή.

   Η αμαρτία βαθμιαία μικραίνει την ψυχή του ανθρώπου, την πλησιάζει προς τον θάνατο, τη μεταβάλλει από αθάνατη σε θνητή, από άφθαρτη και απέραντη σε φθαρτή και πεπερασμένη. Όσο περισσότερες αμαρτίες έχει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο θνητός είναι, κάθε αμαρτία αποτελεί μια υποχώρηση, κάθε πάθος μια προδοσία, κάθε κακία μια ήττα.

     Εκείνος που με πίστη στον Αναστάντα Χριστό, αγωνίζεται εναντίον κάθε αμαρτίας του, αυτός ενισχύει βαθμιαία την αίσθηση που έχει μέσα του ότι ο Χριστός πραγματικά αναστήθηκε, πραγματικά νίκησε τον θάνατο σε όλα τα πεδία της μάχης.

   Με την αμαρτία και τον φόβο του θανάτου ο διάβολος κρατά αιχμαλώτους, δούλους την πλειονότητα των ανθρώπων. Μέσα στην Εκκλησία που είναι το Σώμα του Χριστού που αναστήθηκε, κάθε άνθρωπος λαμβάνει τη δυνατότητα να ανασταίνεται, να νικά τον θάνατο, να νικά τον διάβολο, να ελευθερώνεται από τα πάθη του.

    Η υποδούλωση στον δαιμονικό λογισμό λέγεται πάθος. Πηγή των παθών είναι η φιλαυτία, η υπερβολική αγάπη και φροντίδα στο σώμα μας που το κάνει φιλήδονο. Όσο υποκύπτουμε στις ηδονές που έρχονται από τις αισθήσεις τρέφουμε τα πάθη. Με τα πάθη ο άνθρωπος υποδουλώνεται στον σατανά, ο οποίος του τάζει μια ασήμαντη ηδονή. Μετά την ηδονή βέβαια πάντα ακολουθεί η οδύνη.

    Τα αμαρτήματά μας ποτέ δεν νικούν το μέγεθος της ευσπλαχνίας του Θεού. Τα τραύματά μας ποτέ δεν ξεπερνούν τη θεραπευτική Του δύναμη. Μόνο να παραδινόμαστε σε Εκείνον με πίστη. Να εξομολογούμαστε το πάθος μας. Έτσι λαμβάνουμε τη συγχώρηση των αμαρτιών μας και αξιωνόμαστε να κληρονομούμε τη Βασιλεία των Ουρανών μαζί με όλους τους αγίους.

    Στην επίγεια ζωή μας έχουμε μια συνεχή δοκιμασία, ένα συνεχή πειρασμό που είναι ο διάβολος. Ο διάβολος είναι νεκρό πνεύμα και μεταδίδει τη νέκρωση, κακία που είναι νεκρή και μεταδίδει τη νέκρα. Έχει ύπαρξη και δεν έχει ζωή μέσα του, μεταδίδει τη νεκρότητά του. Η δύναμη της κακίας του είναι απεριόριστη, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα περισσότερο από ό,τι του επιτρέπει ο Θεός. Ο διάβολος θέλει να μην πιστεύουμε στην ύπαρξή του για να δρα ανενόχλητος και να κατηγορούμε για τις συμφορές μας τον Θεό.

    Μπορούμε να απαλλασσόμαστε από τον διάβολο και τα δαιμόνια με προσευχή, νηστεία και πίστη. Όταν χάνουμε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, όταν ταραζόμαστε, τότε είμαστε εύκολο δόλωμα στον διάβολο. Ταραζόμαστε, όταν έρχεται μέσα μας η υπερηφάνεια. Τότε χάνουμε την ταπείνωση και απομακρυνόμαστε από τη Χάρη του Θεού.

    Ο Κύριος με την Ανάστασή Του δείχνει ότι ο Ίδιος νικά τον διάβολο και το κράτος Του, τον θάνατο. Και εξασφαλίζει με αυτόν τον τρόπο στους τεθανατωμένους ανθρώπους τη μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή.

    Ο άνθρωπος γεννιέται αληθινά όταν πιστεύει στον Αναστάντα Σωτήρα Χριστό, διότι τότε γεννιέται στην αθάνατη Αιώνιον Ζωή, ενώ η μητέρα γεννά το παιδί της προς θάνατο, για τον τάφο. Η Ανάσταση του Χριστού είναι η μητέρα όλων μας, όλων των χριστιανών, η μητέρα των αθανάτων. Με την Πίστη στην Ανάσταση του Κυρίου ο άνθρωπος γεννιέται εκ νέου, γεννιέται για την αιωνιότητα.

    Ο Θαυμαστός γλυκύτατος Κύριος Ιησούς, ο Αναστημένος Θεάνθρωπος είναι η μόνη Ύπαρξη υπό τον Ουρανό με την οποία δύναται ο άνθρωπος εδώ στη γη να νικά και τον θάνατο, την αμαρτία και τον διάβολο. Να καθίσταται μακάριος και αθάνατος συμμέτοχος στην Αιώνια Βασιλεία της Αγάπης του Χριστού.

    Στη Ανάσταση συνοψίζονται όλα τα γεγονότα της ζωής του Χριστού και των Αποστόλων και στην αιώνια ζώσα Υπόσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Μόνο με την Ανάσταση του Χριστού εξηγούνται όλα τα θαύματα, όλα τα λόγια, όλα τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης.

    Η δύναμη του Αναστάντος Θεανθρώπου Χριστού δίνει τη δύναμη σε κάθε Χριστιανό να νικά κάθε θνητό και αυτό τον θάνατο, κάθε τι το αμαρτωλό και αυτή την ίδια την αμαρτία, κάθε δαιμονικό και τον ίδιο τον διάβολο.

    Ο Ουράνιος Πατέρας βλέποντας την τέλεια αναστροφή και θυσία του Χριστού αναγνωρίζει στο Πρόσωπό Του τον άνθρωπο, όπως τον έχει σκεφθεί «προ χρόνων αιωνίων».

   Όσο πλησιάζουμε και κοινωνούμε με τον Αναστάντα Κύριο, αισθανόμαστε ότι ο θάνατος δεν μας εξουσιάζει. Η δύναμη του Αναστάντα Χριστού ζωοποιεί τα μέλη μας, περνά μέχρι τα οστά μας, μας δίνει ειρήνη, Χάρη και ελευθερία από τον θάνατο. Ντυνόμαστε κι εμείς τη δική Του ευπρέπεια και λαμπρότητα.

    Οι άνθρωποι καταδικάζουν τον Θεό σε θάνατο. Ο Θεός όμως με την Ανάστασή Του «καταδικάζει τους ανθρώπους σε αθανασία. Με την Ανάσταση του Θεανθρώπου, η ανθρώπινη φύση οδηγείται τελεσίδικα στην οδό της αθανασίας και γίνεται φοβέρα γι’ αυτόν τον θάνατο. Έτσι όταν ο «εν Χριστώ» άνθρωπος πεθαίνει αφήνει απλά το ένδυμα του σώματός του, για να ντύνεται ξανά με αυτό ανακαινισμένο, λαμπρότερο κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.

   Κάθε λόγος του Σωτήρα είναι γεμάτος αλήθεια και όταν εισέρχεται στην ψυχή την αγιάζει σε όλη την αιωνιότητα. Ως ζώσα χαροποιός δύναμη, ο Λόγος του Θεού ενεργεί θαυματουργικά και ζωοδοτικά, όταν ο άνθρωπος τον ακούει και τον δέχεται με πίστη. Κάθε λόγος του Χριστού είναι γεμάτος Θεό, γι’ αυτό όταν εισέρχεται στην ψυχή του ανθρώπου, την καθαρίζει από κάθε ρύπο.

    Η πύλη για τον Ιησού Χριστό είναι η Παναγία μας. Ο μόνος άνθρωπος στη γη που είναι τόσο κοντά στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Είναι Εκείνη που Του δίνει σάρκα. Είναι Εκείνη που κατεβάζει τον Ουρανό στη γη για τη σωτηρία μας. Με τη σάρκωση του Κυρίου η Παναγία μας γίνεται η παντοδύναμη μεσίτριά μας. Εκείνη μας προστατεύει από την αμαρτία, από τον όλεθρο και τα βάσανα.

   Η Παναγία μας γίνεται ο μαγνήτης που τραβά στη γη το Άγιο Πνεύμα. Μόνο αγαπώντας την Παναγία και έχοντας καθημερινή, κάθε λεπτό σχέση μαζί Της, μπορούμε να ενωνόμαστε με τον Θεό. Αν αγαπάμε τις προσευχές, τους χαιρετισμούς της Παναγίας μπορούμε να λαμβάνουμε τη Χάρη, να ενωνόμαστε με τον Θεό. Η Παναγία μεσολαβεί για να ενωνόμαστε με τον Θεό, είναι η πύλη της σωτηρίας μας, η σκέπη του κόσμου.

    Όποιος φωτίζεται από το Πνεύμα το Άγιο και διδάσκεται από Εκείνο την ταπείνωση, γίνεται όμοιος με τον Διδάσκαλο, τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού. Ο αγαπών μοιάζει στον αγαπώμενο. Μόνο η Χάρη του Αγίου Πνεύματος μπορεί να μας κάνει να εννοούμε τον απόλυτο βαθμό της αγάπης του Θεού για τους ανθρώπους. Μάς καθιστά συμμέτοχους κατά Χάριν, στο μυστήριο της ταπείνωσης του Υιού.

    Με τη Χάρη του Άγιου Πνεύματος οδηγούμαστε στον Χριστό. Είναι η άκτιστη θεία ενέργεια, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος που μας διοικεί. Η παρουσία του Πνεύματος μέσα μας εξασφαλίζει την Παρουσία του Χριστού, με αποτέλεσμα να γινόμαστε τόπος κατοικίας του Θεού, ναός του Αγίου Πνεύματος. Το κριτήριο της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη προς τους εχθρούς μας. Χωρίς το Άγιο Πνεύμα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τον Θεό και πόσο πολύ μας αγαπάει.

    Στην πραγματικότητα κάθε άγιο Μυστήριο και όλες οι θείες αρετές είναι μια Αγιοπνευματικότητα. Το Άγιο Πνεύμα διά μέσου αυτών έρχεται σε μας και μέσα μας. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός με το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας κι εμείς σε Αυτόν. Όλη η ζωή της Εκκλησίας σε όλες τις δικές της, αναρίθμητες, θεανθρώπινες πραγματικότητες οδηγείται και χειραγωγείται από το Άγιο Πνεύμα. Το Οποίο πάντοτε είναι το Πνεύμα του Θεανθρώπου Χριστού.

    Το Άγιο Πνεύμα δίνει αοράτως στην ψυχή τη γνώση. Σε Εκείνο η ψυχή βρίσκει την ανάπαυση. Το Άγιο Πνεύμα ευφραίνει την καρδιά και της δίνει χαρά επί γης. Το να αμφιβάλλει μια ψυχή για την θεότητα του Παναγίου Πνεύματος σημαίνει αμφιβολία για την ίδια τη ζωή της. Διότι Εκείνο μας ζωογονεί και μας τρέφει Πνευματικά, αποτελεί τον ήλιο, τον αέρα, την τροφή, το ποτό της ψυχής.

    Όταν το ανθρώπινο ον γίνεται υπόσταση, δηλαδή μια οντότητα ικανή να αγκαλιάζει, ιδιαίτερα με την προσευχή και την αγάπη του, τον Θεό, να αγκαλιάζει ολόκληρη τη δημιουργία και να μιλά πρόσωπο προς πρόσωπο με τον Θεό και με τους άλλους, τότε εκπληρώνει το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού και εισέρχεται στην Αιώνιον Ζωή.

    Η υπερηφάνεια εμποδίζει το Άγιο Πνεύμα να κατοικεί μέσα μας, αποσπά τον άνθρωπο από τον Θεό και τον κάνει να απομονώνεται στον εαυτό του. Η υπερηφάνεια είναι η σκοτεινή εκείνη άβυσσος στην οποία βυθίζεται ο άνθρωπος με την πτώση. Ο υπερήφανος παραμένει πάντοτε έξω από την αγάπη του Χριστού που αγκαλιάζει τα πάντα. Στην υπερηφάνεια βρίσκεται η ουσία του Άδη και η σωτηρία από τον Άδη είναι δυνατή μόνο με τη μετάνοια.

    Η μετάνοια είναι το θαύμα που φέρνει τον Θεό μέσα μας. Μας επαναφέρει από κάθε πτώση, μας καθαρίζει από κάθε ψεγάδι. Η μετάνοια είναι το θείο θαύμα για την αποκατάστασή μας μετά την πτώση. Η μετάνοια είναι η έκχυση θείας έμπνευσης πάνω μας. Με τη δύναμη της οποίας ανεβαίνουμε προς τον Θεό, τον Πατέρα μας, για να ζούμε αιώνια στο φως της αγάπης Του. Με τη μετάνοια συντελείται η Θέωσή μας, αυτό είναι το ασύλληπτο μεγαλείο. Η Χάρη της μετάνοιας δίνεται σε όσους με ολοκληρωτική πίστη αποδέχονται τον λόγο του Χριστού.

    Οι θλίψεις, οι πόνοι είναι το κλάδεμα που μας κάνει ο Θεός για να φέρουμε περισσότερο καρπό, για να γινόμαστε καλύτεροι. Ο Θεός έχει τους δικούς Του τρόπους να παιδαγωγεί όσους Τον εμπιστεύονται, έστω κι αν τότε αισθανόμαστε ότι μας εγκαταλείπει.

    Με τις θλίψεις δοκιμάζεται η ελευθερία του ανθρώπου και η εμπιστοσύνη του στον Θεό, και δοκιμάζεται «σκληρά». Όσο πληρέστερη και ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στον Θεό, τόσο μεγαλύτερο είναι και το μέτρο της δοκιμασίας και η πληρότητα της πείρας, που μπορεί να φτάνει σε μεγάλο βαθμό.

   Οι πειρασμοί μας είναι αναγκαίοι για την εξέλιξή μας, είναι οι μόνοι που μας εκπαιδεύουν και μας οδηγούν εις τη Θέωση. Την πιο μεγάλη μάχη τη δίνουμε κατά της υπερηφάνειας κι όλες τις μορφές της που είναι: η ματαιοδοξία, η μνησικακία, ο φθόνος.

    Ο πόνος συνεργεί στην ανθρώπινη σωτηρία. Αφού ο άνθρωπος παρασυρμένος από το συνεχές κυνηγητό της παράνομης ηδονής γεμίζει τη ζωή του από παράλογη οδύνη. Επειδή έμαθε έτσι και δεν θέλει να αγωνίζεται, για να απαλλάσσεται από τα δαιμονοκίνητα πάθη, επιτρέπει ο Θεός τους πόνους και τις δοκιμασίες, ώστε δι’ αυτών να βοηθιέται για να μετανοεί.

    Μόνο ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, σταυρώνοντας, απαρνούμενοι το «εγώ» μας, το δικό μας θέλημα, μόνο ξεπερνώντας τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες της ζωής, ακολουθώντας τη ζωή του πρωτοτύπου μας, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, φθάνουμε στην ανάσταση.

    Ο χριστιανός ζει ζωή εσταυρωμένου και αναστημένου και ακολουθεί τη ζωή τού αρχηγού Του, του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Θεανθρώπου Χριστού. Στόχος του είναι η Θέωση. Ο νους του είναι νεκρωμένος από τα πάθη. Ζει τη ζωή του Ιησού Χριστού και Τον έχει πάντα πρότυπο. Αν οι χριστιανοί αποθαρρύνονται, σημαίνει πως δεν σηκώνουν τον σταυρό τους εκούσια, ευχάριστα και δοξολογικά.

    Όσο ολόκληρος ο άνθρωπος ποθεί τον Θεό, όσο στα αλήθεια αγωνίζεται να απαρνιέται τον εαυτό του και να ακολουθεί τον Χριστό, να σηκώνει τον σταυρό του, να σηκώνει τον Σταυρό του Χριστού, τόσο λαμβάνει αληθινά θεία δύναμη από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Όταν αποφασίζεις να βιάζεις τον εαυτό σου, να σηκώνεις τον σταυρό σου, την ίδια στιγμή λαμβάνεις θεία δύναμη.

    Η ταπείνωση του Χριστού είναι η δύναμη που νικά τα πάντα. Ο Θεός είναι ταπείνωση, η ταπείνωση είναι κένωση. Ο Θεός που δημιουργεί με τον Λόγο Του κάθε ύπαρξη, ενσαρκώνεται και ζει εξουθενώνοντας τον Εαυτό Του σε όρια ανέφικτα για εμάς. Αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό ιδίωμα της θείας αγάπης, η οποία είναι αυτοκινούμενη, κενωτική. Η θεϊκή αυτή ταπείνωση του Χριστού, μόλις ενεργήσει στο πνεύμα του ανθρώπου, μαρτυρεί τη σωτηρία της ψυχής «χωρίς λόγια».

    Η Θεία Λειτουργία είναι το ανεκτίμητο δώρο του Θεού προς την ανθρωπότητα. Η Θεία Λειτουργία στην αιώνια πνευματική της πραγματικότητα, είναι η θυσία για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Στη Θεία Λειτουργία κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα της ανθρώπινης σάρκα που βρίσκεται δεξιά του Πατέρα. Ο Χριστός γίνεται ο προσφέρων και προσφερόμενος, προσφέρει αυτή την Αναστημένη Σάρκα. Η Χάρη, η ενέργεια του Θεού έρχεται από το Άγιο Πνεύμα, από τους αγίους, από τους ιερείς μέσω της Θείας Λειτουργίας, όπου ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μας δίνει Τρισάγια τη Χάρη, την ενέργειά Του.

    Ο άνθρωπος στη Θεία Λειτουργία υπερβαίνει τον εαυτό του και ανταλλάσσει την κτιστή και φθαρτή ζωή του, με την άφθαρτη και άκτιστη ζωή του Αναστάντος Υιού του Θεού. Σκοπός της Θείας Λειτουργίας και της χριστιανικής ζωής είναι η επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος, που είναι το «ύδωρ το ζων» που όταν το πίνουμε δεν διψάμε ποτέ.

    Η Θεία Λειτουργία είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, είναι η μυστική πηγή της αληθινής ζωής, διότι μέσα της βρίσκεται ο ίδιος ο Χριστός. Ο Ζωοδότης προσφέρει τον εαυτό Του «βρώσιν και πόσιν» των πιστών. Στη Θεία Λειτουργία κοινωνούμε τη Θεία Ζωή. Δεν μπορούμε πλέον να αποσπαζόμαστε από το ασύλληπτα μεγάλο σχέδιο του Δημιουργού Πατέρα μας που μας αποκαλύπτεται. Όπου ο Θεός μας υπεραγαπά και μας καλεί να είμαστε μαζί Του στους αιώνες των αιώνων.

    Το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Κυρίου αποτελούν Πηγή πάμπλουτη συμφιλίωσης του Θεού με τον άνθρωπο. Είναι τα μέσα της κάθαρσης, του αγιασμού, της ανακαίνισης, της Θέωσης. Με τη μετάληψη του Σώματος και Αίματός Του, δεχόμαστε επίσης και τη Θεότητά Του, όπως αυτή φανερώνεται από τον Ίδιο σαρκωμένη επάνω στη Γη και όπως αυτή αιωνίως παραμένει στους ουρανούς.

    Με τη Θεία Κοινωνία λαμβάνουμε την αθάνατη ζωή του Θεού και γινόμαστε κι εμείς αθάνατοι. Γινόμαστε μέτοχοι της θείας Ζωής κι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας. Αυτή είναι η οδός: με την «εν αγάπη» ένωσή μας με τη Θεία Υπόσταση του Μονογενούς Υιού γινόμαστε όμοιοι με Εκείνον. Ο Ουράνιος Πατέρας μας υιοθετεί στους ατελεύτητους αιώνες, ως υποστάσεις στην πληρότητα της τελείωσής μας «εικόνα και καθ’ ομοίωση» Αυτού.

    Η Εξομολόγηση είναι ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο όπου όλα τα «πεσμένα» ανορθώνονται. Ό,τι και να έχει κάνει ο άνθρωπος με την Εξομολόγηση ελευθερώνεται από το κακό, τα δεσμά του διαβόλου που τον έχουν αλυσοδέσει οι αμαρτίες. Το Άγιο Πνεύμα με την Εξομολόγηση μας δίνει πάντα φώτιση και γαλήνη.

    Με την ένσαρκη ζωή Του στη γη ο Θεάνθρωπος εγκαθίδρυσε το Θεανθρώπινό Του Σώμα, την Εκκλησία. Αυτή προετοιμάζει τον γήινο κόσμο για την έλευση και τη ζωή και τη δραστηριότητα του Αγίου Πνεύματος στο Σώμα της Εκκλησίας, ως ψυχή Αυτού του Σώματος.

    Μπαίνοντας στην Εκκλησία, σωζόμαστε. Δεν μας καταλαμβάνει ποτέ ο θάνατος. γινόμαστε αιώνιοι. Αλλάζουμε την ουσία μας, εκεί αναγεννιόμαστε γιατί λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο χάνουμε με τις αμαρτίες μας, που είναι παρακοή του θελήματος του Θεού. Η Εκκλησία είναι ο τόπος της σωτηρίας μας είναι ο τόπος της αναγέννησής μας, ο τόπος που κερδίζουμε τον Παράδεισο.

    Η Εκκλησία είναι ο επί γης Παράδεισος, που είναι ο Χριστός, που Τον γευόμαστε με τη θεία Χάρη την οποία λαμβάνουμε κατά τη Θεία Λειτουργία και με τα Θεία Μυστήρια. Έργο της Εκκλησίας είναι ο συνεχής καθαγιασμός μας από το Άγιο Πνεύμα μέσω των Θείων Μυστηρίων. Κάθε χριστιανός με το Ιερό Βάπτισμα και τη συμμετοχή του στη Θεία Λειτουργία και στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας γίνεται μέτοχος της αγιότητας του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Η θυσία που προσφέρεται κάθε φορά στη Θεία Λειτουργία, στο ιερό θυσιαστήριο, είναι η ίδια θυσία του Θεανθρώπου στο Γολγοθά και πάντα μας εξαγιάζει.

    Η Κρίση στη Δευτέρα Παρουσία είναι παρουσία του Χριστού. Για άλλους είναι απέραντη χαρά και για άλλους απέραντη θλίψη. Εξαρτάται από τη σχέση που έχουμε με τον Χριστό, εξαρτάται αν έχουμε μάθει να αγαπάμε. Δεν υπάρχει αγάπη χωρίς ταπείνωση, χωρίς κένωση, αν μάθαμε να αγαπάμε τους ανθρώπους, αγαπάμε και τον Χριστό.

    Αιώνιος Ζωή είναι να γνωρίζουμε τον μόνο αληθινό Θεό. Να απολαμβάνουμε την άπειρη τελειότητά Του με τη στενή επικοινωνία και αγάπη προς Εκείνον. Να γνωρίζουμε και να λατρεύουμε τον Ιησού Χριστό. Την Αιώνιον Ζωή μας τη δίνει ο Πατέρας μόνο μέσω του Υιού και Λόγου Του.

   Μπορούμε να κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή αγαπώντας τον Θεό και τον πλησίον μας. Τον Θεό Τον αγαπάμε τηρώντας τις εντολές Του και πιστεύοντας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού μας.

    Και στη μέλλουσα ζωή συνεχίζουμε τον δρόμο προς την τελειότητα, μας πληροφορούν οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Ο Θεός ετοιμάζει για όλους μας κατοικίες στον Ουρανό, εκτός χωροχρόνου. Υπάρχουν μεγάλες ένδοξες «μονές», μεσαίες, υπάρχουν μικρές, σύμφωνα με το μέτρο του καθενός.

   Ο καθένας λαμβάνει σύμφωνα με τα έργα του και το βαθμό της καθαρότητας της καρδιάς του. Αλλά και αυτοί που κατοικούν ακόμα και σε πιο μικρές «μονές» συνεχίζουν στην Αιώνιον Ζωή τον δρόμο προς την τελειότητα.

    Ο νους δεν είναι η ψυχή αλλά δωρεά του Θεού που σώζει την ψυχή. Προηγείται και τη συμβουλεύει να καταφρονεί τα πρόσκαιρα και υλικά και φθαρτά και να ερωτεύεται τα αιώνια, άφθαρτα και άυλα αγαθά. Και ενώ ζει με το σώμα στη γη, να κατανοεί με τον νου και να θεωρεί όλα τα ουράνια και τα σχετικά με τον Θεό.

   Ο Υιός έδωσε σε μάς τους πιστούς Ζωή Αιώνια. Και αυτή η Αιώνια και Μακάρια Ζωή υπάρχει στον Υιό Του και μεταδίδεται διά του Υιού Του εις όσους πιστεύουν εις Εκείνον. Αυτός που έχει εις την καρδιά του τον Υιό και είναι ενωμένος με Εκείνον διά της πίστης, έχει τη μαρτυρία και την Αιώνιον Ζωή. Αυτός όμως που δεν έχει μέσα του τον Υιό του Θεού, δεν έχει την Αιωνία Ζωή.

    Όλοι κατά τη Δευτέρα Παρουσία λαμβάνουμε σώμα άφθαρτο και πνευματικό όπως το Αναστημένο Σώμα του Ιησού Χριστού. Το σώμα μας που βασίζεται σε κατώτερες ζωικές λειτουργίες, ανασταίνεται σε σώμα πνευματικό. Το σώμα μας από ψυχικό και ζωικό γίνεται σώμα πνευματικό.

    Σκοπός της δημιουργίας να ανακεφαλαιώνονται τα «πάντα» στον Χριστό, στην Εκκλησία που είναι το Σώμα Του. Ο Χριστός είναι Εκείνος που συνέχει τα «πάντα» όσα δημιουργεί «εν Εαυτώ». Σκοπός μας είναι να κοινωνούμε με τον Χριστό, να Τον ακολουθούμε. Να λαμβάνουμε τη Χάρη Του, που τη μεταδίδει συνεχώς μέσω του Σώματός Του, της Εκκλησίας.

    Δημιουργούμαστε για να δοξάζουμε τον Θεό και Τον δοξάζουμε όταν κάνουμε τα έργα του Θεού. Τον δοξάζουμε όταν ως αντάξια τέκνα Του κάνουμε τα έργα που ευαρεστούν τον Θεό και Εκείνος είναι ευχαριστημένος από τα παιδιά Του.

    Όποιος προέρχεται από το χώμα, είναι φθαρτός, είναι χωματένιος, και χωματένιοι είναι και οι απόγονοί του. Όποιος είναι επουράνιος, άφθαρτος, είναι εκτός χωροχρόνου και Εκείνος είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Αυτοί που βαπτίζονται, εμβολιάζονται με το κεντράδι της αφθαρσίας και της αθανασίας, και κοινωνούν το Αναστημένο Σώμα και Αίμα Του, γίνονται και αυτοί αθάνατοι και άφθαρτοι.

    Η ακηδία είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της εποχής μας. Κηδεία είναι η φροντίδα της ψυχής, που είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε. Δυστυχώς για εμάς κάθε ημέρα ασχολούμαστε με οτιδήποτε άλλο εκτός από την φροντίδα της ψυχής μας που είναι η πραγματική ύπαρξή μας. Η ακηδία που μας διακατέχει είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του διαβόλου σήμερα.

   Ας μην επηρεαζόμαστε από τις σειρήνες του φθαρτού αυτού κόσμου, κι ας επικεντρωνόμαστε στον μόνιμο, στον αιώνιο κόσμο, που είναι η ζωή κοντά στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Η ακηδία είναι επικίνδυνη πνευματική ασθένεια, γιατί μας δημιουργεί πνευματική τεμπελιά. Μας προσβάλει τον νου μας, τον παραλύει και τον κάνει ανίκανο να σκεφτεί τίποτα το πνευματικό. Όποιος διακατέχεται από ακηδία, βαριέται να προσευχηθεί, να συμμετάσχει στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, κι έτσι χάνει τη δυνατότητα για να σωθεί.

   Στην έσχατη τελείωσή της η κτιστή υπόσταση φέρνει επίσης και όλο το πλήρωμα της φύσης αυτής. Την οποία ο Δημιουργός δημιουργεί ικανή να περιλαμβάνει το πλήρωμα του Θεανθρώπινου είναι. Μόνο με τη συνέργεια της Χάρης του Θεού και της προσευχής ο πνευματικός δυναμισμός της υπόστασής μας υπερνικά τον οποιονδήποτε περιορισμό. Όχι μόνο της πεπερασμένης «πεπτωκυίας φύσης», αλλά γενικά και όλων των κοσμικών δυνάμεων.

    Με την Ανάσταση του Χριστού καταργείται ο θάνατος και η ανάσταση αφορά βέβαια όλους τους ανθρώπους, δικαίους και αμαρτωλούς. Οι ψυχές όχι μόνο ζουν κατά τον θάνατο αλλά όσες ζουν τη ζωή τους ενάρετα καταφεύγουν στους κόλπους του Αβραάμ. Βιώνουν το Φως του Χριστού ως Φως ζωοποιό και βιώνουν μακαριότητα.

    Ενώ οι ψυχές των αμετανόητων αμαρτωλών ταλαιπωρούνται από τα τελώνια μετά τον θάνατό τους. Επειδή στερούνται το ένδυμα των αρετών, το Φως του Χριστού το βιώνουν σαν πυρ που τους κατακαίει.

    Η Αιώνιος Ζωή είναι η ύπαρξη άλλης τάξης, κυριολεκτικά είναι ο ίδιος ο Θεός. Το Άναρχο Είναι Του μας αγγίζει, μας γεμίζει αγάπη, φως. Είμαστε αιώνιοι στο μέτρο της παραμονής κοντά στον Θεό. Εκτός του Θεού τίποτε δεν υπάρχει αυθύπαρκτο.

    Όταν η ψυχή ελκύεται από τη θεία αγάπη, εγκαταλείπει το σώμα και πορεύεται με ορμή προς τον Θεό. Αλλά αντίθετα όταν απωθεί τον Θεό βυθίζεται «εις το σκότος το εσώτερο», στα ατελεύτητα βάσανα μιας κατάστασης που είναι αντίθετη στην αγάπη. Είναι λοιπόν ανάγκη να εξομολογούμαστε καθαρά τις αμαρτίες μας, για να μην τις φέρουμε μαζί μας μετά τον θάνατο. Με την αμαρτία ο άνθρωπος γίνεται θνητός και πεπερασμένος, με την Ανάσταση του Θεανθρώπου γίνεται αθάνατος και αιώνιος.

    Ερχόμαστε από το μηδέν, είμαστε κτιστοί, όμως ο Δημιουργός μας δίνει τη δυνατότητα όχι μόνο να γινόμαστε αθάνατοι, αλλά να γινόμαστε με τη Χάρη Του μικροί θεοί και να απολαμβάνουμε τη μακαριότητα και την άπειρη πληρότητα και δόξα που απολαμβάνει Εκείνος.

    Υπάρχει όμως κι ο διάβολος, άρχοντας του υλικού κόσμου που ζούμε και μας σπρώχνει να ικανοποιούμε τα πάθη μας. Τις γήινες λειτουργίες που χωρίς την ευλογία του Θεού μετατρέπονται σε ζωώδη ένστικτα. Τα οποία μαζί με δαιμονικά πνεύματα, που εισέρχονται στο περικάρδιό μας, μας εγκλωβίζουν μακριά από τον Θεό και μας στερούν όχι μόνο τη Θέωση, αλλά και την Αιώνιον Ζωή.

    Λύση είναι να καταφεύγουμε στο Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία. Όπου ο Κύριος με το Άγιο Πνεύμα και τα Μυστήρια μας καθαρίζει, μας μεταδίδει τη Χάρη Του και μας επαναφέρει κοντά Του, μας επαναφέρει στη ζωή, διότι είναι η Πηγή της ζωής. Όλα αυτά δεν είναι θεωρίες αλλά τα βίωσα προσωπικά.

   Έχω χιλιάδες παραδείγματα, ανθρώπων που έρχονται στα σεμινάριά μου γεμάτοι φόβο θλίψη, δυστυχία κι όταν εντάσσονται στο Σώμα του Χριστού, απαλλάσσονται από όλα τους τα προβλήματα. Πολλοί σκέπτεστε με τη λογική η οποία είναι απείρως περιορισμένη σε σχέση με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος το οποίο λαμβάνουν όλοι οι άγιοι Πατέρες, τα λόγια και τα βιώματα των οποίων αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο.

    Συνειδητοποιείστε ότι μακριά από τον Τριαδικό Θεό και τον Ιησού Χριστό την Εικόνα του Θεού που γνωρίζουμε εδώ στη γη δεν υπάρχει ζωή, γιατί Εκείνος είναι η Πηγή της ζωής. Αξίζει λοιπόν να τηρούμε τις εντολές Του που είναι η Πηγή της ζωής, αξίζει να αντιστεκόμαστε στα πάθη μας για να κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή.

    Μόνοι μας χωρίς τον Ιησού Χριστό δεν το πετυχαίνουμε, διότι έχουμε τον πόλεμο του διαβόλου που είναι πιο δυνατός από μας. Γι’ αυτό ενσαρκώνεται και θυσιάζεται ο Θεός Λόγος, Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός για να νικά τον διάβολο και το κράτος του που είναι ο θάνατος. Ποιος είναι καλύτερος στόχος από το να αγωνιζόμαστε για τη ζωή μας, την Αιώνιον Ζωή, γιατί η ζωή μας στη γη είναι μικρότερη από ένα κλάσμα του δευτερολέπτου σε σχέση με την Αιωνιότητα;

    Συνειδητοποιείστε ότι μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, είμαστε κτιστοί (έχουμε αρχή και τέλος), είμαστε ξεκομμένα άτομα. Γινόμαστε υποστάσεις, υπάρξεις που έχουν Αιώνιον Ζωή, όταν τηρούμε τις εντολές του Κυρίου. Πρώτη και καλύτερη, να αγαπάμε τον Θεό με όλη μας τη διάνοια, που σημαίνει να έχουμε τον νου μας στην καρδιά μας και επικεντρωμένη στον Δημιουργό μας, αλλά και να συγχωρούμε και να αγαπάμε ακόμη και τον εχθρό μας.

    Να καθαριζόμαστε από τις αμαρτίες και τα πάθη μας με την ειλικρινή μετάνοια και Εξομολόγηση. Μόνο όταν καθαριζόμαστε γινόμαστε ναός για να κατοικεί ο Κύριος μέσα μας, να κοινωνούμε αν μπορούμε καθημερινά, έτσι γινόμαστε «ένα» σώμα με τον Ιησού Χριστό, είμαστε πάντα μαζί Του, και στην παρούσα αλλά και στην Αιώνιον Ζωή.

    Ο φόβος του θανάτου, που προκαλεί όλες τις ασθένειες στους ηλικιωμένους, εξαφανίζεται όταν είμαστε κοντά στον Χριστό που είναι η Πηγή της ζωής. Διότι ο θάνατος είναι η κένωση του «εγώ» μας. Όταν το «εγώ» κενώνεται πριν από τον θάνατο, και το κενό αυτό γεμίζει με τον Ιησού Χριστό, τότε περιμένουμε με ανυπομονησία να φύγουμε από αυτόν τον κόσμο για να έχουμε συνέχεια τη θέα του γλυκύτατού μας Ιησού που δίνει σε κάθε Θεία Λειτουργία το Σώμα και το Αίμα Του θυσία για τη σωτηρία μας.

    Ο Τριαδικός Θεός είναι μόνο αγάπη, μας αγαπά πάντα. Εμείς δημιουργούμε όλα τα προβλήματα, τους πειρασμούς, τις κακοτυχίες, όταν ξεκοβόμαστε από Εκείνον παρασυρόμενοι από τον διάβολο. Ο οποίος είναι υπαρκτός, παρόλο που μας έχει πείσει ότι δεν υπάρχει.

    Δεν υπάρχει η κόλαση που υποστηρίζουν οι Δυτικοί. Ο Θεός δεν έχει δημιουργήσει τίποτα κακό για εμάς. Δεν υπάρχει τιμωρία. Την κόλαση και την τιμωρία τη δημιουργούμε εμείς, όταν δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην αγάπη και τη θεία πρόνοια του Δημιουργού μας.

    Κόλαση είναι να είμαστε μακριά από τον Δημιουργό μας. Κόλαση είναι να επιλέγουμε να αρνούμαστε τον Δημιουργό μας. Επηρεαζόμενοι από τη λογική μας και τον διάβολο που μας θέλει να του κάνουμε παρέα. Κόλαση είναι μην θέλουμε, να μην πιστεύουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού, να μην ομολογούμε τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα μας. Τότε Τον βλέπουμε σαν φως καυστικό, που μας καίει, μας ενοχλεί.

    Παράδεισος είναι να θέλουμε τον Ιησού Χριστό, να Τον ομολογούμε και να Τον αποδεχόμαστε ως Υιό του Θεού, ως τον Δημιουργό μας, τον Σωτήρα μας. Τότε Τον βλέπουμε ως φως ζωοποιό και στη θέα Του αγαλλιάζει και ευφραίνεται κάθε μόριο του «είναι» μας. Μπορούμε από τώρα να βιώνουμε τον Παράδεισο στη γη, εντασσόμενοι στο Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία που είναι η ουρανοποίηση της γης.

   Εκεί βρισκόμαστε στην ορατή παρουσία (για τους αγίους) του Ιησού Χριστού, της Μητέρας Του, των ουρανίων δυνάμεων και όλων των αγίων. Εκεί λαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού αγιάζεται κάθε κύτταρό μας, μέχρι το βάθος των οστών μας. Το Άχραντο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Κυρίου αποτελούν πάμπλουτη Πηγή συμφιλίωσης του Θεού με τον άνθρωπο. Είναι τα μέσα της κάθαρσης, του αγιασμού, της ανακαίνισης, της Θέωσης. Για να επιτυγχάνεται αυτό χρειάζεται να καθαριζόμαστε, να συγχωρούμε και να αγαπάμε τον εχθρό μας.

    Διαβάστε προσεκτικά αυτό το βιβλίο, ιδίως απευθύνομαι σε όσους δηλώνουν «άθεοι». Άθεοι δηλώνουν αυτοί που το «εγώ» τους δεν δέχεται κανένα πάνω από αυτούς και επιδιώκουν την αυτοθέωση. Ή λένε ότι ο Χριστός είναι δημιούργημα των Εβραίων. Ας μελετούν τις μαρτυρίες των αγίων, τα θαύματά τους. Ας τολμούν να εξομολογούνται, να κοινωνούν και τότε βιώνουν τη διαφορά.

   Δυστυχώς το «εγώ» τους αρέσκεται στην αυτοθέωση. Το «εγώ» μας και η λογική που το εκφράζει μάς οδηγεί στην καταστροφή. Όταν ο νους φεύγει από την καρδιά και επικεντρώνεται στα κτίσματα κυριαρχεί το «εγώ». Ας συνειδητοποιούμε κάθε στιγμή τι είμαστε, από πού προερχόμαστε. Ας συνειδητοποιούμε ότι η Πηγή της ζωής είναι ο Ιησούς Χριστός, εκτός Χριστού είναι το σκοτάδι, το βίωσα προσωπικά.

   Γνωρίζω καθημερινά στα σεμινάριά μου που δίδονται σχεδόν καθημερινά παντού, χιλιάδες ανθρώπους που είναι μακριά από τον Χριστό και ασπάζονται γκουρού και άλλες αιρέσεις. Διαπιστώνω συνεχώς ότι όλοι είναι άρρωστοι και δυστυχισμένοι, η ψυχή τους είναι άδεια και το «εγώ» τους γεμάτο χωρίς Χριστό. Γνωρίζω όμως και χιλιάδες άλλους ανθρώπους που επιστέφουν στον Χριστό και γίνονται υγιείς και ευτυχισμένοι.

    Η ευτυχία μας εξαρτάται από την ικανοποίηση της ψυχής μας και η ψυχή μας ικανοποιείται μόνο όταν είναι στον δρόμο για να συναντά τον πραγματικό Δημιουργό της. Εκείνον που θυσιάζεται για αυτή, Εκείνον που την τρέφει συνεχώς δίνοντας Μυστηριακά το Σώμα και το Αίμα Του. Εκείνον που καταργεί με τη θυσία Του το θάνατό της. Αναστήθηκε, αναλήφθηκε και ανεβάζει και την ψυχή μας στους ουρανούς στα δεξιά του Θεού Πατέρα.

    Πολλοί μου λέτε ότι φταίνε οι παπάδες που δεν εκκλησιάζεστε. Ναι ισχύει, και οι παπάδες άνθρωποι είναι. Πολλοί το κάνουν από επάγγελμα χωρίς πραγματική πίστη στον Χριστό. Εμείς όμως βρίσκουμε αυτούς που πιστεύουν πραγματικά και τιμούν την Ιεροσύνη τους και πιστέψτε με, γνωρίζω πάρα πολλούς.

   Αλλά όπως και να έχει όταν τελούνται τα Μυστήρια, όποιος παπάς και να τα τελεί, είναι το ίδιο. Διότι με το Χρίσμα της Ιεροσύνης που έχει ο Ιερέας με την ιεροτελεστία που κάνει, κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα και αγιάζει τα Τίμια Δώρα και τον ίδιο. Φιλούμε το χέρι του ιερέα, γιατί έχει αγιαστεί όταν αγγίζει τα Τίμια Δώρα, που με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος μετατρέπονται σε Σώμα και Αίμα του Κυρίου.

    Αξίζει όλοι να μελετούμε αυτό το βιβλίο, να μελετούμε τα λόγια των αγίων και να συνειδητοποιούμε ότι αν δεν είμαστε κοντά στον Χριστό, είμαστε μακριά από τη Βασιλεία Του, είμαστε μακριά από την Αιώνιον Ζωή. Δυστυχώς σε αυτή την κατηγορία είμαστε πάνω από το ενενήντα τοις εκατό του πληθυσμού μας.

    Είμαστε «καλοί χριστιανοί» δηλαδή «χλιαροί χριστιανοί» θα έλεγα. Θεωρούμε ότι είμαστε καλοί άνθρωποι, δεν βλάπτουμε κανένα. Δεν έχουμε κλέψει, δεν έχουμε σκοτώσει κανένα, άρα δεν χρειάζεται να εξομολογούμαστε. Εκκλησιαζόμαστε και κοινωνάμε κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα και νομίζουμε ότι όλα είναι τέλεια.

    Έτσι ήμουν κι εγώ πριν και τώρα βλέπω τη διαφορά. Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι «χλιαροί» χριστιανοί κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Δεν κερδίζουμε τίποτα με αυτά που κάνουμε, και το κακό είναι ότι εφησυχάζουμε με αυτή την κατάσταση πιστεύοντας ότι είμαστε «καλοί χριστιανοί» και δεν αφυπνιζόμαστε. Δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από κάποιον που θεωρεί ότι είναι «καλός άνθρωπος» και δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα άλλο για την ψυχή του, μας λέγει ο άγιος Παΐσιος.

    Ξυπνήστε, αγαπητοί μου φίλοι, συνειδητοποιήστε ότι η παρούσα ζωή είναι πάρα πολύ βραχεία, όλα τα αγαθά είναι φθαρτά και ρέοντα, στραφείτε στον Κύριο, γίνετε ενεργά μέλη της Εκκλησίας Του. Μην ταυτίζετε την Εκκλησία με τους ασεβείς ιερείς, η Εκκλησία είναι ο οίκος του Θεού. Σε κάθε Λειτουργία παρευρίσκεται ο Κύριος, η Παναγία όλοι οι άγιοι και χοροστατεί το Άγιο Πνεύμα που καθαγιάζει τα πάντα στη Λειτουργία.

    Να γνωρίζετε ότι κερδίζουμε ελάχιστα όταν ανάβουμε κερί στην Εκκλησία όταν δεν διεξάγεται Θεία Λειτουργία. Ο Ιησούς Χριστός με την ενανθρώπισή Του και τη θυσία Του ένωσε οριστικά και αμετάκλητα την ανθρώπινη φύση με τη θεϊκή Του φύση, την αγίασε και την ανέβασε στους κόλπους της Αγίας Τριάδας. Έτσι εμείς όποτε το επιθυμούμε, μπορούμε να επιστρέφουμε στο Σώμα του Κυρίου, την Εκκλησία και να κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή.

    Αγαπήστε τον Κύριο με όλη σας την ύπαρξη, από Εκείνον εξαρτώνται τα πάντα στην παρούσα αλλά και την Αιώνιον Ζωή. Αγαπάμε τον Κύριο, όταν τηρούμε τις εντολές Του, όταν δεν έχουμε μονίμως τον νου μας στα εγκόσμια, αλλά παραδινόμαστε με όλο μας το «είναι» σε Εκείνον. Αγαπάμε τον Κύριο, όταν έχουμε συνεχώς τον νου μας σε Εκείνον. Να έχετε υπόψη σας ότι μέσα μας ζει και ενεργεί μια πονηρή δύναμη που θέλει να μας ξεκόψει από τον Θεό, να μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό.

    Όταν σας κυριεύουν τα πάθη, της φιλαργυρίας, της φιλοδοξίας, της ματαιοδοξίας, να γνωρίζετε ότι δεν προέρχονται από την ψυχή σας που είναι από τον Θεό. Αλλά από τις αρνητικές οντότητες, τα δαιμόνια που έχετε επιτρέψει να φωλιάσουν στην καρδιά σας. Και αυτά διώχνονται μόνο από τον Ιησού μέσα στο Σώμα Του, την Εκκλησία.

    Μόνοι μας χωρίς τον Ιησού Χριστό είμαστε ένα τίποτα, μαζί με τον Ιησού Χριστό μπαίνουμε στους κόλπους της Αγίας Τριάδας στα δεξιά του Πατέρα και είμαστε τα «πάντα». Μην παρασύρεστε από τη λογική που εκπροσωπεί το «εγώ» το οποίο υπάρχει μόνο στον κόσμο που ζούμε και υπηρετεί τον άρχοντα του κόσμου τούτου, τον διάβολο. Μάθετε να αντιλαμβάνεστε ότι όταν οργίζεστε, είστε κυριευμένοι από τα πάθη, δεν είστε εσείς αλλά ο διάβολος που κυριαρχεί μέσα σας.

   Μάθετε ότι όταν αισθάνεστε όμορφα και γαλήνια, κοινωνάτε, είστε ταπεινοί, δεν είστε εσείς αλλά ο Κύριος μέσα μας. Άρα πότε είμαστε καλύτερα; Μόνο όταν σβήνουμε, κενώνουμε το «εγώ» μας και κυριαρχεί ο Χριστός μέσα μας. Μόνο όταν γινόμαστε όμοιοι με το Πρότυπό μας, τον Ιησού Χριστό, τότε είμαστε ελεύθεροι, τότε βαδίζουμε προς τη Θέωση.

    Όταν κενώνουμε το «εγώ» μας πριν να κενώνεται με το ηλεκτροσόκ του θανάτου, γεμίζουμε Χριστό. Γεμίζουμε Πνεύμα Άγιο, γινόμαστε άγιοι και δεν πεθαίνουμε με τον θάνατο. Άγιοι είναι εκείνοι που δεν πεθαίνουν ποτέ. Αξίζει τον κόπο αγαπητοί μου φίλοι, να ακολουθούμε όλα αυτά που λέει ξεκάθαρα ο Κύριος, οι Απόστολοι κι όλοι οι άγιοι Πατέρες μας.

    Χρειάζεται να έχετε στο προσκέφαλό σας αυτό το βιβλίο και να διαβάζετε ανοίγοντας το τυχαία. Διαβάστε αυτό που σας χρειάζετε για να σας επαναφέρει στον δρόμο του Κυρίου, στον δρόμο προς τη Θέωση. Εύχομαι όλοι να φθάνουμε εις τη Θέωση, να κερδίζουμε την Αιώνιον Ζωή και τη Βασιλεία των Ουρανών, αυτό άλλωστε είναι και το προ καταβολής κόσμου σχέδιο του Τριαδικού Θεού για εμάς.

Η ευτυχία μας εξαρτάται από την ικανοποίηση της ψυχής μας και η ψυχή μας ικανοποιείται μόνο όταν είναι στον δρόμο για να συναντά τον πραγματικό Δημιουργό της. Εκείνον που θυσιάζεται για αυτή, Εκείνον που την τρέφει συνεχώς δίνοντας Μυστηριακά το Σώμα και το Αίμα Του. Εκείνον που καταργεί με τη θυσία Του το θάνατό της. Αναστήθηκε, αναλήφθηκε και ανεβάζει και την ψυχή μας στους ουρανούς στα δεξιά του Θεού Πατέρα.

Αλέξης Φωτόπουλος

Συγγραφέας – Ερευνητής.

Στην Ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr., που είναι πλήρως ανακαινισμένη θα βρείτε τα πάντα για την υγεία και ευτυχία σας.

Βλέπετε όλοι το κανάλι μου στο YouTube: Αλέξιος Φωτόπουλος, θα σας αλλάξει τη ζωή.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
,

Δίδονται συνεχώς  σχεδόν δωρεάν σεμινάρια (αφήνει κάτι όποιος θέλει για το κόστος της αίθουσας) Ναυαρίνου 9 και Ιπποκράτους στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Τα σεμινάρια ανακοινωνόταν στην ιστοσελίδα μου www.afotopoulos.gr να έρχεστε χωρίς να κλείνετε θέση.

Στο άρθρο μου: http://www.afotopoulos.gr/arthra/233-h-therapeia-tvn-pantvn-ta-aitia-olvn-astheneivn-kathvs-kai-tropos-pou-mporoume-na-autotherapeutoume-na-ehoume-telies-sheseis-kai-afthonia θα βρείτε όλες τις απαντήσεις για τα προβλήματα που σας απασχολούν.